"Sana soru sordum!" bağırışının ardından cam kırılma sesi duyunca şokla arkamı döndüm.
Yerler kupa kırıkları ve kahve olmuştu.
Korkarak yüzüne baktım. Gözleri kıpkırmızıydı resmen.
"O puştla ne işin vardı!" bir bağırış daha kopunca yerimden sıçrad...
Ucunu mavi boyaya batırdığım fırçamı gökyüzünde gezdirmeye devam ettim. Böylesine sisli bir hava olması başta benimde aklımda yoktu. Toprağın üzerindeki karların bir kısmı fırtınadan belli olmuyordu. Kafam öylesine karışıktı ki içimde kopan fırtınayı çizerek anlaşılır hale getirebilmiştim. Elimdeki fırçayı ince uçlu bir fırçayla değiştirerek palete koyduğum beyaz akrilik boyaya ucuyla deydirdikten sonra ortamdaki tüm kara rağmen kurumamış aksine yemyeşil olan ağaçlar üzerine bir kaç kar tanesi bıraktım.
Her yerim ağrımıştı saatlerdir odama kapanmış bu tabloyla uğraşıyordum. Aslında kendimi kandırıyordum. Burak'ı görmemek için buraya saklanmıştım. Resmen kaçıyordum ondan. Okul çıkışı Gözdeyi onun arabasına binerken görmüştüm. Kendimi bir anda içinde bulduğum o kötü duyguyu hiçbir şekilde anlatamazdım bile.
Parmaklarımla yanan gözlerimi ovuşturarak tablomun bittiğine karar verdim. Yatağın üzerine rastgele fırlattığım telefonumu elime alıp kilit ekranını açtım. Kayıtlı olmayan bir numaradan dört defa arama gelmişti. Saat on buçuk civarıydı ve ben cidden çok yorulmuştum. Ağrı kesici almanın iyi geleceğini düşünerek odamdan çıktım.
Mutfağa yaklaşırken duyduğum muhabbet sesleri kaşlarımı çatmama neden olmuştu.
"Merhaba"
Bana şirince gülümseyerek el sallayan Gözde ile kaşlarımı şaşkınlıkla havaya kaldırdım. Flört ettiği yetmiyor gibi birde evime bu kızı sokmuştu öyle mi?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Media: Gözde Bal
Burak oturduğu yerden kalkmadan arkasını dönüp bana bakmıştı.
"Resme kendini kaptırıp dünyayla ilişkini kesiyorsun hasta olmandan korkuyorum kızım"
Orada olduğunu fark etmediğim Naciye teyzenin sesiyle sonunda gözlerimi Gözdeden alabilmiştim.
"Ağrı kesici verir misin bana"dedim soluk çıkan sesimle.
Naciye teyze "Hemen kızım bekle"diyerek mutfaktan ayrıldı.
Gözde "Ah şey kusura bakma çok ani oldu gecenin bu saatinde ama merak etme Burak bana aynı evde olmanızın nedenini anlattı hiç kimseye bir şey söylemem"
Soğukça tebessüm ettim.
"Ben sadece haber vermediğiniz için hazırlıksız yakalandım. Hem birbirimize yabancı sayılmayız değil mi?"
Gözde ima ettiğim şeyi anlamış ve tam konuşmak için ağzını açmıştı ki Burak'ın sesiyle susmak zorunda kalmıştı.
"Aradığımda açsaydın bilirdin"
O arayan Burak'tı demek ki. Muhtemelen annem numaramı vermişti.
"Yabancı numaraları açmadığımı öğrenmiş oldun"dedim donuk bir ifadeyle.
