Memories Bring Back
Dein's POV
It was Monday morning and today is the first day of our classes. We have maids that usually cooks my breakfast every morning. Hindi ko pa kayang magpaka-independent dahil palagi na lang ako naging malungkot simula noong umalis at iniwan ako ni kuya Clyde.
I am Dein Elizabeth Garcia, daughter of one of the richest people in the world. Siguro iisipin nang iba na spoil brat ako, but it's a big big no. Yes I can do whatever I want to. They allow me in anything.
Since I am now a grade 12 student, they did not allow me to enter in a relationship. I am too young to think of it, I am just 17 years old. And lahat lang nang pumapasok sa isip ko ay ang pag aaral at maging successful kagaya nang parents ko.
Minsan ma-attitude akong tao, but I will never allow someone to hurt me. I am not a liar nor bitch. Yes, I have friends, but I don't know where they are now. For now I have someone who I can have trash talks and also a shoulder to cry on every time my anxiety kills me. I hate everytime I feel unsafe lalo na kapag nahihirapan na ako sa sitwasyon ko. Hindi na ako bata pero I am still a crying baby daw sabi nila hindi ba naman kasi pwedeng softhearted lang ako at mahina lang ang loob ko sa mga pangyayaring hindi agad agad ma adopt nang utak ko o hindi agad mag sink in sa akin.
_FLASHBACK_
Ganito yung araw na nagkita kaming dalawa, hindi ako nagdalawang isip kung ano ang mga mangyayari, until I fall harder and harder unto him.
He is my ultimate crush, i don't know bakit sa dinami –dami nang tao sa campus na ito siya pa talaga ang nakilala at naging crush ko.
Slow motion, they all walking like a snail , ganito ko mai-i-describe yung mga taong nasa paligid ko habang papalapit siya sa akin. He is kind and sweet but he is a player.
"hey!" he said while waving his hands. Tumingin ako sa likod ko kasi baka may tao pala duon at nahihibang lang ako na ako yung tinatawag niya.
"hey? You are the one I called" sambit niya na muling nagpabalik sa akin sa realidad.
"oh? What?!" iritado kung sambit na nagpataas nang kilay niya, omg mas gwapo siya kapag nakataas kilay niya. Nakakadagdag sa pogi points niya.
"gusto lang sana kitang makausap, if pwede? And also can you join me eating lunch?" he said , he smile and I saw his dimples on his cheeks, another pogi points.
"why not, I can join you hindi parin kasi talaga ako kumakain ea, kagagaling ko lang sa library." Sagot ko sa kanya and I smile at him. Jusko Dein it was just a friendly lunch, wala ka dapat malisya sa mga ginagawa niya kasi kaibigan ka lang, isa pa, isa ka lang sa mga babae niyan.
Pinauna niya ako nang paglalakad pero ending magkatapat lang kami. Wala nang umimik sa amin habang naglalakad at dahil sobrang bilis nang oras parang kanina lang nasa tapat lang kami nang building ngayon andito na kami sa tapat nang cafeteria. I love reading books, I love detective wanna be. Syempre para mabantayan ko magiging jowa ko kung sakaling lokohin niya ako.
Nagpaalam siya na ang bibili nang kakainin namin, treat niya daw kasi siya naman ang nag yaya. Hindi naman siya nagtagal nang pagbili, dahil nga crush siya nang bayan. Mabilis siya nakasingit sa pila dahil sa taglay niyang ka charmingan.
Hindi ko namalayan na nasa harapan ko na pala siya, kanina niya pa siguro akong tinitingnan.
"hello" sambit ko and I snap my fingers in front of him, at sa wakas bumalik na siya sa realidad
BINABASA MO ANG
BackRead
Novela JuvenilEverything comes in a right way and manner just wait for it. Kasi kung para sayo para sayo. You can bring all your memories back but you can't bring back the same person you loved before. Photo not mine.