My Bestfriend Last Wish (TaeRin FanFic)

Chapter 35

Chapter 35

(Yasha Marie Estrella)

Nandito ako sa isang malambot na higaan, gusto ko pang magpahinga pero di ako makatulog nagulat nalang ako ng may humarap saking isang napakagwapong lalaki, nakangiti siya ng malapad sakin, kaya napangiti din ako ng malapad sakanya.

"Good morning" he's sweet voice made me more be alive, kaya bumangon na ako.

~~~

Nandito na kami ngayon sa dalampasigan at tahimik na naglalakad, magkahawak pa kami ng kamay, walang ibang tao dito kundi kaming dalawa lang. Nagulat ako nang bigla siyang bumitaw mula sa pagkakahawak ng mga kamay namin, at tumakbo siya papalayo sakin, hinabol ko naman siya at nang naabutan ko siya ay hahawakan ko na sana ang kamay niya, kaso bigla nalang siyang nawala.

Inilibot ko ang paningin ko para hanapin siya, pero kahit saan ako tumingin ay di ko siya makita. Nasaan na siya? Saan siya nagpunta?

"Clarence, Clarence, nasaan kana? Clarence, please, wag mo naman akong iiwan, Clarence" patuloy kong isinisigaw yon, habang nilibot ko ang buong dalampasigan.

"Clarence, Clarence" sobra na ang pag iyak ko.

Maya maya pa ay bigla nalang akong napabangon.

"Clarence" sigaw ko pa.

"Yasha, anak, ayos kalang ba?" napatingin ako sa right side ko, at nakita ko si mom at dad.

"Mom, dad, si Clarence po?"

"Yasha, may masakit ba sayo?" mom

"Okay lang ako mom, si Clarence po nasaan siya? Bakit ako nandito? Bakit nandito din kayo?" sunod sunod na tanong ko sakanila.

"Nahimatay ka daw, kaya ka nila dinala dito, tapos tinawagan nila ako kaya kami pumunta dito ng dad mo" sagot sakin ni mom

"Eh, si Clarence po?"

"Wala na ba talagang masakit sayo?" tanong naman ni dad sakin

"Wala na po, pero nasaan nga po si Clarence?" tanong ko

"Nandoon parin siya sa---" di ko na pinatapos si mom sa pagsasalita, agad agad akong lumabas sa kwartong to, at tumakbo papunta sa kwarto ni Clarence.

Pagdating ko doon ay nakita kong nakapalibot silang lahat sa bed ni Clarence, pati mga doctor nandito parin. Teka, it means. Agad akong pumasok at nakipagsiksikan kina Amythys.

I got shock nang makita kong nakangiti ng malapad si Clarence habang nakahiga parin. Lumapit ako ng kaunti sakanya.

"Clarence, ikaw ba talaga to?" tanong ko. I heard them chuckle, pero di ko lang sila pinansin

"Yes, ako to. Ano ka ba Yasha? Are you okay?" tanong niya sakin, natatawa pa siya

"Ako dapat ang nagtanong niyan sayo" ako, tapos hinampas ko siya pero mahina lang naman"

"Sige, maiiwan muna namin kayo" si tita at isa isa na nga silang lumabas, at kami nalang ni Clarence ang nandito.

Nagulat ako nang bigla niya akong hatakin at niyakap ng mahigpit.

"I thought iiwan mo na ako" sabi ko sakanya at niyakap ko narin siya pabalik.

"Di ko nga inaasahan na magising pa ako, pero base sa narinig ko sakanila. Kanina daw bago pumasok yong mga doctor dito ay narinig nilang sinasabi mong you saw my finger moved, and the first thing they do, they observe me first, then, you're right my finger just moved and after a couple minutes I regain my consciousness"

"So, naniwala sila sa sinabi ko?"

"Yeah, kung di mo siguro sinabi yon, siguro wala na ako ngayon" sabi niya, tapos kumalas na siya sa pagkakayakap sakin. Umupo ako sa tabi niya.