🖤 𝙴𝚁𝚁𝚘𝚁☒ : 𝙐𝙣𝙖𝙗𝙡𝙚 𝙏𝙤 𝙇𝙤𝙑𝙀❤️ (16+)

თავი მეოცე: როდესაც არ არსებობს ზღვარი.

მეის პოვ:
მთელი ძალით მივრბოდი და მაინც დანიშნულების ადგილი თითქოს ძაალიან შორს იყო ჩემგან...გული ამოვარდნაზე მქონდა,ეს ფიქრები კი თავს ამ მომენტშიც კი არ მანებებდნენ!
ამ წამს ყველაზე მეტად ტირილი მინდოდა და სხვა არაფერი...ისეთი რთული იყო ეს სამი თვე,სააბოლოდ კი მაინც ის გაავაკეთე რაც აკრძალეს ,რაც დანაშაულად ჩათვალეს,ისეთი რაღაც რაც საფრთხეს შემიქმნიდა!
ვიცი დედაც კი არ გამამართლებს რომ ვუთხრა რატომ გადავდგი ეს ნაბიჯი,მაგრამ მე უძლური ვარ ამ შემთხვევაში ჩემი გრძნობების პირისპირ.
"ვიცოდი რომ ბოლო წამს ამას გააკეთებდი"ამ ფიქრებში გართულს ,იმედგაცრუებული დიო  მალევე შემეგება ...პირველად ვნახე ასეთი ანერვიულებული.
სულ გაფითრებული იყო...დიო კი ყოველთვის იცავდა ყველა წესს და არასოდეს არ ეყრდნობოდა ჩემს მოსაზრებას რომ კანონის დარღვევა გრძნობების გამო ღირდა,თუნდაც ტკივილის მომტანი ყოფილიყო ეს კანონი...ამართლებდა კანონს და ყოველთვის მეუბნებოდა რომ არავითარ შემთხვევაში არ ღირდა ამ კანონის წინასღმდეგ წასვლა,მაგრამ აი ახლა ჩემს წინ ვხედავ..ის მე მეხმარება ამ ყველაფრის მიუხედავად,არადა როგორ ნათლად ვხედავ მის თვალებში შიშს....შიშს რომ მიპოვიან და დამსჯიან ჩადენილისთვის...დავინახავ შერცხვენილ დედას,იმედგაცრუებულ მამას და გაბრაზებულ იუნგის.
"არც კი ვიცი რა გავაკეთო...გამოგლანძღო და გეჩხუბო იმისთვის რაც გააკეთე თუ....ჩაგეხუტო და დაგამშვიდო"ცოტახანს წინადადება რომ დაიწყო უკვე ვემზადებოდი მისი ჩხუბის მოსასმენად,მაგრამ რომ მორჩა სათქმელს ,ასეთ მომენტში ამ სიტყვებმა გული ძლიერ ამიჩუღა და უეცრად ატირებული მის მკლავებში აღმოვჩნდი..მთელი ძალით მოვხვიე წელზე ხელები და გულმკერდზე მივადე თავი ტირილით"დიო არ მინდოდა,არ მინდოდა...მაგრამ მგონი შემიყვარდა,ცალმხრივი სიყვარულით კი მის გვერდით ვერ ვიცხოვრებდი,ვერ შევძლებდი ამას"ტირილით ვიძახდი და თან მეტად ვუსველებდი თეთრ საროჭკას ჩემი ცრემლებით.
"დამშვიდდი ..ამას მნიშვნელობა აღარ აქვს,ახლა ერთადერთი რაზეც კონცენტრაცია უნდა მოვახდინოთ შენი დაამალვა,სასწრაფოდ გვჭირდება გეგმა ,რომელიც შენს მათგან დამალვაში დამეხმარება"მითხრა ყველაფრის მიუხედავად მშვიდად,რაზეც ამღვრეული თვალებით ავხედე"სად შემიძლია დავემალო? რამე ადგილი იცი? "ვიკითხე აღელვებულმა,რაზეც ჯერ უთქმელად მხოლოდ თავი დამიქნია,შემდეგ კი მითხრა "კი ვიცი ერთი ადგილი,არაფერზე არ ინერვიულო..წამოდი...შენი ქმარი დარწმუნებული ვარ ყველგან გეძებს უკვე"
თქვა და წინ სერიოზული გამომეტყველებით გამიძღვა...ვიცოდი რომ ამ წამს სულ არ იყო კმაყოფილი ამ სოტუაცით,მაგრამ მაინც რა მშვიდია
"დიო ყოველთვის იძახდი რომ კანონის წინააღმდეგ არავითარ შემთხვევაში არ ღირდა წასვლა,მაგრამ ახლა მეხმარები...ვერც კი წარმოიდგენ როგორი მადლობელი ვარ შენი..ვიცოდი რომ ასეთ მომენტშიც კი არ დამტოვებდი"მადლიერმა ვუთხარი ის სიტყვები ,რომლის თქმაც აქ მოსვლის თანავე მიტრიალებდა თავში..დიო...ის მართლა ჩემი მფარველი ანგელოზია.