BackRead

Chapter 6

 Here We Go Again

Dein's POV

It was Thursday morning i thought that Sam was there in the couch but i was wrong ang aga naman ata niyang umalis mukang hindi na natulog ang kumag na iyon.

Naawa naman ako sa kanya kasi kagabi iniyak iyakan ko siya, nakalimutan ko na may pasok pa nga pala siya ngayon. Hala! Nakakahiya nang sobra.

Okay lang kaya siya, nakatulog pa kaya yun? Sana naman nakapagpahinga pa siya nakakaawa talaga, siya na nga nagbantay saakin for the whole week tapos siya parin ang magtuturo sa akin nang mga lectures na naiwan ko sa school. Mga salitang paikot-ikot sa utak ko habang naririto ako sa kama ko nakahiga at nagiisip nang malala kung ano na ba talaga ang nangyari sa kanya.

Nagdesisyon na akong bumangon nang kama ko dahil okay narin naman ako.

Naglinis pa pala siya nang table na ginamit naming kagabi, and there is a note on the table.

"my princess,

Hope you have a good sleep, masaya ako na nagopen ka sa akin nang mga ganitong klaseng problema kaya sana wag ka mag babago ha. Smile na, mas nadudurog ako everytime na nakikita kitang umiiyak kaya please smile. Wag mo na akong hahanapin ha maaga akong umalis para makapagprepare nang sarili ko bago pumasok. I love you and stand proud princess.

Your knight"

Nakakatuwa naman may pa note pang nalalaman ea, pero naappreciate ko ang mga ganitong bagay.

Nag-ayos ako nang sarili ko and pagkatapos ko nakaramdam ako nang kakaibang kirot sa may puso ko, parang may mangyayaring hindi ko ikatutuwa ah.

Hindi ako mapakali, hindi ko na alam ang gagawin ko ang hirap mag explain, ang hirap mag kwento, hindi ko na maintindihan ang sarili ko. Sa bawat isa mayroong namumuong galit but we can't hide it from anyone who close to us.

The one who will never left us even at our worst. They are the one who really appreciates us, understand us. So I can't help na Hindi I dial ang number niya.

Dialing his number..........

After a minute I glad he answer his phone..

"Hey. Why you didn't pick up your phone?" I said

"Sorry I was in the bathroom and I didn't hear that my phone was ringing. I am sorry Liza. Kakauwi ko lang kasi i am so sorry talaga papunta naman ako diyan mamaya ea."He said in an apologize voice.

"Apology accepted haha. Di talaga mabiro itong si bestfriend ih I just wanna ask if anong meron sa schedule ko bukas? But it is okay if mamaya mo na rin sagutin yung iba bigyan mo lang ako nang ilang points para makapag ayos ako sa bahay." I said with a low voice.

"Ahmm. As far as I know. We will be the representative of our school in the quiz bee competition at Lamont University. This upcoming Tuesday at exactly 7:30 in the morning yun ang ibinigay sakin nang adviser natin. Kasi kayang kaya naman daw natin yan ipanalo. Mrs. Fuente gave me some reviewer and books for that competition." Sam replied with a high confidence.

Wow ang gandang pa good morning naman niyan sana pala hindi na lang ako nagtanong pakiramdam ko kasi kumirot ang ulo ko sana pala hindi ko nalang inalam kaso wala na diba natanong ko na ea. Hindi agad na nagsink in ang sinabi ni Sam sa utak ko kaya natagalan ako bago ulit nakatugon sa kanya.

"andyan ka pa ba?" tanong niya sa kabilang linya.

"Huh? A competition agad agad". I said to myself. Sa pagkagulat sa narinig. Akala ko sa sarili ko lang nasabi hindi pala narinig pala niya.