SON SÖZÜM

ÖPÜCÜK

Çetin ile barıştıktan sonra neşesi mutluluğu yerine gelmişti.Ama atladığı bir konu vardı.Bugün arayan kız kimdi?Şimdi onu sorsa acaba acaip kaçar mıydı?Kararsız kalmıştı.Banka tekrar oturduktan sonra çiçeklere bakıp saçma saçma gülüyordu.Biraz üşümüştü ama belli etmemeye çalışıyordu.Çetin sanki hissetmiş gibi “üşüdün mü?”diye sordu.Banu “yoo hayır gayet iyiyim”dedi.Çetin buna pek aldırış etmeden montunu çıkartıp Banu’nun omuzlarına atmıştı.Banu hiç beklemediği bu hareket karşısında şok olmuştu.Başını Çetin’e doğru çevirdi.Çetin ile birbirlerine o kadar çok yakınlardı ki nefesinin sıcaklığını teninde hissediyordu.Bir an ne yapacağını şaşırmıştı,dudakları resmen gel beni öp diyor gibi duruyordu.Çetin ona biraz daha yaklaşınca gözünü kapattı.Çetin bir elini Banu’nun saçına atıp başındaki yaprağı aldı.Sonra tekrar yüzüne yaklaştı.Banu’ya sessizce “gözlerini açabilirsin bir şey yok saçına yaprak düşmüştü,onu aldım.”dedi ve Banu’ya yaprağı gösterdi.Tamam da bir yaprak için niye bu kadar yaklaşmıştı çok saçmaydı.Uzaktan doğru da alabilirdi yaprağı,niye bu kadar yüzleri birbirine yakındı.Alay mı ediyordu Çetin.Banu kendini çekmek için yeltense de Çetin ani bir hareketle belinden tutup kendine çekti.Yine çok yakınlardı. “Yine mi yaprak düştü.”dedi.Sessiz bir ses tonuyla başını eğdi.Çetin gülümsüyordu.Yüzüne bakmıyordu ama hissediyordu ve kalbi yerinden çıkıcak gibi hissediyordu.Bir an sakinleşse de hala aynı kalp ritmini duyuyordu.Çetin’e yakın olduğu için bir an nefesini tuttu.Çetin’e biraz daha sokuldu.Aah Çetin’in kalp sesi onun kalp sesi de Banu’nun attığı kalp ritmiyle aynıydı.Banu içinde zafer çığlıkları atan bir kız varmış gibi hissetti o an.Çetin’de onu seviyordu.Bunu itiraf etse dünyanın en mutlusu Banu’dan başka kimse olamazdı.Çetin’in “istersen sarılabiliriz.”sözüyle yüzü utançtan kıpkırmızı olmuştu.Sesini çıkaramadı zaten Çetin ona fırsat vermeden Banu’ya sarılmıştı.Banunun başı Çetin’in göğsündeydi.O anın bitmemesi için herşeyi yapardı Banu.Çetin’in ne hissettiğini bilmek istiyordu.Aslında hissettiklerini duymak istiyordu. “Abi hanım abla’ya bir gül almak istemez misin az romantik ol bea.”dedi.Banu Çetin’in göğsünden kurtulduktan sonra elindeki çiçekleri gösterdi çiçekçiye ama Çetin sanki onları hiç görmüyormuş gibi tekrar bir çiçek daha aldı.Banu’nun eli ayağı birbirine dolanmıştı.Çetin ona dönüp “ne kadar gül alırsam alıyım senin yanındayken hiçbir anlamı kalmıyor.”dedi.Banu tekrar kıpkırmızı olmuştu.Çetin’e dönüp “Ben,yani Çetin şu an ne düşünüceğimi bilmiyorum.” Çetin gülüp “Şu an o kadar tatlısın ki ben aslında sana nasıl açılacağım konusunda kararsızdım.Banu ben senin gülüşüne bakışına banu ben sana aşığım.” Banu’ya göre o an herşey dondu kaldı hiçbir tepki göstermemişti.Duymak istediği bu değil miydi evet ama şimdi niye böyle duruyordu.

