A New Hope | Taekook

Kötü Bir Gün

Taehyung ince montuna daha sıkı sarılarak part time işine doğru hızla yürümeye devam ediyordu.Bu havaları hiç sevmiyordu hayatı yeteri kadar kış görmüştü ve birde mevsimsel olarak üşümek sınırlarını zorluyordu. Aklındaki düşünceleri ve soğuk havayı bir kenara bırakarak çalıştığı cafenin kapısını açtı. Yine her zamanki gibi içerisi kalabalıktı buna şaşırmamıştı doğrusu. Mekan merkezi bir yerde olduğu için müşterisi de eksik olmuyordu. Çalışma arkadaşlarına kısa bir selam verdikten sonra hemen personel odasına girerek üzerini değiştirmeye başladı. Patronu sert bir adamdı ve işe saatinde başlamazsa olacakları düşünmek dahi istemiyordu.

Bir kaç saat sonra artık Taehyung sınırlarına dayanmıştı. Ayakları bedenini taşımamakta ısrar etse de çalışmaya direniyordu buna mecburdu. Mutfağın orada durmuş biraz soluklanırken patronunun sesini duymuştu. Sadece bir süreliğine gözüne görünmemişti yokluğunu hemen fark etmişe benziyordu. Hızlı bir şekilde patronunun yanına yol aldı.

''Kahrolası çocuk nerede kaldın müşteriler garson bulamıyor ve beni çağırıyorlar. Hemen ilgilen şu masayla 1 sıcak çikolata ile 3 beyaz çikolatalı mocha götürülecek hemen!''

''Az önce yere kahve dökülmüştü ve onu temizliyordum efendim özür dilerim , hemen ilgileniyorum.'' Tae biraz yalan söylemişti buna biraz da mecburdu. Biraz soluklandığını söylese daha sert bir çıkış yağacağını biliyordu.

Taehyung sadece bu işte çalışmıyordu bu durum vücudunu çok zorluyordu. Garsonluk dışında iki işte daha çalışıyordu bu kadar sıkı çalışma nedeni ise tamamen annesi ve babası yüzündendi. Babası küçükken annesi ve onu terk etmişti onu bırakıp gitmesi o zamanlar çok umurunda olmamıştı çünkü çok küçüktü. Ama şimdi annesi de küçükken babasının yaptığı gibi onu bırakıp gitmiş , bir başkası ile evlenmişti. Artık küçük bir çocuk değildi ama yanında kimsenin olmaması omuzlarına ağır geliyordu tabi bir de annesinin üzerine bıraktığı borçlar vardı. Kendini bu kadar hırpalamasının nedeni aslında bunlardı. Üniversiteyi bile ilk dönemden dondurmak zorunda kalmıştı daha fazla çalışabilmek adına kötü anıları ile beynini işgal etmemek için işine geri döndü.

Siparişler için barın arka tarafına geçti ve hızlı bir şekilde içecekleri hazırlamaya başladı. Hazırladığı içecekleri masaya bırakırken ''Afiyet olsun efendim'' demeyi ihmal etmezdi. Kural 1 ; Her zaman kibar ol ve gülümse nerede ve hangi koşulda olursan ol. Aklına üşüşen kural listesinden kafasını sallayarak kurtuldu kendi kendine oluşturduğu bir kural listesi vardı ve bazıları gerçekten komikti. Sanırım böyle saçma işler ile ilgilenmesinin sebebi bir arkadaşı olmamasıydı gerçi hiç arkadaşı yoktu yakın yada uzak...

Cafe kapısının açılması ile kapının üzerindeki bulunan ufak çanın sesi duyuldu. Tae bu sırada elinde bulunan boş tepsiyi barın arkasına bırakmak ile meşguldu. Gelen kişinin 'Bakar mısınız?' demesi ile patronunun sesinin duyulması bir oldu gerçekten adam çalışanlara bir rahat yüzü göstermiyordu.

''Taehyung sağır mısın?'' öldürücü çıkan ses tonu müşteri ile göz teması kurunca hemen kibarlaşıverdi. ''Hemen sevgili müşterimiz ile ilgilen'' der demez Tae hızlıca belkide bininci kez patronun önünde eğilerek özür diledi. Müşterinin yanına gelince kural 1 devreye girdi ve en sıcak gülümsemesini yüzüne yerleştirdi.

''Hoşgeldiniz efendim ne isterdiniz?'' Adam gelen garsonun yüzündeki gülümsemeye takıldı. Az önce azarlanmasına rağmen şuan tüm samimiyeti ile gülümsüyordu. ''Filtre kahve alabilir miyim lütfen'' diyerek Tae ye cevap verdi. Tae de adamın enerjisine hayran kalmıştı ciddi bir surat yapısı vardı görünüşte ama tek kelime konuşması bile adamın sıcak kanlı yapısını ortaya çıkarmaya yetmişti. Menüyü adamın önünden alırken tekrar gülümseyerek ''Hemen mükemmel sıcaklıkta bir filtre kahve getireceğim efendim bekleyin lütfen'' diyerek masadan uzaklaştı. Böyle davranan müşteriler Tae'yi ayakta tutuyordu resmen biraz gülümsemek zor değildi ama gelen çoğu kişi bir tebessümü bile çok görüyordu çalışanlara.

Taehyung o sırada kahveyi hazırlamak için barın arka kısmına geçti. Kahvenin hazır olmasını beklerken de yeni müşteriler geldi mi diye cafenin içine göz atıyordu. Kahve isteyen adam ayağa kalkıp yürümeye başladığında Tae adamın ona geldiğini görünce barın önüne geçerek ''Birşey mi istediniz efendim'' yumuşak bir ses tonda söyleyerek adama baktı. Adam tebessüm ederek ''Lavabo ne tarafta acaba'' Taehyung hemen cevap vererek ''Sağdan ilk kapı efendim'' diyerek parmağı ile gösterdi adam tekrardan gülümseyerek teşekkür edip o tarafa doğru yöneldi.

O sırada Tae masaları silerek kendi çapında şarkılar mırıldanıyordu. Cafenin ufak çanı tekrardan çaldı içeri siyah kapüşonlu ve siyah şapkalı biri girdi yüzü görünmüyordu çok garip birisine benziyordu masalara tek tek göz atıyordu sanki birini arıyor gibiydi ama bir süre her yere göz attıktan sonra boş bir masaya oturdu. Tae patronu sinirlenmeden hemen gelen müşterinin yanına gitti.

''Buyrun efendim hoş geldiniz ne alırdınız'' diyerek hemen kural 1 devreye girmişti. Ama adam hiç oralı olmamışçasına ''Su getir bana!'' diyerek sert bir dilde söylemişti. ''Hemen getiriyorum efendim'' diyerek arkasını dönerek bara doğru yöneldi 'neden kimse yüzüne bir tebessüm koyarak konuşamıyor bu çok mu zor bir şey ' dedi içinden. Barın oradan bir bardak ve su alıp masaya doğru yöneldi ama masaya geldiğinde su isteyen garip adam etrafta gözükmüyordu ve birden bire bir bağırma ile irkildi.

''Hey bakar mısınız cüzdanım kayıp nerede! '' diye şiddetli bir bağırma ile etrafa ateş saçıyordu bu adam az önceki tebessüm eden adamla aynı değil resmen korkutucuydu ve ben korkuyordum. ''B-ben bilmiyorum efendim gerçekten görmedim'' sesi titreyerek konuşmuştu çünkü gerçekten korkuyordu. ''Ne demek görmedin az önce bu masanın yanındaydın ve görmedim diyorsun sen benimle dalgamı geçiyorsun!'' diyerek bağıran adam olduğundan daha da sinirliydi ''Efendim ben yapmam öyle bir şey gerçekten asla görmedim cüzdanınızı'' gözleri dolmaya başlamıştı sesi titriyordu ama kimse inanmıyordu ona. Adam hiddetli bir şekilde patronun yanında yöneldi.

''Siz misiniz buranın sorumlusu!'' neredeyse patronu dövecekti. Patron neye uğradığına şaşırırken kekeleyerek ''Evet efendim buyurun bir sorun mu oldu'' diyerek adama baktı ''Cüzdanım kayboldu ama bu sinir bozucu çalışanınız görmediğini söylüyor.''Adamın Tae'yi suçladığı yetmiyor gibi birde patronun ölümcül bakışlarına maruz kalıyordu şuan. ''Bir yanlışlık olmuştur belki efendim'' diyerek sakin konuşmaya çalışıyordu ama adamın öfkesi dinecek gibi değildi. Tae çaresiz bir şekilde beklerken adam tekrardan parladı ''Hırsız bir çalışanınız var sizi dava edeceğim'' Tae artık dayanamayıp kendini ağlamanın ellerine bırakmıştı içini çeke çeke ağlamaya başlamıştı ''Efendim özür dilerim ama gerçekten bilmiyorum neden inanmıyorsunuz'' ama adam asla inanmıyordu yada inanmak istemiyordu ''Elbette cüzdanım bulunacak ve sizleri dava etmekten asla çekinmeyeceğim'' diyerek sinirli bir şekilde hızlı adımlarla kapıya doğru yönelerek cafeden çıktı.

Patron Tae'ye ağız dolusu küfürler yağdırarak yaka paça kapıya doğru sürükledi. ''Seni pis hırsız seni bir daha burada görmek istemiyorum gözüme sakın gözükme burada bir işin yok artık defol.'' diyerek Tae'nin konuşmasıne bile izin vermeden işten kovmuştu.

Tae ne yapacağını bilmeden ayakları harekete geçmişti bile nereye gittiğini bilmeden yürümeye başlamıştı bu iftira ona çok ağır gelmişti. O hayatta böyle bir şey yapmazdı çünkü yapmak istediği tek şey çalışıp para kazanmaktı ama bu iftira yüzünden işinden olmuştu. Ayakları durmuştu artık dayanacak gücü kalmamıştı bir duvara yaslanıp durdu ayakları bedenini taşımıyordu yere çöktü. Gözyaşlarını tutamadı tekrardan hıçkırıklara boğulmuştu neden işler onun istediği gibi gitmiyordu hep bütün engeller neden Tae'ye denk geliyordu.

Bir süre yerde çöküp ağlamıştı artık dökecek göz yaşı bile kalmamıştı son gücü ile ayağa kalkmaya çalıştı. Gözyaşlarını silip kural 2 yi uygulamaya çalıştı Kural 2 ; Ağlamayı bırak ve iyi şeyler düşün diyerek yürümeye çalıştı.

...

Merhaba tekrardan!

Biraz uzun bir bölüm olmuş olabilir kusura bakmayın lütfen yorumlarınızı ve beğenilerinizi esirgemeyin sizleri seviyorum....