CHAPTER 43

26 0 0
                                    

AMARA'S POV

"Your what?! Oh, come on. How thick is your face to say that to me, Mr. Guivara?"

Oh God. Kumukulo ang dugo ko! Mistress? Mukha ba akong kabit? I never imagined to be like that, in my whole entire life. Miguel just hit something that made me feel really upset, my damn blood pressure was freakin' raising because of that. Gusto ko siyang sampalin sa sinabi niya na 'yon.

Did I really sounded like that? Or, did he only misunderstood me?

"Okay, chill. I'm just kidding."- he even gestured me to calm down.

No way. I couldn't stopped myself from giving him a death glares. Wala akong pake sa kung ano ang relasyon nilang dalawa ni Alexia, at saka mag-asawa na ba sila? Kung maka-kabit 'tong isang 'to, akala mo naman talagang faithful. Tss.

'Faithful my ass.'

I did not talk to him after that. Tiniis ko na lang na bugbugin siya sa isip ko habang hinihintay ang order namin. Shit! Ang dami ko nga talagang in-order. Well, kung hindi ko 'to ma-uubos, itetake out ko na lang, para wala nang masamang iisipin si Miguel. Baka isipin nagsasayang ako ng pagkain, samantalang ang daming nagugutom d'yan.

Kumain na lang ako ng tahimik at hindi na lang siya pinansin. He's serving me, just like he will give me a drink, slice the pork and chicken, remove the dish in front of me when he noticed that I am done eating it, kapag may natapon naman kaagad niyang nililinis 'yon, etc. I'm letting him do that, as long as he will not going to talk to me. Nang matapos ako, ini-straight ko 'yong soy milk pati na 'yong pineapple juice. To my surprise, ang dami pa rin ng pagkain sa harapan ko.

Darn it. This is Miguel's fault.

"We can just give these to some of the homeless out there, if you don't mind?"

I looked up to see him, he's now done eating. Kaagad akong tumango sa suggestion niya na 'yon. If I were going to take these lots of food, for sure I will not be able to finished it either. So, it's better to give for those who needs it. Pina-take out na lang nga ni Miguel 'yong mga 'yon bago kami tumayo, siya ang nagbibit sa pagkain. I started walking, while he just followed me at the back.

Habang papalabas kami, may lumalapit sa amin na nakikipag-picture, pero most of the time kay Miguel sila lumalapit, at puro babae pa!

"Hi."- a sudden man greeted me. I gave him a little smile and did a peace sign pose, but I only heard him chuckling.

Hindi ba siya magpapa-picture?

"I was actually going to.. ask for you number."- napapakamot sa ulong sabi niya. Napa-tingin ako sa cellphone nito, sabay ngiti, kahit awkward.

"Sorry, I don't do that."- nginitian ko pa rin siya.

"How about selfie?"- I cheered him up. Kinuha ko 'yong phone niya tsaka ko pinindot ang camera. Ako na rin ang lumapit sa kaniya para makapag-selfie kaming dalawa. I handed him his phone because I already saw Miguel waiting for me in the parking lot, naka-sandal pa ang likod niya habang nakatingin sa'kin.

"Bye."- kinawayan ko 'yong lalaki tapos umalis na ako.

Hindi pa man ako nakakarating sa kotse niya, meron na namang tatlong babae na lumapit, nag-uunahan pa at saka nila niyakap si Miguel. I just stopped as I rolled ny eyes and crossed my arms, waiting for them. Agad na silang umalis na tumitili pagkatapos nilang magpapicture sa lalaki na 'yon.

Hindi man lang ako napansin! Tss.

'Hello, I'm a model, here.'

"Done?"- I sarcastically asked him. He looked at me and gave me a glare. Siya pa galit?

Beauty From The Pain. (On-Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon