SON SÖZÜM

EV

Medya'da Selin'in dinlediği şarkı fotoğraftakiler Selin ve Mert,keyifli okumalar :))

Ertesi sabah saçlarım yüzümü tamamen örtmüş bir şekilde yataktan kalktım başımda hafif bir ağrı vardı,saatime baktım.Daha vaktim vardı.Elimi yüzümü yıkamak için banyoya gittim.Banyo’ya adımımı atmamla çığlık atmam bir oldu.İçeride Akın vardı.

-Kızım kapı çalamıyor musun sen ya.

Hemen kapıyı kapatıp dışarı çıktım.

-Özür dilerim uyku sersemliği işte kusura bakma.

Rezil olmuştum.

-Ya bir sabah huzurlu kalkamicak mıyım ben yine ne oldu?

Selin’in sesiyle irkildim.Bir yandan da Mert’in ölümünden beri bıkmadığı şarkıyı dinliyordu.

-Kızım sakin ol ya, bir şey olduğu yok.

Cık,cık diye diye kendi odasına gidip kapıyı kapattı.Önüme döndüğümde Akın’da banyo’dan çıkmıştı.Aval aval bakıyordu.

-Bakma öyle özür diledim işte.

-Tamam,affedildin buyur.dedi çarpık bir gülüş atarak.

Banyoya girdim.Elimi yüzümü yıkadım.Hemen çıktım.Salona geçtiğimde kahvaltı masası hazırdı.

-Vayy bee.diyerek sofraya oturdum.

-Bu sabah ki kahvaltınız benden Banu hanım.

-Akın bu kadar maharetli olduğunu bilmiyordum.

-Benim hakkımda bilmediğin daha çok şey var tatlım.dedi.

Duraksadım.Dün akşam Çetin’in verdiği tepki aklıma geldi,erkekler gerçekten kendilerini çok iyi tanıyorlardı.Çetin Akın’ın davranışlarından hoşlanmamıştı.Ben de şu an hiç hoşlanmamıştım.Masadan kalktım.

-Nereye,daha yeni başlamıştın.

-Sabahları pek iştahım olmuyor ya,iş yerinde yerim sonra görüşürüz.

Hemen odama gidip kıyafetlerimi değiştirdim.Çantamı aldığım gibi evden çıktım.Şirkete gittiğimde Çetin ordaydı.Beni görünce yanına çağırdı.Odasına gittim.

-Günaydın aşkım.dedi.

-Günaydın sevgilim.dedim. Yüzümü avucunun arasına alarak başımı ona doğru kaldırdı.

-Bir şey mi oldu.

-Yoo,yok bir şey.

-Yüzün öyle söylemiyor ama.

-Yüzümün ne dediği umrumda değil benim söylediğim umrumda.dedim gülerek.

-İyi öyle olsun.

-Öyle.

-Bak sana ne diyicem.Benimle birlikte kalsana.

-Ne yani senin evinde, bu uygun değil Çetin yani daha başındayız.

-Hasta mı olmam lazım illa benim yanımda uyuyup uyanman için.

-Şşşt sakın duymayayım bir daha.

-Kal benimle.

-Selin ile konuşmam lazım.

-Tamam cevabını bekliyorum.

Odadan çıkarken kalbim yerinden çıkıcak gibiydi.Kalabilirdim evet ama Selin’i tek bırakmak istemiyordum hem şimdi söylesem Akın yüzünden diyip onu evden postalayacaktı.Bir yandan da haklıydı.Ama onun anlayışla karşılayacağına emindim.