PART 13(zaw gyi)အျပစ္ကင္းေသာ...

3.3K 272 5
                                    

"ဗိုလ္ႀကီး...ေနသာ တိမ္ထူ မိုး႐ြာ ဘာကိုႀကိဳက္လဲ"

ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ အဘိုးရီးဟာ ေတြေဝစရာလိုေတြးေနျပန္ၿပီ။

"ဟမ္! အာ...တိမ္ထူ "

"ကြၽန္ေတာ္နဲ႕တူတာပဲ"

"ဘယ္လို..."

ေနၾကာခင္းေတြၾကားထဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ျပန္ေရာက္သြားၾကတယ္။ ေႂကြက်ေနတဲ့ သစ္႐ြက္‌ေျခာက္ေတြေပၚ ဖိထိုင္ထားၾကတယ္။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ေဘးမွာေပါ့...

"အ့ဆို...ေန လမင္း ၾကယ္"

"ၾကယ္ေတြ"
ဒီတစ္ခါေတာ့ သူက စိတ္ဝင္စားလာပုံ...

"အင္းး...ဒါေတာ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႕မတူဘူးပဲ"

"မင္းက..."

"ကြၽန္ေတာ္က...ေနေရာင္ကိုႀကိဳက္တာ"

"ဟမ္!"

"ဟုတ္တယ္ ကြၽန္ေတာ္ေနေရာင္ကိုႀကိဳက္တယ္"

"မင္းငါ့ကိုေတာ့ ႀကိဳက္လို႔မရဘူးေနာ္"

"ဘာ...လို႔လဲ"

"ဟမ္!"

ဘာလို႔လဲဆိုတဲ့ အေမးမွာ သူမေျဖတတ္ေတာ့တာ ေသခ်ာပါတယ္။

"ကြၽန္ေတာ့္ကို တစုံတေယာက္ကေျပာဖူးတယ္...
ရင္ခုန္သံေတြသာထပ္တူညီရင္ 'ဒါအခ်စ္ပဲတဲ့'
ႏွလုံးသားမွာ က်ားမ မရွိဘူး အခ်စ္ပဲရွိတယ္"

"......ေပါက္ကရေတြေျပာမေနနဲ႕ သြားမယ္ ထ"

ႀကိဳတင္ေတြးဆထားသလိုပါပဲ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပဲ သူက ေရွာင္လြဲဖို႔ႀကိဳးစားၿပီ...
သူ႕မ်က္ႏွာမွာ တခါက ၿပဳံးျပဖူးတဲ့ ရွက္ၿပဳံးေတြနဲ႕လား စိတ္ရႈပ္ေနတဲ့ပုံေပၚမယ့္ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြနဲ႕လား...

ေနၾကာပန္းခင္းေတြၾကားတိုးေဝွ႕ကာ လာရာလမ္းတေလွ်ာက္သယ္ေဆာင္လာေသာ ဝတ္စံမႈန္တို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ့္ႏွလုံးသား ေအာင့္တက္သြားရသည္။

"မင္းရရဲ႕လား...အဲဒါေၾကာင့္ငါေျပာပါတယ္ ဘာေၾကာင့္အိမ္မွာမေနဘဲ အျပင္ထြက္ခ်င္ေနတာလဲ!! "

"ကြၽန္ေတာ္က ဆိုးလို႔လား..."

"စကားနားေထာင္!"

အျပာရင့္ရင့္အေပၚဝတ္ဆြယ္တာေလးကို ခြၽတ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္အေပၚလႊမ္းၿခဳံေပးလိုက္တာ ဒီတသက္ေတာ့ ခင္မ်ားရဲ႕ကိုယ္သင္းနံ႕ေလးကို ပန္းရနံ႕ေတြၾကားလည္း ေမ့ေတာ့မည္မထင္...။

I'll Be There In 1945... [completed]Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang