group of hoes | ateez

12

Herkes sessiz bir şekilde yemeğini yiyordu. Arada Byulyi ve Hyejin'in aileleri konuşup kızları hakkında yorumlar yapıyordu.

Mingi ve Jongho ikilisi de birbirlerine bakmamak için direniyorlardı.

Mingi'nin annesi ilk başta Jongho'nun yüzünün kırmızılığını fark edip sormuştu. Ama Jongho bir yalan uydurup geçiştirmişti olayı.

"Ahh şey ben kalkayım doydum... Eline sağlık anne. Ben odama çıkıyorum gelmek istiyorsan gel hyung."

Jongho acele ile kalkıp odasına, üst kata çıktı.

Kapıdan girdiği gibi kendini yatağa attı.

"Yunho hyung neden öyle dedi ki bir anda?"

Kendi kendine sorular sormaya başladı. Ama sonra bunun pek de abartılacak bir şey olmadığını düşündü. Belki sadece dalga geçmişti?

Jongho yataktan kalkıp çalışma masasına oturdu. Bilgisayarından en sevdiği şarkıyı açtı.

Im Chang Jung - There has been never a day i loved you

(bu şarkıyı dinliyordum yazasım geldi.)

Jongho bu şarkıyı dinlerken kendini çok rahat hissediyordu. Sandalyesinde geriye doğru yaslandı ve şarkının keyfini çıkardı.

Bu rahatlığı içeriye giren Mingi bozmuştu.

"Jongho? İyi misin? Bir anda kalktın da."

Jongho müziğin sesini kısıp cevap verdi,

"Ah iyiyim bir şeyim yok. Sorduğun için sağ ol."

Mingi kafasını 'bir şey değil' anlamında salladı. Nasıl oluyorsa artık.

"Ne yapmak istersin? Odam da küçüktür aslında pek yapılabilecek bir şey yok ama..."

Jongho sandalyesini yatağa oturan Mingi'ye döndürdü.

"Bugün kayıt mı yapmıştın? Dinleyebilir miyim?"

Jongho aslında kayıtlarını kimseye dinletmezdi. Ailesine bile. Ailesi şarkılar yaptığını ve çok eşsiz bir sesinin olduğunu biliyorlardı ama yine de Jongho hala daha göstermekten çekiniyordu. Ve şimdi bunu Mingi istiyordu.

"Şey aslında biraz kötü ama... Tamam."

Jongho önüne dönüp bilgisayarından şarkılarını koyduğu dosyaya girdi.

Derin bir nefes alıp utançla şarkıyı açtı.

Mingi şarkının ilk sözlerinde Jongho'nun sesine şaşırmıştı. Gerçekten mükemmel bir sesi vardı.

Şarkının yüksek nota kısmı yaklaştığında Jongho gözlerini kapatmış sadece utanıyordu.

Mingi bir anda gelen yüksek nota ile gözlerini sanki olabilecekmiş gibi daha fazla açtı.

"Bu çok çok-"

"Kötü değil mi?"

"Hayır Jongho! Bu mükemmel ötesi!"

Jongho aldığı iltifat ile utanmıştı.

"Ne? Gerçekten mi?"

Mingi yüksek ses ve sonuna kadar olan bir gülümseme ile konuşmaya başladı.

"Evet! Sesinin ne kadar güzel olduğunu biliyor musun sen? Ahh gerçekten çok iyi."

Jongho pembeleşerek,

"Teşekkürler hyung... Sen de bir şeyler denemek ister misin?"

Mingi biraz şaşırdı.

"Ah vokalde pek iyi değilimdir ama rap deneyebilirim."

Mingi bir kaç bir şey mırıldanmaya başladı.

Jongho duyduğu derin ses ve hızlı rap ile bir an çok tuhaf hissetmişti.

...

Jongho gece gece bara gelmiş bardak siliyordu. Patronu gecenin bir saati onu aramış ve eleman eksik olduğunu söylemişti. Jongho da patronuna bir şey söylemeyeceği için işe gitmek zorunda kalmıştı.

Mingilerin onlara geldiği akşam ise misafirleri eve gidene kadar Jongho ve Mingi deliler gibi şarkı söylemişlerdi. 

Şimdi de Jongho bardak siliyordu. Gerçekten de bu hiç eğlenceli değildi. İşini sadece sahnede şarkı söylediği zaman seviyordu. Ve bir de Wooyoung onu ziyaret etmeye geldiğinde.

"Jongho?"

Kalın ve tanıdık bir ses duyduğunda dalgınlığı bir kenara bırakıp kafasını kaldırdı. Gördüğü kişi ile şaşırmıştı.

"Mingi hyung? Burada ne işin var?"

"Sadece biraz eğlenmek için gelmiştim. Burada çalıştığını bilmiyordum. Neyse güzel tesadüf oldu."

Jongho heyecanlanmış ve elleri titremeye başlamıştı. Niye bir anda böyle olmuştu ki? Bardağı bir kenara koyup Mingi'ye çaktırmadan kendine gelmeye çalıştı.

"Jongho iyi misin? Bak bu aralar biraz kötü gibisin doktora görünsen bir?"

"Yok ya hyung... Ben iyiyim."

"Tamam sen bilirsin."

Mingi fazla üstelemeyip yüksek oturağa oturdu. Jongho kendine geldiğinde Mingi'ye bir şey isteyip istemediğini sordu.

"Hmm... Ben azıcık sert bir şeyler istiyorum."

Jongho ne olduğunu anlayıp şişenin kapağını açtı ve bardağa doldurmaya başladı.

"Al hyung."

Bardağı Mingi'nin önüne uzattı.

***
Evet düz yazı kısmı şu anlık bitti
İleride yapabikirim belki ama