Gökleri inletecek derecede yağan yağmur küçük köyümüzü bertaraf edebilir güçlükteydi. Şimşeklerin çıkardığı korkunç seslerle bedenim bir kez daha titrerken yersiz olan bu korkuma mâni olamamıştım. Bir süre gözlerim kapalı bir hâlde gök gürültüsünü v...
❝Her yolcunun anlatacağı bir hayat hikayesi vardır. Kimi halinden memnun değildir, kimi elde edemediklerinden. Kimi ise mutludur ama bir yanı hep eksiktir.❞
❝İnsan her şeye rağmen gideceği yere varmak ister ama hiçbiri geçmişten çok geleceği düşünmez. Geçmiş geleceğe zemin hazırlarken bir insan ne diye geçmişinde takılı kalır ki?❞
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❝Elimde bir fırça, renkli boyalar hazır, boş bir tuvalde yerini aldı. Geriye tuvale resmedilmesi gereken bir yolculuk kaldı!❞
YOLCULUK BAŞLASIN.
Yeni başlangıçlar yeni sorumluklar demektir.
Gün tamamen aydınlandığında hissettiğim tüm huzursuzluklar, ikilemler anlamını yitirmişti. Evando sabahın ilk ışıklarıyla uyanırken onu mutfağa doğru giderken görmüştüm. Benden kaçıyordu... Kaçtığı gerçek onunla gitmeme ihtimalimdi. Bu yüzden uyanır uyanmaz doğruca mutfağa gitmişti. Engel olmadım. Her şey bir anda gerçekleşirken tamamen ayak uydurmak oldukça zordu. Hislerim, yüreğimdeki boşluğu varlığıyla doldurması beni ikilemde bırakıyordu. Bilge ve Jack'ı bırakmayacağım bir gerçek olsada ne yapacağımı bende bilmiyordum. O benim mühürlü eşimdi... Evando bu bağın neden veya kimin tarafından yapıldığını bana tam anlatmasada ona karşı bazı çekingelerim vardı.
Bundan sonra ne olacaktı?
Mesela onu maskesiz gördükçe içten içe duraksıyor, geç tepki gösteriyordum. O kadar alışmıştım ki onu maskeli veya peçeli görmeye sanırım bu duruma alışmam biraz zamanımı alacak gibi görünüyordu.
Çekingeleri olan tek kişi ben değildim, onun da ileriye doğru hamle yapmasını engelleyen sorunları vardı.
Yorganı katladığımda gözlerim masanın üzerinde unuttuğum lâcivert kaplı defterimi buldu. O defteri kurgum için kullanıyordum. Yarışma ile ilgili hâlâ bir tarih verilmezken kurgumun devamını bir an önce yazmam gerekiyordu. Vakit kaybetmeden lavaboya girdim. Birbirine dolanan saçlarımı bir düzene koyup tararken tatlı bir heyecanla dolaptan aldığım elbiseyi giyindim. "Bu anı yaşadığıma hâlâ inanamıyorum!" Evando'nun benim eşim olacağını hiç düşünemezdim. Bu o kadar imkansızdı ki...
Peki ya ben bu durumu Bilge ve Jack'e nasıl açıklayacağım?
Tepkileri nasıl olur ki?
Mührün etkisinden mi bilmiyorum ama onunla iki yabancı gibi değilde aramızda yılların oluşturduğu sıkı bir bağ varmış gibi rahat davranıyordum. Sanki o hayatımın her bir noktasında varmış gibi. Sevgimin karşılıklı olması beni daha çok mutlu ederken dün gece evliliğimizle ilgili çok konuşmamış, ondan tüm hislerini duyamamıştım. "Çok oyalandım!" Odayı aceleyle toparlayıp mutfağa doğru gittiğimde Evando'nu kahvaltı sofrasını hazırlarken buldum. Yüzümdeki gülümseme anbean büyüdü. Sabah kahvaltısını benim yerime hazırlamıştı! Hem de bu kadar kısa sürede! Evando kaynayan çayı bir kenara bırakırken masaya kurulmuş olan yiyeceklere iştahla baktım. Dün benim yerime evi silip temizlemişken şimdi de kahvaltıyı hazırlamıştı. Yüzüm mahcubiyetin getirisiyle kızardı.
