Werewolf's Lullaby (Werewolf Trilogy Book 1)

Kabanata 5

MAHIGIT isang linggo na ang lumipas matapos siyang bilhan ng mga damit ni Midnight. Pagkatapos ng pangyayaring iyon, ilang beses na rin siyang nagpaikot-ikot sa palasyo dahil hinahayaan lang din naman siya ni Midnight. Hindi pa nga niya halos naitikom ang kaniyang bibig no'ng napunta siya sa salas at nasilayan ang napakalaking chandelier na gawa sa diyamante.

Sa bawat pasilyong nadaan niya, may nakasabit na larawan ng mga ninuno ni Midnight. Hindi naman nakakatakot ang mga ito pero nakapagbigay tindig pa rin ito sa kaniyang mga balahibo.

Nasa hardin siya ngayon sa likod ng palasyo at nawiwiling pumitas ng mga bulaklak. Nagpaalam siya kay Midnight at pumayag naman ito.

"Wah, ang gaganda niyo naman!" nakangiting sabi niya habang inaamoy ang pinitas niyang Daisy.

"Yes, maganda, mana sa 'kin. Magandang lalaki." Napaigtad si Erienna nang may biglang nagsalita sa likuran niya.

Dahan-dahan siyang lumingon. Sumalubong sa kaniya ang nakangiting mukha ng isang lalaki. Matangkad at maganda ang tindig nito. Kulay nyebe ang mga buhok nitong bahagyang tumatakip sa mapupungay at berdeng mga mata.

It was the guy he saw the first morning she woke up in Raeon.

Erienna thought that Midnight was way more ravishing, but this guy had its own appeal. Gorgeous? Good-looking? Attractive? Pretty? She didn't know how to explain the charm that this guy possessed.

Isang itim na damit at pantalon lang ang suot nito pero parang modelo itong nag-p-promote ng sinusuot dahil sobrang bumagay ito sa hubog ng katawan. Para bang ginawa lang ang kasuotan para sa lalaki.

He was beautifully handsome.

"Pleasure to meet you, mademoiselle. I'm Fenrys," pakilala nito at inilahad ang kamay.

Inabot niya iyon habang nakatingin pa rin sa gawi ng lalaki. She slightly gasped when Fenrys kissed the back of her hand.

"I-I'm Erienna," nauutal niyang sabi. Sino ba naman kasing hindi mauutal kung ganito kagandang lalaki ang makakaharap mo.

Ngumiti ito sa kaniya at napababa ang tingin sa kaniyang kwintas.

"What a wonderful necklace."

Napahawak naman si Erienna sa pendant. "My mom gave this to me."

"Really?" kunot-noong tanong nito na ikinataka niya. "Are you sure?" he added while his lips were raising at one corner.

Erienna heard a woozing sound. Wala pang isang segundo, ibang lalaking na ang nasa harapan niya. Napamulagat ang kaniyang mata nang makita si Fenrys na tumilapon at nagpagulong-gulong sa lupa.

"Don't touch her!" The guy who owned a scar and a pair of blue orbs growled at the beautiful man.

"Aw! Galit ka naman agad, Uno." Fenrys hissed. Dahan-dahan itong tumayo habang napapangiwi. "Buti na lang hindi nagasgasan ang guwapo kong pagmumukha," dagdag pa nito sabay iling.

Lalapitan sana ni Erienna si Fenrys upang tingnan kung nasugatan ba ito pero may humawak sa kaniyang braso.

"Don't you dare." Midnight snarled.

Napalunok naman siya. Madilim ang mukha nitong nakatingin kay Fenrys na para bang anytime ay lalapain ito nang buhay.

Paika-ikang naglakad si Fenrys palapit sa kanila. Nasilayan niya ang braso nitong nagkasugat. Agad niyang nilingon si Midnight bago nagsalita.

"Bakit mo 'yon ginawa sa kaniya? Look!" Turo ni Erienna sa braso ni Fenrys. "Look what you did!"

She received a glare from Midnight. "Are you fucking concerned to this damn moron?"