Poorten [Netties2016]

『1』 Begin van een Samenwerking.

Ik kon niet langer wachten:). Helemaal toen ik aan het einde kwam van Andere Wereld. Ik wil jullie zo graag weer kennis laten maken met weer een verhaal vol met elfen:D. Heb de eerste 12 hoofdstukken al klaar staan maar plaats die niet al te snel anders ben ik er weer zo door heen;).
Ik ben zo benieuwd wat jullie van deze gaan vinden:D

『1』 Begin van een Samenwerking.


Flashback.

Ik zag hoe één van die rare wezens dicht bij mijn zusje stond. Hij had een boog in zijn hand en ik wist wat hij ging doen. Hij wilde schieten op haar terwijl ze daar zo hulpeloos op de grond lag en riep het niet te doen. Deze en andere wezens waren overal, wat zijn het toch?

Ik zag ze vechten met andere mensen maar het waren ook weer geen mensen. Ik weet het niet, het was gewoon één grote chaos op het veld naast het centrum van het dorp. Er zou feest gevierd worden, geen gevecht uitbreken met rare dingen.

Ik rende tussen die wezens door en wat ik zag leek alsof het in slow motion werd afgespeeld. Hij legde een pijl op zijn boog en trok aan, de ogen van mijn zusje werden groter en ik zag dat ze op het punt stond om te gillen.

'Neeee!!!' ik kwam van de zijkant aangerend en sprong bovenop hem. We vielen op de grond en hij gooide mij direct van zich af. Ik kwam een aantal meters verderop, shit man, die dingen zijn vet sterk!

Ik rolde door en draaide mezelf op handen en voeten. Het leek wel alsof ik in zo'n startblok stond te wachten op een geluid als startsignaal voor mijn sprint. Dat geluid kwam niet maar mijn sprint wel. Ik rende weer op hem af, het kon me niet schelen wat hij met mij zou doen zolang hij maar van m'n zusje afblijft.

Hij zocht naar de pijl op de grond die hij had laten vallen, vlak voordat ik de boog zou afpakken keek hij me vreemd aan. Wat, niet verwacht dat ik overeind zou komen of zo snel zou zijn? Ik pakte de boog en trok met veel kracht het uit zijn handen.

Hij deed een aantal stappen naar achter en keek me overrompeld aan, of nou ja, dat is wat ik dacht te zien. Die dingen hadden zowat geen emoties in hun gezicht. Het was allemaal strak vooruit staren, boos kijken kon dat ding wel.

Ik zag zijn hand naar zijn zij gaan en hij pakte iets vast. Een groot scherp zwaard trok hij uit de schede. Shit, nou ben ik er geweest. Hij zwiepte dat ding een aantal keren rond en kwam op me af. Hoe ga ik me hieruit redden?!

Het ontwijken ging me gelukkig goed af. Dat ding ging alleen elke keer rakelings langs me heen, dat had ik liever anders gezien. Soms raakte hij me alleen wel een aantal keren en dat voelde ik. Het waren ondiepe sneetjes maar toch, ik voelde ze en ze bloedde.

Ik stond wat verder van hem af toen mijn voet ergens op stond. Ik keek snel naar beneden en zag de pijl liggen, wat was ik blij dat ik de boog nog niet had weg gegooid. Oké, dit moet ik goed doen anders ben ik er geweest.

Ik zag het wezen naar me kijken en ineens begon het op me af te rennen. Ik bukte, pakte snel de pijl en schoot en hoopte dat ik hem zou raken en goed ook. Het liefst had ik m'n ogen dicht gedaan en afgewacht wat het resultaat zou zijn. Ware het niet dat mijn leven daar van af zou hangen dus deed ik het niet.

De pijl stak uit z'n oog. Ik kon het wel uit schreeuwen van blijdschap. Hij nam nog een paar stappen naar voren en viel met het zwaard uitgestoken naar mij toe. Ik nam strompelend stappen naar achter, struikelde over iets en kwam op m'n kont terecht. Ik spreidde snel mijn benen anders had ik zijn arm en het zwaard er op gekregen.

Bibberend stond ik op en keek ik ernaar. Zijn haar was zilverachtig en zijn oren waren puntig zoals een elf. Maar dit was bij lange na geen elf. Deze was héél groot, onmenselijk groot. Zijn oren waren puntiger dan wat je bij een elf zag in een film, deze stonden zelfs een beetje naar buiten gekruld.