Kaybettiğiniz birini bulabilir misiniz?
Peki ya... Tanımadığınız birini?
Onlar her şeye rağmen bir-birlerini buldular?
"Keybedilen her şey tekrardan bulunabilir mi?" Diye sormuştu Hayal çok
uzaklardan.
Bulunabilirmiş.
Bu gecelere aşık insanların, y...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Umut'un nutku tutulmuştu bu sözlerin etkisiyle.Hiç bir şey söyleyemiyordu."Bir şey söyle Umut" dedi Hayal. Artık sinirlenmişti. "Sen benim onun adamı olduğumu mu düşünüyorsun? Hayır, ilk kez burada gördüm. Ilk kez senin yanında gördüm, tanıdım." "O zaman neden onun iyi biri olduğunu düşünüyorsun?" "Iyi biri olduğunu düşünmüyorum, çünkü nasıl biri olduğunu bilmiyorum. Sadece sana iyi gelebileceğini düşünüyorum Hayal. Ne kadar geç olursa olsun ne kadar garip olursa olsun kısacası hangi şartlarda olursa olsun eğer benim ailem yanıma gelebilseydi, annem bana tekrardan Umut'um diye seslenebilseydi, babam tekrar bana gurulu bir şekilde bakabilseydi, ben Dünya'nın en mutlu insanı olurdum. Sen geç de olsa birisini kazandın, hayat sana bir baba hediye etti. Ben kaybettim hem de senin aksine çok erken. Mutlu olman için ne olması gerekiyor? Senin için her şeyini verebilecek birisi daha var artık hayatında. Hayal yanlış anlama ama ben seni anlayamıyorum. Bazen küçük bir çiçekten, bir iltifattan o kadar mutlu oluyorsun ki, " Bu insan Dünyanın en sevecen insanı diyorum. Ama şimdi hayatının sana yaptığı bu kocaman sürprizi elinin ardıyla öyle bir itiyorsun ki "Bu kim? Bilmiyorum. Ama benim sevgilim olamaz." Diyorum. Hayatı sorgulamaktan vazgeç. Bu neden böyle olmuş? Bunu kim neden yapmış? Gibi soruları at kafandan. Fazla soru fazla cevap demektir. Ama eğer sorularının karşılığında cevap alamazsan şüpeye düşersin. Benim onun adamı olduğumu bile düşündün. Ben artık seninle güven sorunu yaşamak istemiyorum. Seninle onca şey yaşamışken şuan ki tek sorunumuz güven olamaz" Hayal sustu Umut haklıydı. Bir şans veremez miydi babasına? Belki her şeyi değil ama çok şeyi tamir edebilmesi için? Ayrıca Umut'tan şüpelenmek de neydi? Saçmalık. Başını önüne eğerken "Özür dilerim" diye fısıldadı küçük çocuklar gibi. "Dileme" dedi Umut. "Dileme, biliyorum senin de kafan karışık. Sorularla başa çıkamıyorsun. Çünkü cevaplar alamıyorsun. Sen de kocaman soru işaretlerinin yerine kocaman ünlemler koyarak sıyrılmak istiyorsun için işinden. Ama olmaz. Bu sen değilsin Hayal." Tam o anda kapı çaldı. Hayal kalkıp kapıyı açtı. Babasıydı gelen. Ilk kez bu adamın gözlerine sevgiyle bakıyordu. Ama hayata nasıl baktığımız değil onu nasıl yaşadığımızdı önemli olan değil mi? "Seni görmeğe gelmiştim. Müsait misin?" Diye sordu kızına bu yaşlı adam. Hayal sevecenlikle "Evet!" Dedi. Belki de bu adamı gerçekten babası olarak görebilirdi. Adam içeri geçecekken Umut'ta kapıda belirdi "Ben gideyim artık." Hayal itiraz edecekken "Oğlum, otur sonra gidersin" dedi adam. "Yok, Enver bey ben gideyim. Sonra yine gelirim. Hem sizin konuşacaklarınız vardır baba-kız." Umut itiraz dinlemeden çıktı dışarı. Baba-kız salona geçtiler. Havadan-sudan konuşmalar bitince, neredeyse her konuşmada sorduğu gibi sordu Enver Bey. "Kızım, benimle gelmek istemediğine emin misin?" Hayal babasının onu neden bir türlü anlayamadığı düşündü. "Evet" dedi. "Eminim. Lütfen bir daha bu soruyu bana sorma. Çünkü, kararım net. Yakın bir yer değil. Söz konusu Amerika. Ben ailemi, sevdiklerimi, okulumu, Italya'yı, Türkiye'yi bırakıp Amerika'ya gidemem" "Tamam, tamam aslında buraya başka bir şey konuşmak için gelmiştim." "Söyle, dinliyorum" "Kızım, ben senin son zamanlarda psikolojinin bozulduğundan korkuyorum. Bir arkadaşımın hastanesi var. Psikolojik olarak oldukca gelişmiş bir hastane. Seni izin verirsen psikiyatriye yazdırmak istiyorum." "Hayır, hayır gerçekten gerek yok iyiyim ben." "Kızım, en azından birkaç seans. Ne olursun. Endişeleniyorum senin için. Psikolojik bir sorun yaşamanı istemiyorum. " Tamam" dedi Hayal. Fazla ısrar edip yormak istemiyordu bu adamı. "Teşekkürler, ben yarın sabaha randevu alacağım senin için." "Çok erken değil mi?" "Kızım, ben birkaç haftaya gideceğim. Ara-sıra yine geleceğim ama gitmeden önce en az iki seans gitmeni istiyorum" dedi Enver. "Tamam" diye masumca cevap verdi Hayal.
