BÖLÜM 4

799 30 2
                                    

Sabah kalktığında gazeteyi eline alıp yeni iş ilanlarına bakmaya başlamıştı Banu.Selin'le dün akşam yine kavga etmişlerdi.Şimdi de kahvaltı masasında tek başında saçlarını dağınık bir şekilde toplamıştı.Ve her zamanki gibi ev içinde bile zeki gözükmek için gözlüğünü takardı.Selin onunla dalga geçse de aldırış etmiyordu seviyordu gözlük takmayı,çayından bir yudum aldı ama o yudum boğazına dizilmişti.Kapının zili ısrarla çalıyordu.Kesin Selin bir şeyini unutmuştu.Tamam ama neden böyle sürekli basıp duruyordu ki 'gerizekalı işte nolcak'diye geçirdi içinden.Gazeteyi sertçe koltuğa attıktan sonra kapıyı açmaya yöneldi.Bir yandan da 'yine neyini unuttun Selin yeter ama'diyip bağırıyordu kapıyı açınca sesi kesildi, onunla karşılaştı,Çetin Bey'le.Adam sinirli bir şekilde ona bakıyordu kız buna anlam verememişti hem evini nerden bulmuştu acaba o da benden mi hoşlanıyor diye bir an geçirdi içinden ya da beni işe götürmek için mi geldi evimden beni işe o mu götürecek diye geçirdi hayal kurmaya meraklı olan Banu.Adam ona "Senin yüzünden işimden oldum."Yanılmıştı.Aklından geçirdiği hiçbir şey olmamıştı.Kendinden emin bir şekilde cevap verdi."Benim yüzümden mi ne yaptım ben sana hem sen benim evimi nerden buldun." 

-Sırf seni hastaneye yetiştirmek için toplantıya geç kaldım ve işimden oldum.

-Ben özür dilerim ayrıca teşekkür ederim hayatımı kurtardınız.Ama ben şirketten çıkarken arkamdan gelmeseydiniz ne diye geldiniz ve hala sorumun cevabını alamadım.Adresimi nereden buldunuz.

-Şirketten buldum tamam mı oldu mu aldın sorunun cevabını kişisel bilgilerine baktım.Arkanızdan geliyordum sizin için patronla görüşecektim çünkü bekle dedim beklemediniz.

Ne diyeceğini bilemiyordu her şeye muhakkak cevabı olan Banu işte bunun karşısında ne diyeceğini bilemedi.Başını mahcup bir şekilde eğdi.Sessizce"Özür dilerim." dedi. Adam "ne dedin duyamadım." Banu bu sefer yüzüne bakarak "Özür dilerim isterseniz patronunuzla görüşüp sizin tekrar işe girmeniz için konuşurum." Adam daha da sinirlenmiş olacak ki kıza "Sakın,sakın bir daha karşıma çıkma."dedi.Ve arkasını dönüp gitti.Kız şaşakalmıştı.Bu adamamı aşık olduğunu sanmıştı.Ben ne aptalım diye geçirdi içinden,kapıyı kapattı ve sessizce ağladı hem adamın onun yüzünden işinden olmasına hem de aralarında hayal ettiği  bir şey olamayacağına...

SON SÖZÜMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin