The Wounded One

Chapter 12

Chapter 12

Sakit

Lumabas ako ng bakuran at tinanaw ang mataas na tirik ng araw. It was a hot and humid summer day. Nakamamangha pagmasdan ang langit na walang ulap tila parang imposible ang pagbagsak ng mga ulan sa ganitong panahon. But who really knows? Sometimes a hot and bright summer could be just obstructing the cold and heavy rain that's coming.

During the summer, despite the blazing sun and heat, there's still a chance to rain when you least expect it.

I slowly admire how perfect the heavens above, no matter what the season is, the sky is still perfect in timing. There's a season indeed for everything under the sun. We have winter, the coldest season of the year. There's also summer, the hottest season. Then comes the spring, in which the plants start to grow. And of course, when all these seasons come to an end, there's still fall, in which the weather begins to cool off and the leaves from the trees start to fall.

"Anak, what are you plans for your debut?" Mom asked from behind.

Naputol ang pagtanaw ko sa maaliwalas na alapaap 'tsaka nilingon ang nagsalita. My lips instantly formed a smile.

"Mom, do we really need that? I mean we can celebrate naman kahit tayo lang."

"Once in a lifetime lang naman 'to.'Tsaka wala namang problema, pinag-ipunan ko na ang debut mo matagal na." She said, smiling. Her smile wouldn't seem to vanish.

May humaplos sa puso ko at hindi ko na namalayan na nag-iinit na pala ang gilid ng aking mga mata. Nilapitan ko siya at niyakap. She hugged me back.

"Don't worry about anything, Anak." sabi niya habang hinahaplos ang aking likod. I can't deny that I become addicted to her hug after that night.

Hindi ko naman maitatanggi na gusto ko rin magkaroon ng debut, lahat ng babae ay 'yun ang pangarap. Ang maituring na parang prinsesa kahit sa isang gabi lang. Hindi naman din masama kung kaya naman bayaran lahat ang magiging expenses.

Sigurado naman na hindi lang ako ang magiging masaya, this event will surely make my Mom happy at ayaw ko ipagdamot sa kaniya iyon.

"Kukuha na ako ng coordinator for your debut, and baka bayaran ko na rin ang lahat ng mga service na kakailanganin for this event."

Bumitaw ako sa yakap at kumunot ang noo.

"Mom, isn't it too early?"

"3 months preparation?" she cleared her throat, "I don't think so. Hindi naman masyadong maaga, tama lang."

"Okay, Mom. Ikaw ang bahala." I nodded.

Lumipas ang mga ilang araw lalong naging abala si Mommy sa trabaho at sa debut ko. She's always going home late and tired. Siguro nga marami lang talaga silang trabaho at baka nagkakaroon pa ng mga problema. I didn't mind it, I know it's normal when it comes to work. Baka may hindi lang din pagkakaintindihan sa opisina.

Ayaw ko naman mang-usisa pa dahil bukod sa wala akong alam sa trabaho nila, alam ko rin na wala akong maitutulong. I texted Aiana if she's free today, nababagot na ako rito sa bahay. Lahat yata ng sulok ng bahay ay nalinis ko na at kahit malinis na minsan ay nililinis ko pa ulit dahil sa sobrang wala akong magawa.

Meanwhile, hindi pa rin tumitigil sa pangungulit si Sofia tungkol sa paglalakad ko sa kaniya kay Joshua. Wala nga naman kasing progress, at hindi ko rin kasi mahagilap ang taong 'yon.

"Serene! I saw Joshua kanina sa mall." Kitang kita ang pagkasabik sa kaniyang mga mata.

Tinitigan ko siya sa screen 'tsaka muling ibinaling ang atensyon sa nilulutong adobo para sa hapunan namin. Wala man akong maitulong kay Mommy sa kaniyang trabaho, alam ko na sa simpleng pagluto ng hapunan para sa kaniya ay makakatulong para maibsan ang pagod niya. Specially, dahil ako ang nagluto.