Ang Kwento ng Isang Lalaki [Complete Series] -- Book 1

Chapter 28: February 16, 1993

ENDONG's POV:

Kinasal na pala si Papa noon.

So Ibig sabihin, pangalawang asawa na niya si Mama?

This can't happen.

Then narealize ko, may isang letter pa pala akong hindi nababasa.

Huh?

Galing kay Mama.

Siguro ito yung tinutukoy ni Papang hindi niya nabasang letter for three years.

Mabasa nga muna..

--------------------------------------------------------------------------------------------

February 16, 1993

Dear Ferdinand,

Wag mo kong iwan, Ferdinand.

Hindi yan ang solusyon sa lahat ng problema natin. Akala ko ba forever na tayo? Pero bakit ikaw pa ang kailangang mang iwan?

Hindi pwede, Ferdinand!

Hindi mo ko pwedeng iwan.

Naaalala mo ba kapag pumupunta tayo sa Mini-Baguio? Naaalala mo ba kapag pumupunta tayo sa Mall? At alam mo kung anong masakit, Ferdinand?

Naaalala mo ba nung unang beses natin ginawa yun? Oo, doon sa bahay niyo. Yung ayaw mo ipasabi sa iba. Yung ang sabi mo... sating dalawa lang. Yung secret nating dalawa? Paano na yun? Ferdinand?

Wag mo kong iwan.

Buntis ako, Ferdinand. Buntis ako.

I love you, Ferdinand. ALWAYS AND FOREVER.

Always Yours,

Martha

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ENDONG's POV

Ha? Buntis si Mama?

A-ako?

Ako ba ang tinutukoy ni Mama na pinagbubuntis nya?

>____________________<!!

Hindi ko dapat pala talaga siya sinagot kanina.

"Aba! At magkasama na naman kayong dalawa?!" sigaw niya sakin kanina sa school.

"Endong, umuwi ka na. Papunta na din naman ang service ko in a few eh." yan naman ang sabi sakin ni Dianne after magsimulang magsermon si Mama.

"What do you care, Mommy? Fourth Year High School na ako. Siguro naman alam ko na ang tama at mali!" sumagot ako kay Mama.

"Then what? Do drugs? Smoke? Have sex with this girl?" reply sakin ni Mama.

"NOOOOOOOOOOOOO!

Ano ba yang iniisip mo, Mama?"

"Sige na, Endong, umuwi ka na. Magkikita pa naman tayo bukas eh." pagpursige ni Dianne sakin.

Tumingin ako kay Mama nang masama.

Sumimangot.

"Sana hindi mo na lang ako pinanganak. Sana hindi na lang ikaw ang naging Mommy ko. Sana hindi na lang ako mabuhay kung sayo lang din ako mapupunta!"

Alam kong nasaktan ko si Mama sa mga sinabi kong yan.

Tumingin siya sakin.

"You don't know what I have been through, Endong. You don't know. Hindi mo alam kung anong hirap ang dinanas ko. Kaya wala kang karapatang sagutin ako ng ganyan."

Yan nga ang mga salitang kanina pa tumatak sa isip ko dahil sa mga pangyayari din kanina.

Then all along, Mom did great things just for me to have a perfect family.

I have my good Dad -- who fought for me even before I was born.

I have my girlfriend -- who cared for me even though she doesn't liked what she saw a while ago.

And most of all...

I have a great mom --- who suffered alot in the past just for me to have life on this Earth.

---------------------------------------------------------------------------------