Hastahane'ye geldiğimizde Çetin ile ilgilenenler oldukça sakindi.Ne yani tek endiselenen ben miydim?Tabi ki endişelenecektim.O benim sevgilimdi.Tek aşkimdi.Hayatima anlam katandı.Doktor odaya girip muayene ettikten sonra hemşire'ye aynı ilaçları verin demişti.Daha önce de olduğunu Tarık söylemişti.Şimdi odada Tarik'la ben vardik.İkimizde konuşmuyorduk.Gözlerimi Çetin'e dikmiştim.Ela gözlerinin bana bakması için dua ediyordum.En sonunda yavaşa kıpırdadı.
-Tarık uyanıyor.
-Tamam sakin ol.
-Askım iyi misin?
Yavaşça bana doğru döndü.
-İyiyim sevgilim endiselenme.
-Bana neden rahatsızlığından bahsetmedin.
-Önemli birsey değil lütfen üzülme benim hatam ilaçlarımı almadım.
-Peki tam olarak rahatsızlığın ne?
-Sonra anlatsam olur mu tatlim.
-Tamam yorma kendini.dedim ve yaklaşıp onu öptüm.Tarığın bakışlarını üstümde hissediyordum,ama aldırış etmiyordum.
Doktor odaya gelip tekrar kontrol ettikten sonra kendini iyi hissedince taburcu olabileceğini söyledi.Onu tek bırakmak istemiyordum.Akşama dogru hastahaneden çıktık.Tarık beni eve bırakmak için başka yola saptığında
-Dur.dedim
-Ne oldu aşkım.dedi Çetin.
-Sen bu haldeyken seni yalnız bırakır mıyım?Seninleyim bu gece diyip tekrar önüme döndüm.
İkisi de şaşırmış duruyordu.Sonra Tarık ikimizi Çetin'in evine bıraktı.
-Bir sey olursa haberim olsun.dedi
-Tamam haber veririz.dedim kapıyı yüzüne kapattım.
Arkamı döndüğümde Çetin dikilmiş beni izliyordu.
-Ne var yoksa yanında kalmak istemem de bir sakınca mı var?
Hayran,hayran bakmaya devam ederek;
-Keşke hiç yanımdan ayrılmasan hep burda kalsan.dedi ve bana sarıldı.İşte yine kendimi huzurlu hissettiğim kolların arasındaydım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SON SÖZÜM
RomanceAniden karşına çıkan biri tarafından tüm hayatı değişen ve bundan asla geri dönüşü olmayacağını anlayan ve her gün her dakika her saniye aklından çıkaramayan iki aşığın hiç beklenmedik anda yaşadığı olaylar ve bir AŞK...Peki bunda kazanan ve kaybed...