SON SÖZÜM

"İNTİKAM ZAMANI'

ARKADAŞLAR BELKİ BU ATTIĞIM SON BÖLÜM OLABİLİR DÜN DUYURU'DA BAHSETMİŞTİM ZATEN AMA ELİMDEN GELDİĞİ KADAR YAZMAYA ÇALIŞICAM LÜTFEN ANLAYIŞLA KARŞILAYIN HİKAYE DAHA BİTMEDİ ASLINDA DAHA YENİ BAŞLIYOR KEYİFLİ OKUMALAR SİZİ SEVİYORUM SAKIN KIZMAYIN BANA İNANIN AKLIM HEP BURDA NEYSE YORUM VOTE YAPMAYI UNUTMAYIN ;))

BANU'NUN AĞZINDAN
Gözlerimi açtığımda bomboş bir odadaydım.Sandalyeye bağlanmıştım.Lanet olsun boynum ağrıyordu.Herşey o kadar ani olmuştu ki beni kaçıran kişinin kim olduğunu bile göremedim arabaya bindirildiğim esnada gözlerim kapanmıştı.Etrafta şu an hiç ses seda yoktu.Gözlerimle etrafımı taradım.Dısarıyı görmeye çalıştım ama bu mesafeden hiçbir şey anlayamıyordum.Tam odanın ortasindaydım.Kim benden ne isteyebilir ki ben kime ne yaptım ki.Bu kadar sessiz olmam benim kurallarıma aykırıydı.Bağırmam lazımdı şimdi mi evet ya da hayır.Evet evet tam olarak şimdi ağzımı actığım an, dışarıdan duyduğum ayak sesiyle susmayı tercih ettim.Ayak sesi odaya yaklaştıkça nefes almayı unutmuştum.Bir gölge evet bir gölge tam odanın kapısında durdu.Kapının kolu yavaşça asağı indi.Bende merakla beni kaçıranı görmeyi hedefledim.Ama o sırada telefon çaldı.Bu telefon benim telefonumdu.Zil sesinden anlamıştım.Ama çalması fazla uzun sürmedi kapandı.
-Benden ne istiyorsunuz.diye bağırdım.
Cidden böyle mi bağırmam gerekiyordu.
-Bırakın beni.diye bağırdım bu sefer.
Bu daha mantıklıydı galiba.Kapının önünde duran kişi benim sesimi duyunca duraksamıştı galiba çünkü kapının kolu hala aşağı inmiş bir şekildeydi.Hadi ama kimsin sen diye geçirdim içimden.Ve kapının kolunu bıraktı.Ayak sesleri de uzaklaşmaya başlamıştı.Hay ben çenemi varya eğer bağırmasaydım.Odaya girecek ve ben onu görecektim.Çetin geldi aklıma onun beni bulması geeekiyordu,ama o ortalıkta yoktu.Şu an onun yanında olmam gerekirken bir sandalyede elim kolum bağlı bir şekilde kurtarıcımı bekliyordum.Acaba bana zarar verirler miydi?Derin bir offf çektikten sonra olumsuz şeyler düşünmemeye çalıştım.O sırada yüzümde aptal bir gülümseme oldu.Çetin ile ilk tanıştığımız gün aklıma gelmişti.Ona bağırmıştım onu dinlemeden.Ve şirketten cıkarken arkamdan gelip kolumu tutup kendine çevirmişti.Kalbim o an teklemişti.Aşık oldum demiştim kendi kendime ve arabanın bana çarpıcağı esnada o beni gelip kurtarmıştı.Hayatıma girdiğinden beri hergün farklı bir olay yaşadım onunla.Onunla her şey başkaydı.Onunla kendimi tamamliyordum.Ama simdi yanımda yoktu.Ne kadar daha böyle kalacaktım hiçbir fikrim yoktu.Kollarım iplerin fazla sıkılmasından dolayı acıyordu o yüzden kendimi fazla zorlamıyordum.O sırada dışarıda bir adam gördüm ama yüzünü göremiyordum.Sırtı dönüktü.Telefonla konuşuyordu.Ne konuştuğunu anlamaya çalıştım.Sesini biraz duyabiliyordumAdam bir kahkaha attı ve "İntikam zamanı"dedi.

