BANA GELEN SEN

Bölüm - 10 🐺🐥

Herkese merhaba 🙌🏻

Nasılsınız sevgili okurlarım? Karantina nasıl gidiyor ? Umarım bu kötü günleri hemencecik atlatırız 🤗

Yeni bir bölümle daha karşınızdayım.
Multimedyada Güzeller güzeli Ahsenimiz var 🐥

Daha önceden de söylediğim gibi diğer karakter için önerinizi bekliyorum 💓

Hikayenin vote ve yorum sayısı düşük olduğu için bölüm yazıp yazmamakta hala kararsızım 🥺 Umarım hobi olarak yazmaya başladığım bu hikayemde emeklerimin karşılığını alabilirim. Her zaman vote ve yorum atan canım takipçilerime çok teşekkür ediyorum 💖

İyi ki varsınız,sizi seviyorum 😻

Not :
Yeni bölüm belli bir vote sayısından sonra gelecektir. O yüzden 🌟 basmayı unutmayın 🙏🏻

Derin bir nefes aldı ve ' Şimdi eve gidip Ahsenle konuşacağım ve planı anlatacağım. Cemal piçi bunlardan farklı olarak kıza bir şey demişse haberimiz olsun' dedi ve yerinden kalkarak odadan çıktı ve evin yolunu tuttu.

Sonunda kızla rahat rahat konuşabilecekti. Kerime hızlı gitmesini söyledi. Hızlı bir şekilde eve doğru yol alırken Arslan o an tuhaf bir şekilde kızı özlediğini fark etti.

Ahsen kahvaltısını güzelce yaparken bundan sonra ne yapacağını düşündü. Arslanın gelmesini beklemekten başka çaresi yoktu. Derin bir iç çektikten sonra yediği yemekleri toplamaya başladı.  Masayı  toplarken   Hasibe teyzenin içeri girdi , mahçup ve şaşkın tavırla:

'Güzel kızım ne diye topladın masayı , ben yapardım' dedi.  Ahsen kadına mahçup bir şekilde ,

'Zaten siz hazırlamıştınız , hem benden yaşça büyüksünüz içim rahat etmezdi, alışkın değilim böyle şeylere'  dedi. Kadın Ahsenin bu ince düşüncesiyle bir kez daha kızı takdir etti. Yüzünde gülümsemeyle :

'Ben yıllardır bu işi yapıyorum yavrum, hiç çekinmene gerek yok. Burası benim ikinci evim' diyerek kahvaltıdan geriye kalan birkaç malzemeyi bulaşık makinesine yerleştirdi.

Ahsen kadını mutfakta bırakarak salona doğru ilerledi. Kendisini tamamen boşlukta hissediyordu. Biraz düşününce Cemalin söylediklerini mutlaka Arslana anlatmaya karar verdi. İsterse adam onu evine aldığına pişman olsun yada onu bir daha görmek istemesin umrunda olmazdı Ahsenin. Bir yandan da Kalbi sanki ona göz devirerek : umrunda olmaz mıydı ? Kendini kandırmayı bırak dedi. Bu düşüncesine kaşlarını çattı ve 'tabi ki umursamazdım. Hem sadece 2 gündür tanıyorum bu kadar kolay alışmam imkansız.  Sadece hiçbir erkekle  yaşamadığım şeyleri onla yaşadım diye etkileniyorum o kadar' diye söylendi. Adamdan etkilense bile bu Ahsenin saflığı yüzündendi ve adamla arasına biraz mesafe koysa bu çekim kaybolur , Ahsenin de kendi içindeki karmaşası son bulurdu. Yani en azından Ahsen öyle olmasını umuyordu.

Genç kızın kendi kendine iç hesaplaşması sürerken , evin dış kapısının açıldığını ve araba sesinin geldiğini duydu. Ahsenin bu sesi duymasıyla kalbi birden hızlı atmaya başlamıştı. Büyük ihtimalle adam gelmişti ve onunla  Cemal hakkında bir konuşma yapacaktı. Daha bir önceki akşam görüşmelerine rağmen saçma bir şekilde adamı özlemişti ve sanki haftalardır görüşmemiş gibi hissediyordu. Kız ' ın düşüncelerini dağıtan kapı zili oldu. Ahsen ne yapacağını şaşırdı. Aksiymiş gibi Hasibe teyze de etrafta görülmüyordu. Ahsen kapıdakileri daha fazla bekletmemek adına salondan evin çıkışına olan az bir mesafeyi yürüyerek, kapıyı doğru yöneldi ve hızlı bir şekilde kapıyı açtı. Kapıyı açtığı anda sesli bir şekilde yutkundu kız. Arslanı takım elbiseli ve bu kadar şık beklemiyordu. İstemsiz etkilendi ve zar zor çıkan sesiyle :