BÖLÜM 21 "İTİRAF ET"

2.5K 190 105
                                    

 

SINIR;   ✔️10 OY    ✔️ 30 YORUM

Sınır geçilmeden bölüm gelmeyecektir....

Keyifli okumalar...



 BÖLÜM 21

"İTİRAF ET"

Araba sessiz bir şekilde evin önünde durduğunda derin bir nefes aldım. Bakışlarım büyük evi buldu.

Demir kapının önünde ve evin etrafında adamlar gizliydi. Damarlarımda dolaşan öfke her geçen dakika daha çok artıyordu. 

Elimi kapı kulpuna götürüp kendime çektim. Aralanan kapının arasında sızan havayla tüylerim diken diken oldu. Kulağımdaki kulaklıktan gelen sesle gözlerimi kırpıştırdım.

 Taksi uzaklaşırken yavaş adımlarla demir kapıya ilerlemeye başlamıştım. Korumalar bana bakmaya başladıklarında kulağıma gelen ses Hilmi'den başkasına ait değildi.

"Beni duyuyorsan burnuna dokun Ecem" elimin ucuyla burnuma hafiften dokundum. Burnumu karıştıryormuş gibi yapıp aynı zamanda Hilmi'ye seslendim.

"Beni görebiliyor musunuz ki" burnumu karıştırmayı bırakıp elimi indirdim.

"Burnunu karıştırdığını görebilecek kadar görebiliyoruz seni" yanaklarım aniden utançtan ısınırken Savaş'ın bunu görmemiş olması için dualar etmeye başladım.

 Buradan çıktığımda onların yüzüne nasıl bakacaktım hiç bilmiyordum. Bu çok utanç vericiydi. Kapının ardına geldiğimde koruma yanımda bitmişti. 

Sıfıra vurdurduğu saçları ve kalın kaşlarıyla oldukça ciddi görünüyordu. Yutkunup bakışlarımı ona sabitledim.

"Veli beyle konuşmak istiyorum de"

"Veli beyle konuşmak istiyorum" korumanın kaşları çatılırken şüpheci bakışlarını üzerimde gezindirdi. Anormal görünmemek için dikleştim.

"Bir dakika"koruma eline aldığı telefonuyla bir kaç tuşlama yaptı. Arkasını dönüp bir kaç adım uzaklaştıktan sonra Hilmi'nin sesi kulaklarıma geldi.

"Evi arıyor sakin görün" boğazımı temizleyip derin nefesler almaya başladım. Yaşadığım gerginlikten dolayı avuç içlerim terliyor nefes alış verişlerim bana yetmiyordu.

 Koruma telefonla bir kaç şey konuştuktan sonra bana döndü. Telefonu eliyle kapattığında derin bir soluk aldım.

"İsminiz nedir?" elimdeki çantanın kulpunu sıkıca kavrayıp cevap verdim.

"Ecem...Ecem yılmaz" koruma kafasını sallayıp telefonu kulağına dayadı. Bir kaç konuşmadan sonra kapattığı telefonuyla demir kapı gürültüyle açıldı. Yutkunup korumaya baktım.

"Buyrun Veli bey sizi konakta bekliyor" kafamı belli belirsiz sallayıp korumanın ardından ilerlemeye başladım.

Her adım atışımda bedenim daha fazla soğuk terler döküyor nefes alış verişlerim kesikleşiyordu. 

Korumalar kısaca bana bakıp işlerine geri dönüyorlardı.

Konak bembeyaz ve büyüktü. Balkonları kıvrımlıydı ve önünde büyük bir havuzu vardı.

"Gergin gözüküyorsun sakinleş" Hilmi'nin sesinin ardından Savaş'ın sesi geldi

"Ben daha fazla yapamayacağım geri dönmesini söyle" öfke ve sinir kokan sesi kulaklarıma geliğinde suratım asıldı.

αнєηк "υуυм" •Tamamlandı•Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin