Gökleri inletecek derecede yağan yağmur küçük köyümüzü bertaraf edebilir güçlükteydi. Şimşeklerin çıkardığı korkunç seslerle bedenim bir kez daha titrerken yersiz olan bu korkuma mâni olamamıştım. Bir süre gözlerim kapalı bir hâlde gök gürültüsünü v...
❝Saklanan gerçeklerzamanla teker teker ortaya çıkarken kaybedilen koca bir ömürdü. Asla geri gelmeyecek günlerin telafisi olmazken gerçek bazen can yakıcıdır. Öyle ki insan o acıya katlanmak yerine yalan dolu sözlerle kendisini avutmak ister.❞
❝O günhayatımla ilgili gerçekleriöğrendiğimde aileme karşı ördüğüm o duvarlar enkaza dönüşmüştü. Geçen onca senenin kini, öfkesi, kırgınlığı bir hiç uğrunaymış. En çokta bu canımı yakıyor ya...❞
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
❝Bazen keşkelerle dolu olmayan bir hayat nasıl olur diye hep merak etmişimdir. Hayal etmesi bile o kadar zor ki, söylenmesi bile dilde kuru bir tat bırakıyordu. Ömrünü pişmanlık ve hata yaparak geçiren bir insan doğru yolu nasıl bulabilir ki?❞
YEŞEREN UMUTLAR.
Kalbimdeki sızıntı yerini korurken Evando'nun kasılan bedenini hissetmiştim. Amcasını duymuştu. Kollarıyla beni daha sıkı sararken yüzündeki keskin ifade amcasına karşı gardını aldığının kanıtıydı. Amcası tamamen masamıza yaklaştığında konuşma gücünü kendimde bulamamıştım. Böyle hayal etmemiştim. Günün az da olsa güzel geçeceğini, yüzümün güleceğini sanmıştım. Yanıldım, hemde çok... "Amca sakın!" dedi Evando tehtitkar bir sesle. Sesi tüylerimi diken diken etmişti. "Bir daha karıma o şekilde seslendiğini duymayacağım."
Aralarındaki bağın bozulmasını istemezken, "Evando yapma!" dedim hızlıca. Amcasına çok değer verirken bunun bozulmasını hiç istemiyordum. "Sorun değil, gerçekten." Alışmıştım. Kötü sözlerden, kötü bakışlardan...
İgor, Evando'nun tehdidiyle sarsıldığında bu sert tepkiyi beklemediği gözlerinden de okunuyordu. "Onu bana karşı mı savunuyorsun?" Yüzüme bakmazken ateş fışkıran gözleri saçlarımda gezindi. İğrenerek gözlerini kaçırdı. "Eğer onun senin eşin olacağını bilseydim asla o bağı yapmazdım!" Evlilik bağımızı Evando'nun amcası mı yapmıştı?
"Amca onun yaşananlarla bir ilgisi yok. Saçları yüzünden onu suçlayamazsın." Evando kendisini zor zapt ederken sesini normal seviyede tutuyordu. Bir olay çıksın istemiyordu. "Suçlu kim o hâlde?" İgor elini sertçe kalbine vurdu. "Karımın ve doğmamış bebeğimin ne suçu vardı!" Yemin edercesine sözlerini sürdürdü. "Dünyada tek bir beyaz cadının nefes almasına izin vermeyeceğim! Onun görünüşü bana o lanet soyu hatırlatırken benden sakin kalamamı isteyemezsin." Taşlar yavaş yavaş yerine otururken onun asıl öfkesini şimdi anlamıştım.
