My Bestfriend Last Wish (TaeRin FanFic)

Chapter 9

Chapter 9

(Yasha Marie Estrella)

"Yasha nandito si Eugine" narinig kong sabi ni Mama habang kumakatoo sa pinto ng kwarto ko.

Di na ako sumagot kay Mom, agad akong lumabas ng kwarto at pumunta sa baba I know nandoon siya. At nandito na nga ako sa harapan niya love.

"Sige, iwan ko muna kayo" paalam ni Mom

"Ayos na ba pakiramdam mo?" tanong niya sakin.

Nagdahilan na naman kasi akong may masakit kanina para nakauwi agad, at di sumulpot sa usapan namin. Pero lumabas kami ni Clarence. It looks like I'm two timing them, pero kung di ko ginawa yon mapapahamak siya, this is for his own good.

"Medyo okay na" sabi ko. I think lumabas din sila nung girl na yon, if I'm not mistaken her name is Samantha Nadine Clemente, nagpakilala siya sakin kanina.

Kakatapos lang namin magpapicture sa photo booth ng makaramdam ako ng tawag ng kalikasan.

"Guys, CR muna ako, madali lang" sabi ko sakanila at naglakad papuntang CR.

Pagdating ko dun ay pumunta ako sa pinakadulong cubicle at dun ako umihi. After that at naghugas ako ng kamay sa sink. Nang biglang may pumasok dito sa CR, at lumapit samin.

"Hi" oh! It's her again.

"What?" tanong ko

"Just want to warn you"

"Warn me?"

"Yes. Remember what will happen to him kung di mo siya lulubayan?"

"Yeah, I remember. That's why I decided na di ako nakikipag date sakanya later. Kung gusto yayain mo siya" ako

"Sure" palabas na sana siya kaso bigla siyang tumigil tapos, humarap ulit sakin. "By the way, Samantha Nadine Clemente pala ang pangalan ko, kung gusto mo malaman, bye" tapos tuluyan na siyang umalis.

Hanggang ngayon naiinis parin ako sakanya.

"Galing kang school?" tanong ko sakanya, it's already 7 in the evening I wonder kung bakit ngayon lang siya

"Hindi, may nag event saking kumain sa labas" well I think I'm right

"Sino?"

"Samantha, sabi niya kilala mo daw siya" at di nga ako nagkamali

"Yeah, she a friend" sagot ko.

"Here, pumunta lang ako dito, para ibigay to sayo" sabi niya sabay lagay ng mocha cake sa table. Tapos bigla siyang lumapit sakin at hinawakan ang kamay ko. "Kahit anong mangyari tandaan mo, ikaw lang ang mahal ko, at kung ano man ang gusto mo okay lang sakin" siya at tsaka niya inalis yong pagkakahawak niya sa kamay ko.

I was about to hold him but he already left, hanggang sa kakalabas na siya ng bahay.

Bakit di ko man lang siya pinigilan? Bakit di ko siya nilapitan? Bakit di ko sinabi sakanya yong totoo? Bakit di ko na magawa sakanya yong dati kong ginagawa?

Napaupo ako bigla, and there iniisip ko kung anong gagawin ko pagnagkita kami. At dahil wala akong maisip ay umakyat nalang ako papunta sa kwarto ko, at umupo ako sa study table ko.

At dun pinagmasdan ko lang yong chocolates at bouquet na natanggap ko mula sa dalawang magpinsan na yon. Nang mapansin kong may nakapagitan sa dalawang chocolates mula kay Clarence, at naalala ko na may letter nga pala siya para sakin.