Yataktan terli bir şekilde kalkmıştı Banu iki gün önce Çetin ile aralarında hiçbir sorun kalmamıştı şimdi gördüğü rüya ise tamamen heyecanına heyecan katmıştı.Rüyasında duyduğu kalp sesi Çetin’in iltifatları keşke gerçek olsa diye geçirdi içinden.Saatine baktı işe de geç kalmıştı Çetin’i arayıp haber vermesi gerekiyordu.Telefonunu eline aldı.Daha ilk aramasında Çetin telefonu açmış meraklı meraklı “Nerede kaldın Banu bugün çok önemli bir toplantı var ve senden dosyaları hazır olarak almam gerek,kötü bir şey mi oldu yoksa” Banu kendini toparlayarak “Size de günaydın Çetin Bey,özür dilerim dosyaları tamamladım.Ama tamamladıktan sonra uyuyakalmışım.Bir saat sonra oradayım.” “Tamam acele et lütfen.”dedi sakin bir ses tonuyla Banu’da “Tamam”dedi ve telefonu kapattı.Hemen duş alıp kendine geldikten sonra hazırlanıp yola çıktı.Bir saat demişti ama bir saatten önce iş yerine varmıştı.Çetin onu görünce sevinçle odasından çıktı. “Tam zamanında geldin dosyalar nerede.” Banu hemen elini çantasına götürdü.Dosyaları çıkardı “Hepsi tamam bir sorun olursa haber verin toplantı başlamadan önce düzeltirim.” Çetin tamam der gibi başını salladı,ve odasına geçti.Bir toplantı için bu kadar heyecanlı olmaya ne gerek vardı hala anlamıyordu.Toplantı yapılacak kişileri merak etti bilgisayarından bakarak neden bu kadar heyecanlandığını anladı.Toplantı yapılacak kişiler Çetin’i kapı önüne koyan şirket ile toplantıları vardı.O yüzden bu kadar herşeyin tam olması gerektiğini anladı.İhalenin onlara kalması lazımdı.Çetin eski patronuna “sen miydin beni işten çıkaran bak senden daha iyi bir mevkideyim ve senin elinden herşeyini alıcam”dese yeriydi.Aslında Banu patronu tam olarak tanımasa da Çetin’i dinlemeden işten kovduğu gün sinir olmuştu.Toplantı saati gelmiş ve herkes toplantı odasındaydı.Dosya da hiçbir eksiklik yoktu.Banu içeride neler olduğunu merak ediyordu.Bir saat sonra toplantı odasından herkes çıkmaya başladı.İçeride iki kişi kalmıştı.Çetin ve Tarık.Gelenler asansöre binene kadar hiçbir tepki göstermemişlerdi.Asansöre bindikten sonra Tarık’la Çetin “İşte bu”diyip birbirlerine sarıldılar.Banu ihaleyi kazandıklarını anladı.Çetin ona doğru geldi ve yanağından öptü. “O dosyayı zamanında getirmeseydin iş elimizden gidecekti çok teşekkür ederim iyi ki varsın Banu.”dedi.Banu’nun içindeki küçük çocuk sevinç çığlıkları atarken yüzü kıpkırmızı olmuştu.

**********                

Çetin bugün çok heyecanlıydı.Eski kovulduğu yerin patronuyla bir ihaleye girecekti ve bu ihaleyi kazanmak zorundaydı.Ama bütün dosyalar Banu’daydı.Onu telaşla aradı.Ama Banu’nun sesi o kadar tatlı geliyordu ki telaşı kalmamıştı.Bir saat içinde Banu’nun ona dosyaları getirmesi gerekiyordu.Bir saat beklerken Çetin’in ömründen ömür gitse de asansörün kapısının açılıp Banu’yu görmesiyle herşeyi unutmuştu.Hemen yanına gidip dosyaları aldı ve banunun bakışlarıyla dondu kaldı o bakışlar içini eritiyordu.Acelesi olduğundan yanında fazla kalamamış hemen odasına gitmişti.Bıraksalar hiç bıkmadan ona bakardı.Ama mecburdu.Dosyayı alıp içeriye girip incelemeye koyuldu.Hiçbir eksik yoktu aksine bütün herşeyin detaylarına kadar inmişti Banu,o an kıyamadı ona uykusuz kalmıştı bir de bu iş için ne kadar önemli olduğunu anlamıştı galiba diye geçirdi içinden.Toplantı’ya Harun gelince gözgöze geldiler.Harun nam-ı diğer “eski patron” gözleriyle Çetin’e aşağılayıcı bir bakış atsa da toplantı dakikaları içinde yavaş yavaş yüzündeki kendinden emin cesaretli kişi kaybolmuş Çetin’in karşısında bir hamle bile yapamıyordu.Kesin Çetinlerindi ihale onun değildi.Toplantı bittikten sonra Çetin ve Tarık birbirlerine sarıldılar ama Çetin daha çok Banu’ya sarılmak ve onu hiç bırakmak istemiyordu.Ona yaklaşıp yanağına küçük bir öpücük kondurdu.Ve herşey için teşekkür etti.Bu kız ne yaparsa yapsın Çetin’i kendine daha fazla aşık ettiğinin farkında değildi.

Yorumları bekliyoruum J