BANA GELEN SEN

Bölüm -4 🐺🐥

Herkese merhaba! Umarım beğeneceğiniz bir bölüm olur.
Karakterler için manken oyuncu vs önerisi olanlar buraya yazabilir mi? Bana da fikir vermiş olursunuz hem :) Ben Arslan için 'Sean o'pry' düşündüm. Sizce nasıl ? Ahsen , Bahadır , Kerim için de hiçbir fikrim yok tamamen sizin yorumlarınıza yönelik karar vermeyi düşünüyorum.
Yıldıza basmayı unutmayalım 🌟
İyi okumalar 💓

Ahsenden
Kız başındaki ağrıyla ve kasıklarındaki acıyla gözlerini açtı. Bir an nerede olduğunu unutmuştu. Şaşkınca etrafa bakınca adamla yaşadıkları aklına gelmişti. Utangaç bir şekilde inledi. Hemen duş alıp bu odadan çıkmalıydı. Yatakda adamın yattığı kısmın boş olduğunu görünce yüzünde buruk bir gülümseme oluştu. Ne bekliyordu ki ? Daha adını bile bilmediği adamın onu teselli etmesini mi ? Kollarını sarıp 'her şey geçti demesini mi ?' Hani adamın soracağı sorular vardı. Neyse ne kendi bilir diye düşündü.

Adamın dün geceki ses tonu aklına geldi. Ahsen kaşlarını çattı neden onu düşünüyordu ki durduk yere. Artık olan olmuştu ve kendi yolunu çizme zamanıydı. Yavaşça ayaklarını kendine doğru çekti ve kasıklarındaki acıyla birlikte yüzünü buruşturdu. Ne olurdu bu kadar hassas olmasaydı ? Nefret ediyordu bu kadar güçsüz hissetmekten. Yataktan kalkınca gözü istemsiz odada ki aynaya takıldı ve gözlerini kocaman açtı. Boynundan kollarına doğru vücudunun çeşitli yerlerinde dün geceden kalma izler vardı.

Ahsen dün geceki yaşananları hatırlayınca hemencik yüzü kızardı. Zor da olsa kendini sıcak bir duşa attı. Duşta her yerini lifledi sanki dün gecenin izlerini silmek istercesine. Bu zamana kadar bir çok şey yaşamıştı ve hepsinin üstesinden gelmişti. Bunu da atlatıcaktı zor da olsa.

Vücuduna bir boy havlusu sardıktan sonra banyodan çıktı ve tam o sırada kapı çaldı. Kızın gözleri korkuyla kocaman açıldı. Ya dünkü adam geldiyse diye endişelendi. Hemen üstüne dün Cemal'in ona verdiği kıyafeti geçirdi. Kapı bir daha çalınca kız yavaş hareketlerle kapıyı araladı.
Hiç tanımadığı bir adamı görünce istemsiz kaşlarını çattı. Adam da kızın sorgulayan bakışlarını görünce,
' Merhaba Ahsen hanım, ben Arslan beyin şöförü Kerim. Arslan bey size bu kıyafetleri gönderdi ve size bir yere kadar eşlik etmemi söyledi. Hazır olunca lütfen bana haber verin. Ne kadar çabuk yola çıkarsak o kadar iyi.'

Kız şaşkınca 'Arslan kim ?' Diye sordu.
Kerim denen adamın yanlış odaya geldiğini düşündü. Sonuçta Ahsenin Cemal'in yanına gitmesi gerekiyordu. Kerim ise kızın sorusuna garip bir ifadeyle cevap verdi.

'Arslan bey bu otelin mimarı . Onu dün geceden tanıdınızı sanıyordum' dedi.

Ahsen adamın bu şekilde Arslanı anlatmasına istemsiz utandı ve zaten yarım açtığı kapının arkasına daha çok geçti ve
' Üzgünüm Kerim bey , -be ben sizle gelemem. Cemal beyle görüşmem lazım' dedi.

Adam ise hafif sıkılmış bir tonda
' Bakın Ahsen hanım , Arslan beyin sözleri bu oteldeki herkes için bir emirdir. Lütfen daha fazla uzatmayın. Sizi kapıda bekliyorum.'

Adamın lafını bitirmesiyle Ahsen gözlerini devirerek kapıyı kapatıyordu ki , Kerim kapının arasına ayağını koyarak
' Az daha unutuyordum. Bu da ağrı kesici, Arslan beyin talimatı içmeniz gerekiyor.'

Ahsen içinden 'altıma işememem için bez de getirdi mi acaba diye düşündü.'

İlacı aldıktan sonra kerime kısa bir teşekkür etti ve kapıyı kapattı. Arslan ' ın onu böyle düşünmesi Ahsene saçma gelmişti. 'Madem bu kadar düşünüyordun neden konuşmadan gittin.' Diye söylendi.