| 21. Bölüm |

4.3K 262 273
                                    

" Umduğumuz gibi olsaydı hayat, sandığımız gibi yaşardık

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

" Umduğumuz gibi olsaydı hayat, sandığımız gibi yaşardık. Bulduklarımızla yetinseydik, kaybettiklerimize ağlamazdık. "

Tolstoy~

••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

James amcam ve Steve'in didişmeleri arasından sağ çıkıp sonunda merkeze gelebilmiştik. Bir an için sanki bu yolculuk hiç bitmeyecekmiş hissine kapılmıştım. Arabadan kendimi atıp derin bir nefes aldım. Bunlar nasıl en iyi iki arkadaştı böyle?

Hava kararmak üzereydi ve biz daha yeni gelebilmiştik. Bahçede annemi gördüğümde gülümsedim. Yanına ulaştığımda beni fark edip güldü.

"Neredesin bakayım sen? Niye gittiğini haber vermedin?"

"Şu an hesap sorduğunu hissediyorum."

"Doğru hissediyorsun hanımefendi."

"James amcayı almaya gittik. Sabah babamla o kadar güzel uyuyordunuz ki uyandırmaya kıyamadım." Gözlerini kıstı.

"Sen çok yaramaz bir kızsın Angela."

"Tabi işine gelince yaramaz bir kız olurum. Peki annecim." Dedim ve ellerimi teslim olur şekilde kaldırdım.

"Seni ne yapacağım ben?" Gülerek beni kollarının arasına aldığında güldüm. "Seni çok seviyorum anne."

"Ben de seni seviyorum bebeğim."

"Selam." Dedi Steve.

"Selam." Dedi annem ve James amcaya döndü. "Yeni imaj yakışmış Bucky."

"Bu baş belasının sayesinde."

"Sorma Nat. O saçları kesmek için şehri birbirine kattık." Dedi Steve. James amcama yandan sinsi bir bakış attı.

"Haberlerde gördük." Dedi annem gülerek. "Steve'e attığın tekmeye bayıldım Bucky." Annemle ikisi gülerken ikisine de sahteden kızdım.

"Siz ikiniz benim sevgilimle uğraşmayı bırakın. Yoksa güçlerimin limitini üzerinizde denerim." İkisini bırakıp Steve'in koluna girdim ve onu da benimle birlikte merkeze çekiştirdim.

Steve odasına gitmek için yanımdan ayrıldığında salona geçtim. Salonda sadece Wanda'nın olması dikkatimi çekti.

"Hey. Ne yapıyorsun burada tek başına?" Kafasını okuduğu dergiden kaldırıp bana gülümsedi. "Kafamı dinliyorum."

Yanına gidip oturdum ve beremi çıkarıp saçlarımı düzelttim. "Herkes nerede?"

"Natasha bahçede, Tony dışarda, Clint ailesini ziyarete gitti, Bruce laboratuvarında..." Bana imalı bir şekilde gülümsedi. "Carol ve Thor da dışarı çıktılar." Dediğinde kocaman gülümsedim.

𝐒𝐓𝐄𝐋𝐋𝐀𝐑 • 𝐒𝐭𝐞𝐯𝐞 𝐑𝐨𝐠𝐞𝐫𝐬 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin