A life with Jeff (COMPLETED)

30~ A Rose Finale

Hoy,

ilang taon ka na? 

Open minded ka ba? 

Matured ka ba? 

Well kung OO ang sagot mo,

Basahin mo 'tong huling kabanata ng A life with Jeff. 

Enjoy! I hope that you would like this! xoxo.. hahahaha!!! 

--

Boogsh! Naalimpungatan ako dahil sa isang kulog na narinig ko. Napadungaw ako sa bintana, shit! Umuulan ng malakas, agad kong isinara ang kurtina dahil nakakatakot ang liwanag ng kidlat sa labas. Napaupo muna ako sa kama, iniisip ko naman siya. I’m worried about him right now lalo na sa ganitong panahon? Meron kaya siyang lugar na para silungan? Kailangan kong lumabas, pero—hindi ko alam ang gagawin. Para akong matatanga, dahil alam kong galit siya sa 'kin. Pero paano na kami? Kailangan kong maayos ang nangyari sa 'min. Ayokong merong taong may sama ng loob sa 'kin. Binuksan ko muli ang kurtina at lumabas ang liwanag na kidlat. Napaupo ako ng 'di oras, at tumulo na lang ng kusa 'yong luha ko. Ayos lang kaya siya ngayong panahong 'to? Hindi ko alam—hindi ko talaga alam.

“Jeff, I hope you’re okay. I hope that you’re safe.” Nakaupo ako sa sahig habang nakakapit sa kurtina at umiiyak. Ayokong may mangyaring masama sa kanya. Dumungaw muli ako sa bintana at humiga muli sa kama. Isang kurap, liwanag na naman ang nakita ko dulot ng kidlat. Pangalawa, parang bumibigat na ang talukap ng mata ko. Pangatlo, nakatulog na ako.

Mahimbing na ako natutulog. Napabalikwas ako dahil—parang may mali sa gabing ito. Gusto ko namang dumilat kaso parang natatakot ako! Ano’ng pakiramdam ito? Nagkumot ako hanggang ulo pero—may mali talaga. Biglang kumidlat ng napakaliwanag!

Teka—

Ano iyon? Meron kasing ano—

Merong tao sa tapat ko! Napapikit na lamang ako dahil baka guni-guni ko lang pero— kumidlat muli!

Hayan na siya! Papalapit na! Nakatalukbong pa rin ako ng kumot at tumutulo na ang luha ko pero kumidlat muli! Kumulog pa! Napapikit ako at dumilat muli!

Dito na siya! Sa—harap ko! S-Si JEFF!

“GO TO SLEEP!”

“'WAG!” Sigaw ko, pero lumapit siya sa 'kin at umupo sa tabi ko. No, hindi siya gan’to! Galit kasi siya, ang mukha niya GALIT. Tinutok niya sa 'kin ang kanyang kutsilyo at akmang sasaksakin na ako pero pilit kong pinipigilan!

“You have to, Leila!” Umiling-iling na lamang ako sa kanya dahil nasa leeg ko na ang kutsilyo niya. Medyo diniinan na niya, at naramdaman ko na ang sakit. Parang natusok niya ang leeg ko. Hindi ako makasalita, hindi ako makahinga ng mabuti!

Umiling pa rin ako sa kanya, at nagmamakaawa pero hindi niya ako pinakinggan. Ramdam ko na 'yong dumadaloy na dugo sa leeg ko. Binaon pa niya lalo ang kanyang kutsilyo, naduduling na ako sa sakit. Kalahati na ng kanyang kutsilyo ang bumabaon sa leeg ko!

“P-Please,” pagsabi ko no’n, bigla kong nalasahan ang sarili kong dugo. Bawat salita ko, bawat hinga ko, lumalabas ay dugo. Si Jeff naman ay tuwang-tuwa sa pagbaon ng kutsilyo niya sa leeg ko. Hinawakan ko ang kamay niya pero wala na talaga akong lakas. Hindi na ako makapagsalita—nagsilabasan ang maraming dugo sa bibig ko. Hihinga pa ako, kaya ko pa—

pero—

Biglang nandilim ang paningin ko.

“NO!” Napabangon ako bigla at tumingin sa bandang bintana. Nakita ko siya, nakatayo at nakatingin lang sa 'kin. Agad akong tumakbo palapit sa kanya at niyakap ko siya ng mahigpit. Umiyak ako ng todo sa kanya, akala ko kasi—totoo na iyon. Akala ko kasi, mamamatay na ako, isang bangungot lang pala.

“Jeff, sorry.” Ramdam kong hinagod niya ang likod ko at dahan-dahan akong hiniwalay sa kanya. Tinitigan niya ako ng napakaseryoso at pinunasan ang luha ko. Napakagat ako ng pang-ibabang labi ko habang nakatitig sa kanya. Walang sabi niya akong hinalikan sa labi ng malalim. Napapikit na lang ako at dinama ang sensasyon ng halik na iyon.

