◾5◾

46 6 0
                                    

Eve geldiğimden beri üzerimdeki siniri atmaya çalışıyordum. Aklımda gayet ilgi çekici intikam planlarım vardı. Doğramalı ve karın deşmeli şeyler düşünüyordum Doğru zamanı beklemem gerekiyordu sonra bombayı patlatacaktım.

Odama çıkıp üzerime gri eşofmanımı ve pembe cropumu geçirip aşağı indim. Salonun ortasındaki sehpanın üzerindeki mavi dosya gözüme takılınca dosyayı inceledim. Özgür abi ve abimin isimleri yazıyordu. Aklıma gelen sinsilikle sırıttım. Eğer düşündüğüm şey doğruysa bugün abim Özgür abilere projelerini tamamlamak için gidecekti ama projeleri tamda şuan ellerim arasında duruyordu. Kafamdaki tilkiler fikir üretirken plan yapmaya başlamıştım bile.

Bir kaç seçenek vardı. Öncelikle eğer unuttuysa ve unuttuğunu fark ettiyse ders çıkışı dosyayı almaya gelecekti. Diğer bir seçenek ise hasta olduğum için eve geldiğimi projelerini bulduğumu söyleyecek ve getirmek için teklifte bulunacaktım. Belkide ben teklifte bulunmadan önce benden getirmemi isterdi. Kesin değildi ama işleyebilir bir plandı bana kalırsa ve sonuna kadar denemeye değerdi.

Bu aşamayı eğer atlarsam ve eve kendimi bir şekilde kabul ettirirsem Burak'ın odasına çıkacak ve araştırma yapacaktım. Ben bu ajanlık işini büyütsem iyi olacak zehir gibiydim.

Bu dosya sayesinde zafere giden yolu takip edecek ve titizlikle çalışacaktım.

Telefonumu elime alıp besmele çekip arama tuşuna bastım.

"Alo?"

Hadi Sıla bunu yapabilirsin.

"Alo abi okuldan izin alıp eve geldim hasta gibiyim haber vermek için aradım senide"

"Özgür vaktimiz yok neyin peşindesin sen" arkadan hışırtı sesleri gelirken Özgür abinin sesini duymuştum.

"Seni eve atacağım için bu kadar heyecanlanma koçum" 

Dosyanın evde olduğundan haberleri yoktu sanırım. Eğer öyleyse planım tıkır tıkır işlerdi.

"Siktir oradan. Hah tamam dikkat et bir yere çıkma bende Özgürlere geçiyorum.

Tam zamanıydı şimdi.

"Abi bende şey diyecektim eve geldiğimde mavi bir dosya buldum Özgür abiyle yaptığınız proje galiba"

Karşı taraftan küfür sesiyle karışık hışırtı sesleri gelince yüzümü buruşturdum. Erkekler hep böyle kabaydı işte.

"Off evet bizim dosya o yanımda değil vaktim yok eve gelip almak için şuan"

"Ben getiririm abi wonder womanın ne güne duruyor burada"

"Sen kardeşlerin bir tanesisin bir tanesi"

"Yalakalığa gerek yok abicim gün gelir ödeşiriz"

"Al işte. Neyse ben konum atıcam birazdan sana"

"Tamam" diyerek telefonu kapattım. 

Evi zafer çığlıklarımla inletirken keyifle kendimce dans etmeye başladım.

"Oldu bu iş kızım oldu"

Telefonuma gelen konum ile odama koşup dolabımı açtım kamuflaj desenli askılı eşofman takımımı üzerime geçirip saçlarımı tepeden sıkı bir at kuyruğu topladım. Göreve hazırdım. Bir dakika çanta. Çanta her zaman gerekliydi. Biraz havaya girmiş ve kilitli kapı açmak için tel toka bile koymuştum yanıma. Ne ama ilk defa bir evde gizlice arama yapacaktım. Tetikte olmak her zaman önemlidir.

Küçük deri çantamı sırtıma taktığımda hazırdım. Caddeye kadar yürüdükten sonra taksi çevirdim. Şoför koltuğunda bir abla oturuyordu. Yaşasın feminizm.

Bayan Burnunun DikiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin