I'll Be There In 1945... [completed]

PART 18 (zaw gyi)

အႏြေးဓာတ္ေလးရေစရန္အလို႔ငွါ ေစာင္ပုံေတြၾကားထဲက ေကာင္ေလးကို ဆြဲဖက္ရန္ျပင္လိုက္သည္။

သူရွိမေနပါ...အဲ့ဒီကစ
ကြၽန္ေတာ့္ဘဝထဲ သူ ေပ်ာက္ရွသြားခဲ့ၿပီ။

သစ္႐ြက္ေျခာက္ေလးတစ္ခုကိုေတာင္ ခ်န္လွပ္မထားခဲ့ပါ။
အရာအားလုံးကို အစအနပါမခ်န္ သူသိမ္းဆည္းသြားခဲ့ၿပီ။

ခုံေပၚမွာ အဆင္သင့္တင္ထားတဲ့စာကို ဖတ္ဖို႔ခဏေတာ့ ႏွလုံးသားေၾကကြဲပရေစ...။

" . . . မိုး
ကိုေန... ကိုေနဘာကိုဆိုလိုတာလဲ ကြၽန္မနားမလည္ဘူး။
တင္တင္ေမာင္ ေမာင္ေလး... ဆုံးသြားၿပီကိုေန။
ေနၾကာခင္းထဲမွာ လဲေနတဲ့သူ႕ကိုေတြ႕ေတာ့ အရာအားလုံး ေနာက္က်သြားခဲ့ၿပီ။
သူ ႏႈတ္ဆက္သြားခဲ့ၿပီ ကိုေန။
ကေလးရဲ႕ ရက္လည္အခ်ိန္မွီ အဆင္ေျပရင္ အျမန္ဆုံးျပန္လာခဲ့ပါေနာ္...။"

ရန္ကုန္ကလာတဲ့ေၾကးနန္းျပန္စာေလးက ၿပီးသြားၿပီ သူမရွိေတာ့ဘူးလို႔ ေအာ္ေျပာျပေနေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္သာသိသည္။
ကြၽန္ေတာ္မျမင္နိုင္ေသာ တဖက္ျခမ္းမွာေတာ့ သူရွိေနမွာပါ။
အခုငါ့မွာ က်န္ရွိေနတာကေတာ့ ပဝါတထည္သာ...။

ဒီအခ်ိန္ေန႕ရက္ေတြကစၿပီး မင္းဆိုတာ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ ကင္းမဲ့ျခင္းေတြပါပဲ...။

.

.

###

၁၉၆၀ခုႏွစ္

မင္းမပါတဲ့ ႏြေရာသီကေတာ့ ဒီအတိုင္းေလးပဲ ထပ္ၿပီးကုန္ဆုံးသြားတယ္။
တကယ္ပါ...ဒီလိုသာအေစာႀကီး မင္းထြက္သြားခဲ့မယ္ဆိုရင္ မင္းအတြက္...ဆိုတဲ့သုံးမရေတာ့တဲ့ ရည္ၫႊန္းမႈေတြနဲ႕ ငါဟာ ေနာင္တေတြကိုေပြ႕ဖက္ထားပါေသးတယ္...။

ခ်စ္ရတဲ့သူက မင္းပါလို႔ေျပာရင္ ရင္ဘက္ထဲကေကာင္ေလးကေတာ့ ငိုမယ္ထင္တယ္ မိုး....

သူေျပာတယ္ "ခင္မ်ားသူ႕ကိုမခ်စ္ပါဘူးတဲ့"
ဟုတ္တယ္...ကိုယ္က သူ႕ကိုခ်စ္ေနတာပါ
ရင္ဘက္ထဲကေကာင္ေလးကိုေပါ့....မိုး

မင္းသိရင္ ဒါေတြကိုနားလည္နိုင္မွာမဟုတ္ဘူး... ကိုယ္လည္း နားမလည္ခဲ့ပါဘူး
ဒါေပမယ့္ အခ်စ္က ဦးႏွောက္ကိုရွင္းျပေပးေနဖို႔ မလိုဘူးနဲ႕တူပါတယ္
ဒီလိုပဲ အခ်စ္က တိတ္တိတ္ေလးပဲေရာက္လာၿပီး တိတ္တိတ္ေလးပဲျပန္ထြက္သြားတယ္။