Badass Genius!

Badass 22

Twenty Two.

"Ngayong araw na ito ang itinakda para gumalaw na tayo at h'wag ng magpa-tumpik tumpik pa." Talaga ni Lucian habang nasa unahan namin. Seryoso ang mukha nito at parang sasabak sa g'yera.

"Ngayong araw na ito para iligtas natin ang iba pa nating kasamahang nasa kamay ngayon ng mga imperial, handa na ba kayong lahat?!" Sigaw nito kaya mabilis na sumagot ang mga kasama ko.

"Mabuti! Mag si-ayos na kayo dahil aalis na tayo maya-maya." Anito at lumabas mula sa silid kaya bumuntong hininga ako at tumayo. Hindi ko pinansin ang mga kasamahan ko na mag-ayos ng kanilang gamit dahil lumabas din ako at sumunod kay lucian.

Nang matagpuan ko ito sa likod ng headquarters namin ay nilapitan ko ito at tumabi dito.

"Bakit hindi ka mag-handa doon? Kailangan mong ayusin ang mga gamit mo lalo na at nandoon si king." Anito at umupo sa damuhan kaya mahina akong napatawa na ikinapagtaka nito.

"Don't worry, kaya n'ya ang sarili n'ya and don't underestimate him." Iling iling na bigkas ko dahilan para bumuga ito ng hangin at frustrated na hinagod ang buhok n'ya pataas.

"Ako ang kinakabahan sa kanila..." Saad nito at yumuko dahilan para mapangisi ako at sumandal sa pader.

"Kung ganoon bakit pinasok mo pa sila doon? Dapat matagal mo na itong hinaharangan." Pag-kukwest'yon ko sa kan'ya dahilan para tumawa ito ng mahina at sumadal din sa pader habang s'ya ay naka-upo.

"Hindi ko kayang gawin iyon. I may be the president but i can't do that, hindi ko iyon magagawa kung walang tutulong sa akin, kailangan ko ng kasangga dahil hindi pang-maliitan ang kakalabanin ko. Hindi ko rin iton p'wedeng harangin o tutulan dahil mapapansin iyon ng school at baka pang-hinalaan nila ako, masasayang lamang ang ilang taon naming pinag-hirapan kung ganoon. "Anito habang bumubuga ng hangin kaya napatango ako at tumingin sa paligid.

Nanatili lamang akong tahimik hanggang sa mag-salita ito."Sa tingin mo ba mapapa-tumba natin sila?"He bring out causing me to look at him.

I smirk." Oo naman, sino ba sila sa tingin nila? Pera lang ang ipanlalaban nila sa atin at hindi ang mga utak nila, kung madami silang kayaman, i mean ganoon din naman tayo pero mas lamang tayo sa utak kaya sa tingin ko tayo ang mananalo."Ani ko at hindi ko maiwasang kilabutan dahil sa binaggit ko. Damn?! I don't do motivate someone, but this lucian? Ah! Fuck!

"Kung ganoon, tara na dahil hinihintay na nila tayo." Bigkas nito at tumayo. Lumakad na ito kaya sumunod na lamang ako dito at bumalik kami sa loob ng hq at doon ay naabutan namin ang mga kasama namin na handang handa na.

Ngumisi ako at lumapit kay Aston."Hey, i need your backup later. Kung makukuha ko ngayon ang libro ay tutulungan ko kayo agad." I whispered to him dahilan para tumango ito matiim na tumangin sa akin.

"Mag-iingat ka berry." Tumango ako dito at tumingin na lamang kay Lucian na ngayon ay nasa unahan namin at sumenyas na.

"Ngayon ay susugod na tayo kaya mag-handa na kayong lahat." Matigas na bigkas nito dahilan para sumagot sila lahat at sumunod na kay Lucian na ngayon ay palabas na.

"Ingat ka berry, always wear our communicator para madali kitang ma-back-up-an." Tumango ako sa sinabi nito at sumunod na rin kina Lucian.

This is gonna be exciting and epic for sure.