CHAPTER 29

25 0 0
                                    

A/N: HELLO, GUYS! I WOULD LOVE TO READ YOUR COMPLIMENTS OR COMMENTS.

...

AMARA'S POV

Ilang oras na ang nakalipas bago umalis si Claire dito. Gabi na, pero hindi pa rin ako mapakali. There is something that is bothering me for pete's sake! Not because of what my ex bestfriend told me, but because my lawyer and Liam are still not updating me! Ang sabi nila ay tatawagan nila ako, pero halos pasado alas otso na ng gabi, wala pa rin silang tawag.

Hindi rin maalis sa isip ko 'yong mga sinabi sa akin ni Claire, pero ang dapat ko na munang pagtuonan ng pansin dito, 'yong kaso na haharapin namin bukas. Damn it! I am really really nervous.

Baka wala kaming maipakitang sapat na ebidensya--- Aish!

'Sana hindi mangyari ang naisip kong 'yon.'

"Baby Amara, tumawag na ba?"- tinignan ko si Mommy na nagdadala ng cookies habang papalapit siya sa akin.

I stayed here in our living room because I'm hella expecting that someone will came and tells me a good news about the accusation.

"Hindi pa po, Mommy. Puntahan ko na---"

"No, no. You will not go anywhere, young lady. You need a permission first from your Dad."- pigil sa'kin ni Mommy nang maglalakad na sana ako.

Huminga ako ng malalim para mapakalma man lang kahit konti ang sarili ko. Mas kinakabahan kasi ako, baka bukas wala kaming mai-depensa sa mga sinasabi ng lawyer ni Raymart Santiago. Bahagya akong napa-iling nang pumasok na naman ang negatibong bagay sa utak ko.

"Mommy, paano na 'to? I am just here, doing nothing. I don't even know if I am fully prepared for tomorrow's discovery."- nag-aalalang tanong ko sa kaniya. Hindi ko masabi kung anong itsura ng mukha ko ngayon, dahil hindi ako mapakali.

"Kumalma ka muna, anak.. I know the ability of Attorney Milla, your Dad and I witnessed that before."- she seemed reassuring me. I do not have any choice but to stay calm and keep silent.

I just need to trust the justice and Attorney Milla. I also prayed to face this case to end well. Oras-oras, minu-minuto tinitignan ko 'yong cellphone ko, nagbabaka-sakaling may text message doon si Attorney or si Liam, I gave them my number anyway. I failed distracting myself, I swear. Darn it!

Wala akong kaalam-alam kung ano nang nangyayari sa apat na 'yon. I chose to focused myself on watching TV while mom's beside me. Until my fucking phone rang, I hurriedly picked that up only to see Samuel's name. I can't help to rolled my eyes before answering it.

"Samuel."

Bahagyang napa-ismid pa si Mommy nang marinig niyang si Samuel lang pala ang tumatawag.

[How are you, Babe? I'm a bit tired from work. Gusto kong makausap 'yong lakas ko.]

My nervousness and uneasiness vanished when I heard his irritating words. Napalitan agad ng inis ang pagkakaba ko.

"Tss. Hindi ako Vitamin D, Samuel."- napa-poker face pa ako.

[But you're my honeybunch, sugar plum, pumpy-umpy-umpkin.. you're my sweetie pie. You're my cuppycake, gumdrop, snoogums, boogums.. you're the apple of my eye. And I---]

'What the hell?'

"Samuel, please. Hindi ako makapag-isip ng maayos sa ngayon."

Beauty From The Pain. (On-Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon