Kiss the Rain

chapter 7

Chapter 7

And at last, Dad's home.

Ate Chicky and her family come over for a dinner. The house was very bright and happy. Ang saya sa bahay, lalo na sa hapag.

"I wish I can keep you all. Na hindi niyo na kailangan pang magkanya-Kanya." Nagdrama na naman si Dad. Epekto kaya ito ng gamutan niya o tumatanda na siya. Natawa ako sa huling naisip.

"Dad naman e, dadalaw ho kami madalas." Protesta ni ate. Si kuya ay nakikinig lang.

"Lolo Dad, you can stay also in our house, we have spares rooms for you and lola Mom. How about that?" Chan merrily said. Nagkatinginan kaming lahat sa tuwa and suddenly Connor, her younger brother joyfully laugh. As if he already know what we are talking. He is only a year and a half.

The dining filled of joyful laughs and topics. Sobrang gaan ang saya, kasiyahang kaytagal ko rin hindi naranasan. Ang marinig ang mga tawa at mga ideas nila. Lalo na sila mom at dad. For years, I locked myself to reach for my dreams and to prove something to them na alam ko naman na hindi na naman dapat. Sapat na ang pagmamahal nila upang mahalin ako sa kung anong kaya ko dati. But that wasn't enough for me. I greed for my passion and dreams that someday I won't just rely on my Dad's surename and  Mom's reputation in the society. I wanted to create on my own.

And when I'm there it felt so good. A satisfaction makes me stronger and braver but then in my home land only a few noticed it. And it drag me to zero.  Hindi ko pala dapat sa ibang bansa iyun ginawa, Di sana ay wala akong nasaktan. I did not regret everything, though. Nakuha ko ang gusto ko at ito na ako ngayon, full of wisdom from my passion.

Siguro, ipapakilala ko nalang ang sarili ko dito.

After dinner, we stayed at the garden for wine and tea. Ate Chicky decided to stay for a night to spend time with us. Okay lang naman Kay kuya Thad, linggo rin naman bukas. We just talk what I've missed. Oh, how I really missed this bond. The kids knock off early, nasanay na sa oras na pagpapatulog ni ate.

"Hindi niyo pa ba susundan si Connor? Naku, Chicky sinasabi ko sayo, mas masaya ang malaking Pamilya. Hindi naman siguro iyun problema sayo, Thad?" Si dad na tunog demanding.

"Of course dad. Balak namin ang apat, kaya kumukunsulta kami sa doctor niya kung pupwede na ba. Ayaw ko naman pong nahihirapan ang asawa ko." He answered dad very politely.  Mukhang nagkasundo na nga sila. Strikto lang naman si dad minsan pero mababaw na tao lang yan. Hindi yan mahirap e please.

Napalakas ang tawa ni dad. Siguro nga ay satisfied siya sa sagot ni kuya Thad. Kuya Zeck look away.

Tumawa narin kami nang mapansin ni dad si kuya na hindi na naman nakisali.

"Ezekiel? Your at the edge of the Calendar already. Any plans?" Panunukso ni dad.

Naiinis na lumingon ito. Ewan ko pero natutuwa talaga akong kapag ito na ang topic sa kanya.

"Is that really necessary?" he fired.

Pinipigilan ko naman ang humalakhak. Everyone's eyed him.

"E di sana nagpare ka nalang." Lalo pa niyang iniinis ito.

Kuya roled his eyes in annoyance and he instead sip his wine.

We all burst in laughter.

"Hayaan mo na nga, hon. He is just so picky. Syempre hindi biro ang pag-aasawa." Mom covered up kuya.

Sandaling nag-isip ito at sa huli ay bumuntong hininga na lamang.

"Okay, kayo nalang ni Sofia ang pupunta sa birthday ni Congressman Roble. Baka doon mo mahanap." Pabiro pa sa huling sinabi nito.