" Kitaplar başka yerde olmak isteyen insanlar içindir. "
Mark Twain
••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••
2 Ay Sonra
"Steve." Diye seslendim, cevap vermeyince de aşağı inmeye başladım. "Steve."
Merdivenlerden inerken bana doğru geldiğini gördüm, merdivenleri çıkmadan önce elindeki zarfı dolaba yerleştirmişti. Yerimde durdum ve bana doğru gelmesini bekledim. "Niye uyandın?" Diye sordu, beni yeni fark etmişti.
"Yoktun." Dedim. Kötü bir rüya görmüştüm ve bu beni gerçekten çok etkilemişti. "Burdayım." Dedi ve merdivenleri çıkıp önümdeki basamakta durdu. Yüzümü ellerinin arasına alıp dudaklarıma bir öpücük kondurdu. "Kabus mu gördün yine?"
Başımı salladım evet anlamında. "Merak etme, geçecek." Dedi.
Her gece kabuslarımda annem ve babamın ayrıldığı günü ve annemin beni bir bebekken yetimhaneye bıraktığını görüyordum. Bu zaten kabuk bağlamayan yaramı tekrar tekrar kanatmak gibi bir şey oluyordu.
"Sen ne yapıyordun? Elindeki zarf neydi?" Diye sordum, kabusumu unutmak için. Kafamı başka şeylerle meşgul etmek bir nevi kaçış yöntemi olmaya başlamıştı benim için.
"Önemli bir şey değil. Sabah bakarsın." Dedi. "Bize yine uyku yok o zaman bu gece?" Diye sordu yaramaz bir tonda.
"Sen bu işi kullanmaya başladın." Dedim ama o çoktan beni dinlemeden bir ayağını olduğum basamağa koyup beni de kucağına oturtmuştu. "Madem uyumuyoruz, vaktimizi değerlendirelim."
(+18 kısım vardır, okumak istemiyorsanız artı on sekizin bittiğini yazdığım kısıma atlayabilirsiniz.)
Güldüm ve dudaklarımı dudaklarına bastırdım. Kollarımı da boynuna doladım. Belimden kavrayıp beni daha çok kendine çekti ve geceliğimin açıkta bıraktığı bacaklarımı okşamaya başladı. Bacaklarımı beline doladığımda beni kucağına alıp dudaklarımızı birbirinden ayırmadan yatak odamıza doğru ezbere bildiği yolu geçti. Bir süre sonra sırtım yatakla buluştuğunda hemen üstümdeki yerini aldı.
Ateşli öpücükleri boynuma ve ardından da göğüslerime kaydığında bir süre sonra üzerimdeki saten kısa geceliği yırtarcasına üstümden çıkardı. Ben de doğrularak ona yardımcı oldum. Ellerim tişörtünün uçlarını kavradığında onu başından çıkardım, kollarını kaldırdı ve bana yardımcı oldu. Sonra dudaklarını büyük bir açlıkla benimkilerle buluşturdu. Elini sütyenimin kopçasına götürüp açtı ve sonra da sırtımı tekrar yatakla buluşturdu.
Dudakları sanki daha önce hiç yapmamış gibi büyük bir açlıkla tüm vücudumda dolaştı. Bazen beni çıldırtmak ister gibi yavaştı, bazen de sanki o çıldırmış gibi sert darbeler bırakıyordu. Bu ise beni kendimden geçiriyordu. Yavaşça vücudumu okşayarak yukarı çıktı ve sertleşmiş erkekliğini bana bastırdı. Başını kavrayıp dudaklarımı dudaklarına bastırdım, sert bir öpüştü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐒𝐓𝐄𝐋𝐋𝐀𝐑 • 𝐒𝐭𝐞𝐯𝐞 𝐑𝐨𝐠𝐞𝐫𝐬
FanfictionGerçeklik. Sizler için bilimden ibaret. Düşüncelerden, fikirlerden, inançlardan... Belli bir sınır dahilinde çizili bir şartlı öğrenilmişlik. Benim içinse hayal gücümün uçsuz bucaksız denizlerinden, aklıma gelebilecek en uçuk fikirden, isteklerimden...