SON SÖZÜM

OLAY

Ertesi gün işe gideceğimiz için erkenden kalktım.Eve gittim.Selin’de erkenciydi.Kapıyı açmak için anahtarı kapıya taktığımda kapı açıldı.Selin başparmağını ağzına götürerek;

-Tövbe ya kızım ne öyle hırsızlar gibi eğilmişsin.Öldürmeye mi çalışıyorsun beni kapıyı çalsaydın ya.

-Ya kızım özür dilerim.Uyuyorsundur diye zile basmadım.

-Neyse sonuçta şu an yaşıyorum.Hadi geç ve bana neler olduğunu anlat.

-Tamam,tamam.

 Odama geçtik.Ben yeni kıyafetler seçerken bir yandan da Selin’e olanları anlatıyordum.Ama atladığım bir konu vardı kazanın nasıl olduğunu anlatmadım.O da fazla üstünde durmamıştı buna sevinmiştim.Üstümü giymeden bir de banyoya girdim.Güzel bir duş aldıktan sonra aynadaki yansımama baktım.Bu sabah olan olaydan sonra neler olacağını merak ediyordum.Üstelik Selinede anlatmamıştım.Ama içim içimi yiyordu.Bu sabah kapının kırılır gibi çalınmasıyla yerimizden sıçramıştık.Hemen kapıya doğru koştuk.Kapıda bir kadın ve bir çocuk vardı.İkimizde ne olduğuna anlam veremedik.Daha doğrusu ben anlam veremedim.Bir an Çetin’in benden önce bir evliliği veya evlilik dışı ilişkisimi var diye düşündüm.Ama kadının “oğlum.”demesiyle bütün tabu yıkılmıştı.İnsanlar hakkında anlamadan bilmeden kafamda kurmak benim için vazgeçilmezdi.İyi ki düşüncelerim çıkmamıştı.İyi ama o küçük çocuk da neyin nesiydi.Çetin’in yaşına göre oldukça küçük ve kardeş olması için baya abartılı olurdu.Çetin’in “anne.”demesi ses tonu, fazla şok geçirmiş görünüyordu.Kadın mahcup bir yüz ifadesi takınmıştı.Ne yapacağımı nasıl hareket edeceğimi kestiremiyordum.Çocuğu işaret etti kadın ve ilk cümlesi “konuşmuyor.”oldu.Çetin “nasıl konuşmuyor,bir şey mi oldu?Onu bir şey mi etkiledi?”diye sordu.Kadın bana doğru baktı.Özel bir şey olduğunu anladım.Beni ilgilendirmediğini fark ettim.Ben de Çetin’e doğru dönüp “ben gitsem iyi olucak.”dedim.Kolumu tuttu.

-Gitmene gerek yok.

-Bence var,hem rahat rahat konuşursunuz.dedim sakin bir tavırla.

-Sevgilim annem bana ne söylerse söylesin.Sende biliceksin.

-Bak söylemek zorunda değilsin.Ama benim burda olmam uygun değil lütfen annen seninle başbaşa kalmak istiyor,rahat ol ben yanlış anlamadım.Ayrıca sana güveniyorum.dedim ve öptüm.

Hızla odaya çıkıp eşyalarımı topladım.Çıkarken Çetin’e sarılarak kadına gülümseyerek “görüşmek üzere”dedim ve çıktım.Yol boyunca neler olduğu hakkında kurup duruyordum.Ama Çetin’in anlatacağı için rahattım.Banyo’dan çıktıktan sonra Selin’in sherlock holmes bakışlarını üstümde hissettim.

-Bir şey daha olmuş benim haberim yok.

-Yok bir şey dedim ve odama doğru yöneldim.Odama girmeden hızla arkamı döndüm.Lanet olsun evet var.Bu sabah Çetin’in kapısı ısrarla çaldı.Bir kadın ve bir çocuk vardı.

-Çetin evli mi?

-Hayır annesiydi gelen.Ama yanındaki çocuk kim bilmiyorum.Şirkete gidince öğrenicem ama,bunu biliyorum.

Selin bu cümlemden sonra tamam der gibi başını salladı.Birşey söylemeden içeri doğru gitti.İçim rahat değildi.Ne olduğunu hemen öğrenmem gerekiyordu.Evden çıktım.Şirkete gittim.Gider gitmez.Çetin’in odasına girdim.Koltukta biri oturuyordu.Tabi bu kimdi Tarık.

-Senin Çetin’in odasında ne işin var?

-Hemen bağırmaz mısın lütfen,birkaç dosyaya göz atıyordum.

-Kendi odanda bakamıyor musun?

Ben bu soruyu sorarken arkamdan sürprizz diye sevinçle bağıran biri geldi.Bu kimdi Başak…Ben başağa bakıyordum o bana Tarık ikimize neler oluyordu burada böyle…

Yorum yapın arkadaşlar lütfen.Telefonumdan giremicem birkaç gün ama pc’den sürekli bakıcam.Yorumlarınızı bekliyorum arkadaşlar :) :)