SON SÖZÜM

BÖLÜM 5

Selin akşam eve geldiğinde Banu'nun yüzünün asık olduğunu hemen anlamıştı.Ama ne olduğunu anlamamıştı.Dünkü tartışmaları yüzünden kızın üstüne çok gittiğini hissetti.Onu anlamalıydı.Yanına gidip elini omzuna koydu."Banu." dedi sessizce Banu cevap  vermedi.Tekrardan "Banu." dedi.Yine cevap yok.Konuşmayacağını anlayınca odasına gitmek için kalktı.Banu o sırada elinden tuttu.Selin Banu'ya doğru döndü.Dönmesiyle Banu hıçkırarak ağlamaya başladı."Aman allahım banu noldu.Kendine gel çıldırıcam kızım ağlamasana ya bak beni de korkutuyorsun.Banu hıçkıra hıçkıra "O...o ge..gel...di." Selin kimin geldiğini anlayamadı."Kızım söylesene kim geldi.Banu kendini topla 30 saniyen var yoksa çok pis tokat yiceksin benden." Banu kafasını salladı,eliyle gözyaşlarını sildi ve derin bir nefes alıp Selin'e Çetin'i anlattı.Banu'nun en son ağzı açık kalmış bir şekilde "Vay be" dedi."Banu niye bundan bana hiç bahsetmedin gider o gerizekalıyı öldürürüm ne sanıyor kendini ahmak."Banu başka bir şey söylemedi.Tekrar sessizliğine gömüldü.Selin onun üzülmesine dayanamıyordu.Tamam her ne kadar ev konusunda tartışsalarda en yakın arkadaşıydı o Çetin'i bulup ona hesap sorucaktı.Selin kafasına koyduğu işi yapardı.Kalkıp odasına doğru yöneldi.Banu'da tekrar sessizliğiyle başbaşa kaldı.

Çetin eve geldiğinde kravatını öyle bir çıkardı ki heryeri dağıtmak istiyordu.Alamıyordu öfkesini hala geçmemişti.Ve kız aklından çıkmıyordu.O anki sinirle kıza aşırı mı bağırmıştım diye sordu içinden.Acaba şimdi ne yapıyordur diye geçirdi sonra aklından.Şirketten onun hakkında bilgileri almıştı şirketi terk etmeden önce ordan Banu'nn telefon numarasını buldu.Hiç düşünmeden aradı.Özür dileyecekti kızdan.Telefon ilk çalmada açıldı.Ağlamaklı bir ses "efendim."dedi.Çetin "Ben banu hanımla konşucaktım." "Ben banu'yum  beyefendi siz kimsiniz." "Eee ben Çetin senden özür dilemek için aramıştım.Aşırı tepki gösterdim."Banu şaştı kaldı.Elinden telefon düştü.Sonra kendine geldi.Tekrar aldı telefonu "Önemli değil.Şimdi izninizle kapatıyorum telefonu." "Dur kapatma seni yemeğe götürmek istiyorum özür olarak kabul edersin olmaz mı yarın akşam 7'de hazır ol."Çetin ne dediğine kendi bile şaşırmıştı.Banu "Peki o zaman tamam."diyip telefonu kapattı ve çığlığı bastı.Selin koşa koşa içerden geldi."Noldu kız az önce ağlıyordun." "Selin beni arayıp özür diledi yarın yemeğe çıkarıcak."dedi.O gece Banu'da Çetin'de birbirlerini düşünerek uyumuşlardı.Çetin kızın gönlünü alacağı için seviniyordu.Banu beraber olabileceklerini aklına getirip gülümsüyordu.