Pinulupot ko ang kamay ko sa leeg niya at napaurong. He wrapped his arms around my waist and he carried me to my bed. Walang sawa niya akong hinalikan like the end of the world. Napahiga na ako sa kama ko at bigla akong napahiwalay sa pagkakahalik niya. Tinitigan ko lang siya. I’m tracing his face using my hands. I smiled at him, and he gave me his sweetest yet psychotic smile that ever plastered in his face. I caught his lips again at walang sawang hinalikan ko iyon. I feel like I’m floating in the air. Niyakap niya ako ng mahigpit and he’s now over me. He cut that kiss and stared at me for a while. Kinapa niya ang pisngi ko at pumunta ang kamay niya sa ilong ko, pinisil niya iyon. I can feel the heat rising on my cheeks. I think I’m red as a hot sauce in the pizza. Ngumiti ako at hinila ko siya sa hoodie niya palapit sa 'kin. Magkalapit na ang mukha namin, I gave him a peck on the lips. Another peck again, then it follows the passionate kiss.

Hindi ko alam, kusa na lang gumalaw ang kamay ko sa hoodie niya and I started to remove it to him. We’re still kissing like there’s no one can stop us. Yes, no one we’re all alone here in the room. He’s now half naked and I can see the paleness of his skin. Kahit na madilim, puting-puti talaga siya. Para bang isang taong naubusan ng dugo. But I love him. Patuloy niya akong hinalikan at tinanggal niya na rin ang damit ko. Bigla akong napahiwalay sa kanya saglit.

“What?” Nagtatakang tanong niya sa 'kin. Tiningnan ko siya at ngumiti. “I think, I’m ready,”

“You are ready, tingnan mo tinanggal mo na nga hoodie ko.” He laughed at me. Bigla naman ako nag-blush sa kanya. His laugh, nakakainlove. Hindi ko talaga inakala na ang isang tulad niya ay nahulog sa isang tulad ko. At heto kami ngayon—we both making out. We continue kissing each other until we became naked.

Tinanong niya muna ako kung ready na ba talaga ako. Sinisigurado niya kasi iyon, tumango na lang ako sa kanya. At dahan-dahan niya na pinasok 'yong kanya. Napangiwi ako sa sakit, but he promised me that he will be gentle to me. Napahawak na lang ako sa balikat niya and he managed it well. I admit it, it hurts— I can’t explain, masakit lang talaga iyon. Napapikit lang ako habang ginagawa namin ito, ayokong makakita—I mean I saw this. Dati pa, no’ng panahong napadpad siya sa kwarto ko. How funny, doon ko pa nakita—tingnan mo ngayon parang ayaw ko pa tingnan ang kanya.

Sa mukha niya lang ako nakatitig. Each thrust, I feel like in pain. Pero nang tumagal, I am comfortable to feel it. He drove me crazy, dang! I can’t imagine a fifteen year-old girl was making out with the seventeen year-old killer. I can’t even imagine myself anymore. Napasabunot ako sa kanya ng bigla niyang diniinan iyon at napa-aray ako sa hapdi. He collapsed on top of me.

“I love you so much, Leila.” Hinagod-hagod ko pa ang likod niya. I can’t say anything, but to stay this way.

Nagsimula na naman siya ulit, he kissed me on the lips. Pero ngayon, I’m sitting on his lap. Kinandong niya ako at niyakap ng mahigpit. It’s not hurting this time. Napayuko na lang ako at inangat niya naman ang ulo ko. Hinawi pa niya ang buhok na nakatakip sa mata ko. But there’s something different, where’s his right hand? Isang kamay niya lang ang naramdaman ko sa likod ko. Bigla niya akong niyakap ng mahigpit.

“I love you, Leila.” He gently kissed me on the neck and he stabbed me at the back. Napatulala na lang ako, masakit iyon. Every thrust, there’s a stab. He stabbed me everywhere, in each part of my body.

“J-Jeff, p-please,” sinaksak niya naman ako sa bandang baga. Nanghina ang buong katawan ko at hindi na ako masiyadong makagalaw pa! Hinahabol ko na ang hininga ko. Hiniga niya ako sa kama ko, at tinitigan. Nagkatitigan kaming dalawa kahit na, hapdi at kirot na ang nararamdaman ko sa buo kong katawan. Ramdam kong tumulo ang luha ko pero—pinunasan niya iyon.

“Shh, don’t cry. You have to go to sleep.” Bigla niya akong sinaksak sa puso ko at, doon na bumigay ang katawan ko.