Unexpected Friendship with You
After a long conversation with Dennise, napag-alaman ko na siya ang nagdesign nang bahay nila kaso hindi siya pinayagan nang parents niya na magtapos nang architecture kasi gusto nang parents niya na magtapos siya nang HRM na siya namang tinapos.
Matalinong bata si Dennise she is only seventeen nang magtapos siya nang HRM, napag-alaman ko rin na gusto niyang mag pursue nang pag aaral. At handa akong tulungan siya. Hindi ko inexpect na magkakasundo talaga kami kasi akala ko ma-attitude siya kapag naging close na kami kaso hindi mali ako kasi mas mabait siya kapag naging close kayo.
Sa mga narinig ko tungkol sa kanya, sana naging kapatid ko na lang siya.
Napagdesisyunan ko na isama ko na lang siya sa maynila sa bahay siya titira at tutulungan ko siya sa pag aaral niya.
_Flashback_
"Dein, hindi mo na kailangang gawin to, sobra sobra na na-advice mo sa akin, thankful na ako dun" she said kita ko sa mga mata niya na gusto niyang makuha ang pangarap niyang course kaya sino ba naman ako para hindi siya tulungan diba.
Umiling-iling ako "No, you know stop chasing people, if they chose to leave then let them be, chase your dreams. Malay mo doon mo mahanap ang taong para sayo talaga". I said, nasabi ko yun dahil alam kong yun ang kukuhaning course ni Sam. Natatawa na lang ako ea. Alam mo yun mukang magiging match maker pa ata ako, may tiwala naman ako kay Sam if in case na maging sila nga sa future.
"You can come with us if you wanted, ako na sasagot sa lahat nang gagastusin mo, and after you graduate pede mo na akong bayaran" i said "charr, of course you do not need to do that, pag kaibigan ko na kapatid na turing ko, you can join us anytime." I added. Ang sarap niyang biruin kasi hindi siya napipikon mukang hindi ako nagkamali sa kanya.
"Thank you Dein, i will sasama na lang ako sa inyo, para narin makalimot sa taong wala namang pake sa akin" she said. interesado niyang sagot sa akin kaya napakasarap tulungan.
Btw, she is Dennise Ferrero. A smart and talented girl, ulila na siyang lubos kaya ngayon napagdesisyunan na niya rin sigurong ipagpatuloy ang gusto niya, namatay sa car accident ang parents niya daw kasi kahit na minsan hindi daw siya minahal nang mga ito tapos parati pang nagagalit sa kanya kapag hindi nasusunod ang gusto nila. Only child daw siya kaya napakalungkot nang buhay niya. Kaya hindi siya sigurado kung sila ba talaga ang parents niya kasi naghihinala na siya noong bago pa man mamatay yung parents niya.
We waited her until she done packaging her things, nagpaalam na muna siya sa kasambahay nila.
"Manang, babalik ako dito. I will let my wounds heal bago ako bumalik dito" she said and hugged manang kasi ito na raw ang tumayong parents niya. Alam ko kung gaano kasarap mapunta sa tamang magulang at alam ko rin namna na hindi magtatagal mawawala ang sakit na nararamdaman niya.
"Let's go Den" pag-aaya ko sa kanya. Baka kasi gabihin pa kami sa daan mahirap na.
"Ako na magbibitbit nang mga gamit mo" Sam said alam ko namna na gentleman si Sam pero parang ngayon napapasipag namna ata siya.
I just hugged kuya Clyde for trusting me and for everything. Napagkamalan kaming mag jowa natatawa na lang ako sa naririnig ko haha. Bakit ang issue ng mga tao, simpleng yakap lang sa lalaki ea jowa agad.
We hop in the car of kuya Clyde.
Kuya Clyde and I ang magkatabi sa unahan bale siya yung nagda-drive
Si Sam and Dennise naman sa backseat, everytime na sisilipin ko sila sa likod nag-uusap sila which is good for her. Si Sam ayun biglang tinamad kaya pinasunod namin dito ang butler ko para mapagmaneho nang sasakyan ni Sam pabalik nang manila.
BINABASA MO ANG
BackRead
Teen FictionEverything comes in a right way and manner just wait for it. Kasi kung para sayo para sayo. You can bring all your memories back but you can't bring back the same person you loved before. Photo not mine.