"Sana soru sordum!" bağırışının ardından cam kırılma sesi duyunca şokla arkamı döndüm.
Yerler kupa kırıkları ve kahve olmuştu.
Korkarak yüzüne baktım. Gözleri kıpkırmızıydı resmen.
"O puştla ne işin vardı!" bir bağırış daha kopunca yerimden sıçrad...
Gözlerimi ovuştururken telefon alarmını kapattım. Bütün hikayeler başka bir şehre taşınınca başlar ya hani bende benim hikayemi merak ediyordum.
İstanbul dan Ankara'ya geleli iki gün oluyordu. Ne ben buraya alışabilmiştim ne de bu ev bana.Yabancı geliyordu her şey.Bu yaşıma kadar oturduğum şehirden kalkıp buraya gelmiştim.
Gelmemin sebebi ne miydi? Pardon öncelikle kendimi tanıtmalıydım. Ben Sıla. Sıla Altındağ. Henüz daha on yedisinde esmer 1.64 boylarında biraz eğlencesine ve özgürlüğüne düşkün bir kızdım.
Abim burada okuyordu hatta şuan aynı evin içerisindeydik.
Özgürlüğüme düşkün olmam annemin sabrını taşırmıştı.Benimle başa çıkamayınca zor bela buraya yollanmıştım.
Bütün arkadaşlarımı arkamda bırakıp gelmiştim. Şu iki günde bile her gün gördüğüm yüzleri görememek canımı sıkmıştı.
Banyoya girdikten sonra yeni okul formamı giydim.Üzerimde beyaz okul tişörtü altımda ise her kolejde olduğu gibi krem rengi bir etek şort vardı. Varlıklı bir ailenin kızı olmayı ne kadar bana faydası olsa da ben tercih etmemiştim. Gösteriş ve ego benlik tabirler değildi.
Okul çantamı kapıp aşağı indim. Abim ben indikten beş dakika sonra indiğinde nihayet okula gitmek için arabaya adımlamıştık.
Burnuma ağır bir parfüm kokusu geldiğinde gülümsedim. Benden daha bakımlı bir abim vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Media: Onur Altındağ
Rampa yaptığı kahverengi saçları çenesinin şekilli oluşu ve çekiciliğiyle tüm kadınları etkisi altına alabiliyordu. Ne yazık ki yakışıklıydı ve ben bu durumda delice kıskanıyordum. Neyse ki sevgilisi en yakın arkadaşım Keremin ablasıydı.
Arya abla.Öz ablam sayılırdı. Abim ben arya abla ve kerem beraber büyümüştük.
Araba durduğunda camdan dışarı baktım.Üç binanın birleşimiyle oluşmuş bir okuldu.Bordo ve beyaz duvarları gayet güzel duruyordu.
Etraftaki tipler pek parlak tiplere benzemese de eninde sonunda alışmak zorundaydım.
Kapıyı açıp derin nefes aldım. Stresli bir andı cidden.
"Asma suratını ufaklık bir sorun çıkarsa ara beni hemen"
İstemeye istemeye kafamı salladım.
Kendi kampüsü lisenin yan tarafındaydı.İç içe sayılırlardı hatta. Bu durum bana oldukça değişik geliyordu.
Yanağıma öpücük bıraktığında etrafımızdakiler bize bakıyordu.Anlaşılan dedikodu yuvasına düşmüştüm.
Abim göz kırparak uzaklaştığında oflayıp bahçeye adımladım.
