Werewolf's Lullaby (Werewolf Trilogy Book 1)

Kabanata 3

"EAT."

Napasulyap si Erienna sa pintuan ng kuwarto bago binalik ang tingin sa lalaki. Paggising niya kaninang umaga, ang mukha na kaagad ng lalaki ang bumungad sa kaniya.

"What are you looking at?" kunot-noong sabi nito at pinaningkitan siya. "Don't just stare at me and eat."

Hindi naman siya sumagot at kinuha ang pagkaing dala nito. Maka-what are you looking at, e, siya naman 'tong titig na titig sa kaniya. At isa pa, kakakain niya lang dahil may pagkain ng nasa small table kanina pagkagising niya, pero itong si Midnight, dinalhan pa siya.

Pinasadahan niya ito ng tingin at napalaki ang kaniyang mga mata nang nakatingin ito sa kaniyang dibdib.

Agad niyang niyakap ang sarili.

"Tsk. I wasn't looking at your breast," depensa ng lalaki nang mapansin nito ang masama niyang tingin.

"Shut up! Nagdadahilan ka pa, e, huling-huli ka na sa akto!"

Midnight rolled his eyes. "I was looking at your necklace."

Napataas ang kaniyang kilay dahil hindi pa rin siya kumbinsido sa sinabi ng binata. Baka gumagawa lang ito ng excuse para mapagtakpan ang kamanyakan.

"It's beautiful," sinserong sabi nito at ngayo'y nakatingin na ito sa kaniyang mga mata. May bigla na namang gumalaw sa tiyan niya nang magsalubong ang kanilang tingin.

The man suddenly smirked at her. "Your necklace is much more beautiful than your breast, you know."

Napaawang naman ang kaniyang labi. Hindi pa niya naranasang makatanggap ng komento patungkol sa katawan niya. It was her first time receiving one, but it wasn't a compliment. It's an  obvious insult.

Unti-unting uminit ang kaniyang mga pisngi habang napapakagat na lang siya sa pang-ibabang labi.

This werewolf!

Naiinis siya dahil sa pagiging blunt nito, ni hindi nito naisip na nakakainsulto ang mga salita na binitiwan. Hindi ba nito alam na nakakasakit sa tao ang magkomento ng hindi maganda sa katawan nila?

Oh well, hindi nga pala ito tao.

Napairap siya at hindi sumagot. Tinuloy na lang niya ang kaniyang pagkain at hindi pinansin ang lalaki.

May kumatok sa pinto kaya napunta ang tingin niya roon.

"Come in," saad ni Midnight.

Iniluwa naman doon ang isang lalaking may puting mga buhok. "Uno." Pinilig nito ang ulo na para bang sinesenyasahan si Midnight.

Tumayo naman si Midnight mula sa pagkakaupo sa kama. Sinulyapan muna siya nito bago tumalikod. "I'll be back."

Lumabas si Midnight kasama ng lalaki kaya naiwan na lang siyang mag-isa. Tinapos niya munang kainin ang dinala nitong karne dahil sa sarap. Masiyadong nakakatakam. Hindi niya alam kung dahil ba ito sa pagkakaluto o masarap talaga ang karne nila rito.

Nang matapos siyang kumain, bumaba siya sa kama at dahan-dahang naglakad papunta sa nakasarang pinto.

Napalunok muna siya bago hinawakan ang doorknob. Simula kahapon, hindi pa siya nakakalabas sa kuwarto. Hindi niya rin sinubukan kahapon dahil nakatulog siya. She was too tired and overwhelmed that she forgot about thinking of ways to escape.

Pinihit niya ito at laking gulat niya nang hindi pala ito naka-lock. Napasinghap siya sa tuwa. Mabilis niyang tinulak pabukas ang pinto at lalabas na sana nang may isang bagay siyang natamaan sa pagbukas.

Natigilan siya nang may malaking lobo ang nakaharang sa pinto.

---

MIDNIGHT came back in the palace after he and Fenrys went out to check their boundary. They were on guard for quite some time now because of the sudden movement from their neighboring kingdom.