Herkese merhaba 🤗 yeni bir bölümle daha karşınızdayım 💜 Umarım hoşunuza giden bir bölüm olur.
Satır arası yorumlarınızı bekliyorum 🤗
NOT: KÜFÜR VE HAKARET İÇERİKLİ YORUM YAPAN KİŞİLER ENGELLENECEKTİR!
Multimedya; güzeller güzeli Ahsenimiz 💜
Altta bir önceki bölümden kısa bir alıntı var.
İyi okumalar 🌸
Ahsen adamın gitmesinin ardından kocaman mağazada farkında olmadan o da adamdan uzaklaşarak ilerlemişti bile. Tam beğendiği kıyafetleri denemek için sağ sola bakarak kabini arıyordu ki sert bir sırta çarpması ile durmak zorunda kaldı. Tabi ki çarpmanın etkisiyle de düşmemek için adama resmen sarılmıştı.
Adamın ne olduğunu anlamayıp Ahsene yüzünü dönünce ikiside gördükleri yüzlerle şok geçirdiler. Ahsen emin olamayarak zar zor 'Er-Erdem sen misin ?' dedi. Adamın hala şaşkın bir ifadeyle başını onaylar şekilde sallamasını gördü. O anki şaşkınlıktan dolayı hala adamın kollarında olduğunu fark etmemişti. Adam tam ağzını açıp cevap verecekken , Ahsen adamın kollarından çekildi ve daha ne olduğu anlamadan Arslan adama yumruk geçirmişti bile.
Erdem yumruğu beklemediği için yere düşmüştü. Ahsen İstemsiz olarak çığlık attı ve Arslanı durması için kolundan tuttu. Onun yere düşmesiyle eş zamanlı Arslanın tüm mağazayı inleten sesi Ahsenin kulakları doldu,
'SEN NE HAKLA BENİM OLANA SARILIRSIN LAN !'
Arslan koluna durması için dolanan elleri fark ettiğinde öfkeyle soludu ve kızın ağladı ağlayacak maviliklerini gördüğünde sinirlerini dizginlemeye çalıştı. Yerde yatan adamdan inler gibi bir ses çıkınca ikisinin dikkati de ister istemez adama odaklandı. Arslan kızın yerdeki lavuğa doğru yaklaştığını görünce dizginlemeye çalıştığı sinirleri iyice tepesine çıktı ve asabi bir ses tonuyla 'Bir daha o adama dokun, bak ben onu yaşatıyor muyum Ahsen?'
diyerek kızı kendisine doğru zar zor çekti.
Ahsen ise çıldırmak üzereydi. Adamın dedikleriyle sabrı taşarak bağırmaya başladı 'Ne diye yumruk atıyorsun be adam! Arkadaşımdı o benim ! Tabi ki yardım edeceğim, sen yumruk atmasaydın yardıma da ihtiyacı olmayacaktı zaten ! yumruk atmadan düşünseydin onu !' diyerek burnunu tutan adama yardımcı olarak ayağa kaldırmaya çalıştı.
Adama yardım ederken bir yandan da 'Hastaneye gidelim , burnun kanıyor ,iyi görünmüyorsun...' demişti ki Erdemin 'Sakin ol Ahsen, iyiyim ben merak etme' demesiyle söyleyecekleri havada kaldı. Tam ağzını açıp adama mutlaka hastaneye gitmeleri gerektiği hakkında bir şeyler söylecekti ki ne olduğunu anlayamadan Arslan tarafından eli sert bir şekilde kavrandı.
Arslan onu kendine doğru çekip 'Tamam o halde iyisen, bizim burda kalmamızın pek bir anlamı yok, görüşmemek üzere' dedi sert bir tonda. Cümlesini bitirir bitirmez şirketten yine önemli bir telefon gelince onlardan bir iki adım uzaklaşarak, mecbur telefonu cevaplamak zorunda kaldı. Lanet telefonu bu gün susmuyordu !
Ahsen , Arslanın bu tavırlarına anlam veremiyordu! Daha önce onu hiç böyle öfkeli ve kaba görmemişti. Şimdi karşında böyle konuşan adamın aşık olduğu adamla alakası bile yoktu ! Üzgün bir ses tonuyla 'Erdem ben ne diyeceğimi bilemiyorum' dedi zar zor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BANA GELEN SEN
Romance•İlk kitap deneyimim olduğu için ilk bölümlerde bazı hatalar var. Hatalara rağmen okudukça seveceğinizi düşünüyorum.