ÇETİN'İN AĞZINDAN
Şirkete girdiğim an istemeye istemeye banu'nun yanından ayrılmıştım.Bir kaç dosya vardı eksik olan onlara göz atıp hemen yanına gelecektim ondan ayrı kalmaya dayanamıyordum.Odama çıktığımda hemen aldığımız ihaleden sorumlu olan asistanı çağırdım.Biraz bekledikten sonra odama gelmişti.Bana gülümseyerek dosyaları uzattı.Dosyalarda eksiklik yoktu."İşte budur."dedim ve gerekli yerlere imzamı attıktan sonra asistana göz kırpıp "iyi iş çıkarmışsın."dedim.Dosyaları ona geri verdikten sonra hızla odadan çıktım.Aşağı girişe geldiğimde Banu bıraktığım yerde yoktu.Sekreterlere sordum ama hiçbiri gördüğünü söylemedi.Dışarı çıktım.Kapıdaki güvenlikler beni görünce bakışlarını kaçırdılar.Onlara yaklaştım.
-Banu'yu gördünüz mü?dedim.
-E...efendim.dedi biri.
-Ne olduysa söyleyin hemen.dedim.
Bastıra bastıra söylemiştim bunu.
-Banu hanım hava almak için dışarı çıktı o sırada bir araba geldi ve zorla Banu hanımı arabaya bindirdiler ve gittiler.dedi.
Sinirlenmeye başlamıştım.
-Kimdi onlar.dedim.
Dişlerimi sıkarak konuşuyordum.
-Bilmiyoruz efendim herşey çok hızlı oldu bir anda.dedi.
-Sizin göreviniz buranın güvenligini sağlamak siz ne yapıyorsunuz sadece izliyorsunuz kovuldunuz ikinizde.diyip bağırdım.
Hemen telefonu cebimden çıkarıp Banu'yu aradım.Telefonu meşgule attı.Hayır bu Banu olamazdı o açardı (aramız bozuk olmadığı zamanlar) ama simdi açmadı.Cevap verene kadar aramaya devam ettim.O sırada Tarık geldi ağlayacaktım ama simdi olmazdi.
-Ne oldu kardesim telaşlısın.dedi tarık.
-Banu Banu'yu kaçırmışlar.dedim.
-Ne kim bunu yapsın ki.
-Bilmiyorum gerçekten bilmiyorum. Dedim.
-Merak etme onu bulucaz.dedi ve bana sarıldı.
Tekrardan şirkete girdik.Polise haber verdik.Geldiler ve ifademizi aldılar birileriyle sorunu olup olmadıgını sordular.Ama yok Banu'nun hiç kimseyle bir sorunu yoktu olsa anlatırdı.Polisler yirmi dört saat sonra yine haber alınamazsa daha detaylı araştıracaklarını söylediler ve gittiler.O sırada telefonum çaldı.Tanımadığım bir numaraydı.Direkt açtım Banu olabilirdi.
-Efendim.dedim
-Çetin.dedi karşı taraftaki erkek sesi.
-Kimsin.dedim.Tanıyamamıştım ama sesi de yabancı gelmiyordu.
-Ama çok alındım beni nasıl tanımazsın.dedi.
-Kimsin adamakıllı cevap ver lan.dedim sinirlenmiştim.
-Banu elimde Çetin.dedi.
-Sakın onun tek kılına bile zarar verme yoksa seni bulursam elimden kimse alamaz.dedim.
Güldü ve "İntikam zamanı."dedi.Ardından dıt dıt dıt telefonu yüzüme kapatmıştı.

*Banu'yu kim kaçırdı?

*Banu'yu Çetin kurtarabilecek mi?

*Telefondaki adam intikam zamani derken neyi kast etti sizce?

Düşüncelerinizi ve yorumlarınızı bekliyorum ve sizi seviyoruuuum :))) :* :*