KIZIL ANKA

1. Bölüm - Şarap Mahzeni

Tüm Kızıl Anka okuyucularına merhaba! Öncelikle siz sevgili yazarlara ve okuyuculara romanımla çıktığımız bu yolculukta, bize eşlik ettiğiniz için teşekkürlerimi sunmak istiyorum. Kızıl Anka ütopyasına hoş geldiniz! Bu ütopik dünyaya adım atan her bir okuru tanımak isterim ve sizlerin varlığının benim için ne kadar önemli olduğunu ve beni ne kadar sevindirdiğini bilmenizi isterim. Samimi söylüyorum... Romanımı yalnız bırakmayan okuyucular, kendimi daima şanslı hissetmemi sağlar.

Umarım şu anda bu yazımı okuyan herkes, hayallerini kucaklamak için gereken fırsatlara erişir. Şans hepinizle olsun! Bu bildirimi hikaye başlamadan önce yayımlama sebebim, siz değerlendirmeleri benim için çok önemli olan okuyucuların, romanımı daha rahat okumasıdır. Sizler için okumayı daha rahat ve kolay bir biçime getirebilmek için yazı stilini - bold - italik -olarak ayarlamaya karar verdim, çünkü teknik bir arızadan dolayı, istediğim kadar satır aralığı oluşturamıyorum. Sizden ricam, beğenilerinizi ve eleştirilerinizi eksik etmemeniz ve GİRİŞ bölümünü, ilk bölüme geçmeden okumanız. Lütfen Giriş -Kızıl Kar bölümüne de bir göz atar mısınız? Romanın olay akışı için bu başlangıç çok önemli. Her türlü yoruma da açık olduğumu bilmenizi isterim.

En güzel dileklerim ile...

Sevgiler

Pınar GÜVEN

Bu roman, gerçek kişilerin karakterlerinden ve onların duygusal yaşamlarından ilham alınarak kurgulandı. 

Sonsuz teşekkürlerim ile yalnızca, kalbinin üst rafına kaldırmaya cesaret edebilenlere...

ŞARAP MAHZENİ

Duvarlara asılı meşalelerin ve tahta masanın üzerindeki şamdanların bir bir yanmasından sonra, nefes nefese taşıdığı kağıtları ortaya serdi. Bu harabenin yolunu tutmak pek de kolay sayılmazdı. Pelerininden tamamen kurtuldu ve peşi sıra hiç zaman kaybetmeden, yutkunarak konuşmaya başladı;

'' Sabahın erken saatlerinde babam ile beraber şatodaydık. Kiminle, ne için görüşmeye geldiğini öğrenemedim bir türlü ama biz daha Kristal Salona adım atar atmaz bana misafirler için ayrılan dairede beklememi söyledi. Benimle beraber daireye gelmemesi bile şüphe etmeme sebep oldu ancak, şu sıralar nedenini öğrenebileceğimi  sanmıyorum. Şatonun ilk ziyaretçisi ben değildim. Tanımadığım birkaç kişi daha uyanır uyanmaz soluğu şatoda almıştı. Oturduğumda ikinci bir çay servisi yapılıyordu. Servisin üzerinden çok zaman geçmeden Kraliçe daireye geldi.

 Fazla detaya girmeyeceğim. Aslına bakarsanız diğer misafirlerin de orada oturuyor olması, benim için büyük bir fırsat oldu çünkü çalışanların odağı olmaktan kurtuldum. Kraliçe yapması gereken acil işleri olduğunu dile getirince doğru olup olmadığını kontrol etmek istedim. Belki de, ilk defa orada olmam bir işe yaradı. Şato çalışanları diğerleri ile ilgilenirken, belli etmeden daireden peşi sıra ayrıldım. Fazla yaklaşmadan gideceği daireye kadar takip ettim. Yoluma sorularla çıkan her bir hizmetkarı farklı bir bahane ile yalanladım. Gizemin üzerini örtmekte üzerime yoktur. Bilirsiniz.''

Anlık bir sırıtma ile konuşmasına ara verdi. Gülüşü bulaşıcıydı. '' Söylediği gibi acil işleri olmadığını, çalışma odasına değil de ana yemek salonuna girince anladım. Ardından, etrafı sıkıca gözetleyen nedimelerinin hal ve tavırlarını fark edince de bundan kesin kez emin olup, beklemeye başladım. Tek çarem sanata aşırı düşkünlüğü ile bilinen soylu genç kızı oynamaktı. Salondaki heykellerle ve devasa tablolarla ilgileniyormuş gibi görünmek, bana epey bir vakit kazandırdı. Aksi durumda Kara Mücevher Şatosunda yaşamayan biri olarak aşırı dikkat çekerdim. Belki bir yarım saat içeride kaldı. Az kalsın yakalanacaktım. Tam çıktığı esnada kapının karşısındaki tablo ile ilgileniyordum. Neyse ki dikkatsizliği tuttu. Kimsenin etrafta dolanmadığı küçücük bir anda, yemek dairesine girip kapıyı kitledim. Benim girişimden hemen önce kraliçenin çıktığını orada olan herkes görmüştü, içeriye girmek isteyen biri kapıyı onun kilitlediğini düşünecekti ne de olsa. ''