The Wounded One

Chapter 14

Chapter 14

Adrenaline

"I reserved at Xylo! That's your commitment minsan lang ako nandito sa Pilipinas kaya pumayag ka na!" pagmakakaawa ni Aiana rito sa harap ng lamesa ko.

I rolled my eyes and turned to my computer, "Yes, I know." Pasalamat siya at wala akong meeting abroad this month kaya sigurado na makakapunta ako sa kung saan man ang yaya niya.

She visited my office for the first time. And I could say that she's very amused and mesmerized because of the glass windows in the right side of this room overlooking the city. Plus, the office is huge for a new employee, like me.

"Siguro ka ba na hindi ikaw ang may ari ng kompanya na ito?" she said, still couldn't believe that it's my office.

"Oh how I wish, Aiana!" I sighed.

"One year ka palang nandito tapos binigyan ka na ng sariling opisina. Who are you kidding?!"

"Nagkataon lang na kailangan noon ng may ipapalit agad sa posisyon na 'to, and there they found me! Hindi naman sila nagkamali..." I twisted my lips suppressing a smirk. "At isa pa, barya lang sa kanila ang magpagawa ng ganitong opisina! So not really a big deal."

Sumalampak siya sa malaking sofa at ipinatong ang paa sa coffee table na nakapwesto sa gitna. "And you are now working under the executives?! You are part of internal management at a young age! You must be very smart, hindi ka naman ganiyan noong high school!"

Humalakhak siya na parang nang-aasar. Hindi naman kailangan maging matalino, maging masikap lang.

"No wonder kung bakit ang mga ka-officemates mo ay pinagtsitsismisan ka," sabi niya, halatang may inis na dumaan sa kaniyang boses.

"I don't care, anyways. If they are doing their job excellently 'di sana napromote rin sila." I said, convinced at my own remark.

I'm not oblivious when it comes to gossips here in our company. And I get it, I'm very young to promote in this kind of position the reason why they are making conspiracy theory about my instant promotion! But I know the truth, I deserve this promotion because I've done my job with passion and excellence. Fortunately, the bosses weren't just blind to see that. Bihira lang din kasi ang may passion pa sa trabaho these days.

"Baka naman puro trabaho ka nalang! Kailangan mo rin mag-loosen up, girl! Kaya sumama ka na sa party later madami ako ipapakilala sa 'yon," she winked, and stood up. Siguro ay aalis na siya.

Tumayo rin ako at inayos ang mga papeles sa harap.

"Mukhang mas madami ka pang kilala rito sa Pilipinas kaysa sa akin." I uttered in sarcasm.

"Siyempre hindi ako nagkukulong sa opisina 'no. There's a wild world that awaits for me outside my office!"

"Excuse me, bihira lang din ako rito sa opisina dahil may mga seminars o di kaya'y meeting ako na pinupuntahan sa ibang bansa 'no..." my voice trailed off, "'tsaka I party sometimes, you know. And hook up," sabi ko sa maliit na boses. It's true, I need to satisfy my needs as a woman as well! May mundo rin naman ako sa labas ng opisina, at kung iniisip niya na wala ay nagkakamali siya.

Muli siyang lumapit sa harap ng lamesa ko at pabiro na niyugyog ang braso ko. Parang 'di siya makapaniwala sa sinabi ko.

"Seriously!? So you have had sex!?"

Kita sa mga mata niya ang sobrang kagalakan parang tuwang tuwa at malaking achievement 'yun para sa akin. Umirap ako at uminit ang pisngi.

"Lower your voice, Aiana..."