Öncelikle kısa bir konuşma yapacağım. Her bölümde aynı şeyin olmasından gerçekten canım sıkılıyor. Her bölümde otuz kişilik okunma varken sadece on - onbeş oy geliyor. Ben bu kitabın yükselmesini istiyorum. Bunun içinse size ihtiyacım var, güzel okuyorsunuz ama yıldızı parlatmıyorsunuz işte. Şöyle bir karar aldım bu durum bu bölümde de devam ederse oy ve yorum sınırlandırması yapmayı düşünüyorum. Kesin bir şey söylemiyorum kararım bu bölüme gelen oy ve yorumlara göre değişecek.
Oy veren kişiler üzerine alınmasın, onlara değil kırgınlığım...
Keyifli okumalar......
BÖLÜM 18
"ACIMI HAFİFLET"
"Sen nasıl dayandın buna?" titrek sesim odaya yayılırken bana arkası dönüktü. Masadan aldığı şeyi cebine koyup derin bir soluk aldı. Bunu sormamam gerekirdi . O...daha küçük bir çocuktu annesi öldüğünde.
Dayanamamıştı, yıkılmıştı belkide çoğu zaman.
Bana doğru dönüp gözlerime bakmadan yanıma geldi. Burnumun ucu yanmaya başlarken masaya bardağı koyup derin bir nefes aldı.
Kafamı eğip ellerimle oynadım. Benim dışarıda olmamın güvenli olmayacağını düşünüp beni misafir etmek istemişti.
İlk başta kabul etmesem de ısrarlarına dayanamamıştım. Annemin yokluğu kalbimdeki boşluğu dolduramıyordu. Tek kelimeyle berbat durumdaydım.
Karşıma oturduğunda yatak hafiften çöktü. Elini çeneme koyup kahvelerimin onunla buluşmasını sağladı.
Dokunduğu yerler hafiften sıcaklamaya başlarken gözlerine baktım. Penceren vuran sokak ışığıyla parıldayan siyahları kop koyuydu. Sıcak nefesi tenime vururken elini çenemden yavaşça çekti.
"Saçlarını örmemi ister misin?" sesi kısık ve çaresiz çıkmıştı. Gözlerimi şaşkınlıkla kırpıştırdım. Cevap vermeyeceğimi anlayınca bana doğru eğildi.
Kokusu burun deliklerime dolarken aramızda santimler kalmıştı. Sarsıldığımı fark etmişti. Ona yüzümü pencereye çevirip ona bakmamaya çalıştım.
Kalbim anlamsızca hızlanırken çekmeceyi açıp içinden bir şey aldı. Benden uzaklaştığında elindeki siyah tokaya takıldı gözlerim. Arkama geçip omuzlarımdaki saçlarımı arkaya topladı.
Her bir saç telim bağımsızlığını ilan ederken enseme değen nefesinin yerleri sıcaklıkla kavruluyordu. Boynuma değen küçük temasıyla irkilsemde belli etmedim.
"Saç örmeyi nereden biliyorsun?"sorum karşısında derin bir soluk verdi ,saçlarımdaki eli yavaşladı.
"Annemin saçını ben örerdim." gözlerim dolarken titrek bir nefes aldım.
"Annen çok şanslı." dudaklarımdan dökülen cümleyle duraksadı.
"Neden kaçak kuzu?" gözlerimi kırpıştırdım.
"Ben annemin katilini gizledim." göğsüm acıyla burkulurken devam ettim "Sen annenin katilini arıyordun en azından" gözümden süzülen damla elime düştü.
Gerçekten çok suçlu hissediyordum kendimi. Saçlarımın ucunu bağlayıp yanıma attı. Kokusu yoğunlaşırken başımın üzerindeki hafif baskıyla nefes alış verişlerim hızlandı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
αнєηк "υуυм" •Tamamlandı•
Ficção Adolescente"Seni tam 22 dakikadır öpmüyorum." Dudaklarım aralanırken ne diyeceğimi bilemedim. Gerçekten saymış mıydı bunu? Bakışlarındaki ciddiyet ortadaydı. "Şaka yapıyorsun" kısık gülümsememi sadece ikimiz duyabilmiştik. "Saydın mı bunu cidden?" dedim şaşkın...
