Beauty From The Pain. (On-Going)

CHAPTER 22

AMARA'S POV

Pauwi na ako ng condo dahil kakatapos ko lang magshoot ng panibagong commercial. Seven-thirty na rin ng gabi at ramdam na ramdam ko na ang pagod. Samuels not with me because he has his own appointment today, ewan ko lang kung nandun na siya sa condo niya.

It's been almost a month since our show flicked. Unti-unti, dumarami ang fans namin na nakakakilala sa amin tuwing lumalabas kami, hindi naman maiwasan na hindi kami pagkaguluhan.

'More pagod din.'

T_____T

I sophisticatedly walked inside the elevator until it reached my floor. Suddenly, I saw a figure of two boys and one girl talking to each other. Nasa tapat sila mismo ng kwarto ko, dito pa lang sa kinatatayuan ko alam ko na kung sino 'yong dalawang lalaki na 'yon, pero 'yong babae nakatalikod siya sa'kin kaya hindi ko makita.

"Oh, nand'yan na pala 'yong hinihintay ko, eh."- sinalubong agad ako ni Samuel nang makita niya akong papalapit sa kanila.

Humarap sa'kin si Miguel at 'yong kasama niyang babae. So, siya pala ang may dala doon? -.-

"Good evening."- that was Miguel.

"Good evening po, Ma'am Amara."- and there, I found his assistant, Mich.

"Kumain ka na ba, Babe? Halatang pagod ang baby ko, ah?"- inakbayan ako ni Samuel habang dahan-dahan niya pang hinawakan ang pisngi ko. I can see through my peripheral view, those two are watching us.

I did not utter a word that's why silence covered us. I am not in the mood, pagod talaga ako gusto ko nang magpahinga. -_-

"Siya nga pala, Babe, naabutan ko kasi silang dalawa dito sa labas, naiinip na kasi ako. Tapos nakita ko sila, may pinag-uusapan yata silang dalawa tungkol sa schedule ni Miguel.. Busy na rin siya, eh."- daldal ng katabi ko kahit hindi ko naman tinatanong.

"Don't you have phone numbers to each other?"- I asked them, came from nowhere.

Nagkatinginan pa muna silang dalawa bago tumingin ulit sa'kin. What the? Anong problema nila? -,-

"Meron naman po, Ma'am, kaso--"

"That's good, then.. Hindi ka ba marunong tumawag?"- I may sound mataray and hot headed, but sorry, I can't help it.

This assistant lower down her head, I don't give a shit. Don't try talking to me, 'cause I'm not in the mood.

'May number naman pala sa isa't-isa, 'di na lang itawag.'

-_____-

"Amara, may hinatid siya sa'kin."- napatingin ako kay Miguel na nagsalita, ang kalmado pa rin ng mukha niya.

"Why? 'Di na ba kayo magkikita?"- mataray kong sagot, dahilan para kumunot ang noo ng kausap ko.

"She can't approach me tomorrow at my appointment, dinaan niya lang dito 'yong ihahatid niya."- seryosong aniya.

Hindi na lang ako ulit nagsalita at saka pina-ikot ang mata ko sa kaniya. Pumasok na lang ako sa kwarto ko ng dere-deretso sabay lock sa pinto dahil alam kong susundan ako ni Samuel.

Damn it. Ayaw ko ng istorbo! >.<

Pinatay ko lahat ng gadgets ko dahil panigurado din naman na imemessage, tatawagan or ichachat ako ng koryanong kapit-bahay ko sa harap. -,-

Lumipas ang oras, di ko namalayan na naka-idlip na pala ako. Pag-tingin ko sa orasan, 4:30am na pala. Shit. Hindi ako naka-idlip, talagang nakatulog na ako! Hanggang ngayon suot ko pa rin 'yong suot ko kagabi, hindi man lang ako naka-ligo.