Craziness Overload
Dein's POV
"Ate lets eat dinner" mahinhing pagtawag sa akin ni Den
"mhmm-mhmmm" pagtugon ko. Patuloy niya akong ina-alog, hanggang sa imulat ko ang mga mata ko.
"You told us to call you when dinner is ready na ea" baby tone yung boses ng lalaking narinig ko, i sit in my bed and saw that someone in the door.
"oww, Sam hindi bagay sayo, tumigil ka. Hindi ka ba kinikilabutan" sagot ko sa kanya na naging dahilan ng paglapit sa akin ni Sam at pagtawa ni Den.
"KUYAAAAAAAAAAAAAA" sigaw ko kaya hindi naituloy ni Sam paglapit niya alam niyang mapapagalitan siya ni kuya ea.
May narinig kaming parang kabayong tumatakbo papunta sa room ko. And si kuya pala yun, nagulat siya kasi nakaupo lang kaming tatlo sa kama.
"bakit ka ba sumisigaw, may ginagawa ako sa room ko ea!" galit na paglapit niya sa akin.
"sorry na po, si Sam kasi akmang kikilitiin niya sana ako. Ea sayo lang naman siya takot kaya sumigaw ako" pagpapaliwanag ko sa kanya, nakahinga naman siya ng maluwag kita ko yung sama ng tingin niya kay Sam, lagot na naman.
"Sorry na agad,kuya" pag-hingi ng patawad ni Sam, habang tumatawa kami ni Den at dahil ginalit niya si Kuya siya ang taya sa paghuhugas ng kinainan namin.
Masaya kaming kumain ng hapunan, nanood lang kaming isang episode ng isang series, and by 9 in the evening pumunta na kami sa kanya-kanyang kwarto.
Medyo malalim na ang gabi gising parin ako, iniisip ko yung sinabi ni Sir Jed, hindi ko alam kung sasang-ayon ba ako o hindi. For now basahin ko muna ng maayos ang nasa document na ibinigay sa akin kanina ni Sir.
I was shock na isa pala sa malaking university sa Australia ang mapupuntahan ko, may sarili rin akong room sa isang hotel, may pa allowance and school and i was going to stay ther for 6 months. Medyo matagal-tagal din pala.
Gusto ko mag-try kahit nasa isip ko na hindi ko pa rin deserve to, pero sabi nga ng isa kong teacher, just give myself a try, wala naman masamang mangyayari kung mag-ta-try ako. Ayy bahala na muna magfocus na lang muna ako sa research namin, as of now nasa zoom kami ni Mardain.
"Hi!" pagbati ko sa kanya, pareho kasi kaming night owl ea. Mas gumagana ang mga utak namin kapag gabi, wala naman kaming pasok bukas and the next day, ngayon is parang ang pasok namin ay twice a week na lang ang discussion pero pwede kaming pumasok sa school kapag gusto namin na sa library gumawa ng research.
"Hello, Dein!" pagbati nito pabalik, ang cute n eto ang sarap niya titigan.
"so, lets start. Kaunti na lang naman need nating e-revised and then proceed na tayo sa next chapter, okay?" pagpapaliwanag ko sa kanya.
" okay, proof read ko na lang muna yung ginawa natin last time tapos kung may makikita ako na flaws edit ko na rin" sagot neto sa akin, and we both do our things.
Almost 3 in the morning na noong natapos naming ayusin yung isang chapter hindi rin namin nasimulan yung next chapter kasi ay hahanap pa kami ng ilang mga related literature kaya iniwan muna namin mamaya na lang namin gagawin once na makatulog kami and makapag charge. And nakalagay rin sa ibinigay rin sa akin na document na kailangan makapag defense ako bago ako umalis. Kaya one-month and a half na lang natitira sa amin, kawawa naman si Mardain.
Time has passed, half of the month has passed, ang bilis malapit na rin matapos ang aming research, malimit akong pumunta sa school and malimit ko nang nakakasama si Mardain sa ngayon sa dami ng kailangan naming gawin at ipasa, nadagdagan ang activities mabuti naman at hindi na napalitan ng partner kaya sa kanya na lang ako nag stick kahit na sinasabi ni Zhaun if pwede ba ako, i just simply say no. Ayokong malaman nila saka na lang.
BINABASA MO ANG
BackRead
Dla nastolatkówEverything comes in a right way and manner just wait for it. Kasi kung para sayo para sayo. You can bring all your memories back but you can't bring back the same person you loved before. Photo not mine.