BackRead

Chapter 2

 Sammy Asuncion

Sam's POV

Its been a week ago since the enrollment and we're glad that we both in the same section. Napagdisesyunan ko na susundunin ko na lang siya para naman maging special ang first day nang pagpasok namin. Tsaka wala din sila Tito Henry and Tita Dyanne they have a business trip somewhere in Cebu.

Mabilis akong nakapag-ayos kasi alam ko namang ayaw na ayaw ni Liza na ma-late lalo na sa school. Sumakay na ako sa car na gift sa akin ni daddy noong 17th birthday ko. It is a green mustang.

Sa kabilang village lang naman yung house nila Liza kaya mabilis akong nakapag-travel papunta duon. Dahil nga napa-aga pa ata ako, heto ako nag aantay sa kanya.

"Good morning, manang ceiling gising na po ba si Liza?" mahinahon kung tanong kay manang.

"Good morning din po, gising na po si mam Dein. Kakababa niya pa lang po at sa ngayon po kuma-kain pa lang siya, pumasok po muna kayo sa loob" pag-aaya nito ngunit hindi ako sumama sa kanya dito na lang ako sa kotse mag-aantay.

"Hindi na po, dito na lang po ako sa kotse mag-aantay. Makikisabi na lang po sa kanya na andito na ako sa labas, salamat po" tumango na lamang si manang at saka pumasok sa loob nang bahay.

Nakakainip pala talagang mag-hintay. Halos half a minute na akong nag-aantay dito sa labas. Lumabas na muna ako sa kotse at nagpahangin na lang muna. After an hour narinig ko na siyang nagpapaalam sa mga maids nila. She went out the door wearing her smile and she wave at me but I ignore it.

"Hey, are you mad at me?" tanong nito sa akin, pero hindi ko pa rin siya pinapansin hanggang sa nakita ko siyang malungkot kaya sumagot na ako.

"No, why would I?" sagot ko sa kanya ngumiti na ulit siya but hindi parin ako ngumingiti sa kanya.

"Bakit hindi mo ko nginitian kanina?" tanong muli neto, dahilan para mapangiti ako sa sinabi niya pero mag-gagali-galitan muna ako. Eto yung gusto ko sa babaeng ito ea, hindi ka niya titigilan hanggang hindi kayo okay.

"Cause I am here at a couple of minutes, waiting for you" sabi ko nang biglang tumaas ang boses ko at nakita ko siyang yumuko. Hala! Anong ginawa ko mukang ending ako pa mag-so-sorry.

"Sorry, about that. Hindi ko naman kasi alam na susunduin mo ako ngayon. Natutulala kasi ako habang kumakain ako kanina, hindi ko na namalayan ang oras, sorry ulit" sagot niya pero hindi niya parin iniaangat ang ulo niya, natakot siguro siya. Ayaw niya kasing nag-aaway kami lalo na kapag maliliit na bagay lang naman.

Tinigil ko ang kotse at niyapos ko siya for about a second lang ata and I kissed her forehead, mabilis namang nagbago yung mood niya at ngumiti siya sa akin.

"Sorry, hindi ko sinasadya na itaas ang boses ko. And stop minding someone who is never put you and your feelings in his mind and heart okay?" sagot ko sa kanya at nagpatuloy na sa pagmamaneho.

Mabilis naman kaming nakadating sa school. Mabuti na laang at hindi pa nag ta-time kundi husay kaming dalawa.

By the way, I am Sammy Asuncion. I am the one who's always there for her. We always cracks jokes, we are partners in crime. I am now 18, kaya mayroon na akong sariling kotse nasa legal age na ako. Lalaki ako at syempre hindi mo maiiwasang mahulog lalo na kapag lagi mo siyang nakaka-usap at nakakasama diba? Hindi ko nga alam bakit binabasura lang nang iba ang taong pinapangarap ko at malabong maging akin kasi magpinsan kami ea. Kahit na malayong malayo na, magpinsan parin kami.

Ako yung shoulder to cry on niya, every time she is not okay. Ako yung unan niya kapag nalulungkot siya. Ako yung andyan pero iba parin yung minahal niya. I love her the way she smiles. I love her so much. Siguro darating yung panahon na makaka- move on di ako sayo. Minsan iniisip ko na lang n asana ako na lang yung minahal niya. Na dapat hindi siya nagpakatanga sa taong hindi naman kayang ibalik yung pagmamahal na kayang ibigay sa lalaking iyon.