Selamlar sevgiler!!!
Bölümlerin nasıl gittiğini bilmiyorum umarım heyecanlı bir şekilde okuyorsunuzdur küçük yorumlarınızı bırakırsanız beni çok mutlu edersiniz...
İyi okumalar sizleri seviyorum...
...
İnsanlar sevdiklerine dokunulduğunda deliye dönerlerdi. Hatta büyük bir fanusun içine koyarak kimsenin ulaşamayacağı bir yere koymak isterlerdi.
Yine sevdiğine dokunmuşlardı. Yine ve yine canını yakmışlardı. O günü hatırlamıştı yerleri kıp kırmızı bir sıvı kaplamıştı kollarında ise sevdiği kişi.
Gözlerinden akan yaş o kadar sıcaktı ki yüzünü yakıyordu adeta. Yapabildiği tek şey bağırmaktı. Silah seslerini sesi ile bastırmaya çalışıyordu sadece sesini birinin duyup yardım etmesini istiyordu.
"Yalvarırım yardım edin kardeşim ölüyor" bir eli ile yarasına bastırıyor diğer eli ile kardeşinin saçlarını okşayıp herşeyin geçeceğini söylüyordu.
"O-onlara söz v-vermiştim" titreyen elleri ile abisinin ellerini tutmaya çalışmıştı.
Kolundaki güçsüzlük yüzünden havaya kalkan eli tekrardan yere düşmüştü.
Tae Myung Soo'nun elini hızla tutarak bulanık gördüğü etrafı netleştirmek için gözlerinde ki yaşları kolunun tersi ile silmişti.
"Yorma kendini kardeşim merak etme hastaneye gideceğiz " diyerek sildiği gözlerinden yaşlar birer birer tekrar dökülmüştü.
"S-seni korumam gerekiyordu ö-özür dilerim a-abi" dediğinde Tae'nin tuttuğu el avuçlarından kayıvermişti. Kollarında tepkisiz şekilde yatan kardeşine bakıyordu. Vücudunu saran ateş gözlerinde toplanmıştı adeta. Bir aslan gibi kükremişti bütün sesleri bastırarak.
"Yardım edin!!!"
...
"Bu seslerde nerden geliyor Jungkook korkuyorum" demişti Jimin nefes nefese kalarak.
"Soru sormayı kes Jimin daha hızlı koş silah seslerini duymadın mı ya Tae'ye" demişti cümlenin devamını getirememişti.
O kadar boş hissediyordu ki şuan ona birşey olmaması için binlerce kere tanrıya dua ediyordu. Ayaklarına yalvarıyordu daha hızlı koşmaları için. Tae güçlü biriydi biliyordu ona asla birşey olmazdı olamazdı.
Büyük bir evin önüne gelmişlerdi silah sesleri hala devam ediyordu. Korku bütün bedenini kaplamıştı hem bura ile hemde vücudu ile savaşıyordu adeta. Derin bir nefes alarak arkasını dönerek diğerlerine bakmıştı.
"Tamam Yoongi ve Jimin siz benimle arkadan gelin diğerleri ise çok dikkatli olarak ön tarafta neler olduğuna bakın ama sakın kendinizi belli etmeyin yalvarırım kendinizi koruyun" diyerek hızlı bir şekilde duvarın üstünden atlayarak diğerlerinin gelmesini beklemişti.
Jimin ve Yoongi de gelince evin etrafını dikkatlice dolanmaya başlamışlardı.
Ev o kadar büyüktü ki asla bitmiyordu büyük ağaçlar ve solmuş çiçekler ile doluydu bahçe.
Silâh sesleri birden durmuştu. Etrafı saran bütün gürültü birden yok olmuştu. Hızlıca evin ön tarafına gitmişlerdi. Her tarafta kan ve ölü adamlar vardı.
Bir kaçı hala yaşıyor fakat can cekişiyorlardı. Sanki birden bir fırtına kopmuş ve istediğini alınca yok olmuş gibiydi.
Bir ses ile etraftaki bütün sessizlik yok olmuştu. Kalbi atmıyordu biri sanki söküp yere atmıştı. Onun sesini duyduğunda alev almıştı kalbi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
A New Hope | Taekook
Fanfiction''Kimse kötü hayatı yaşamak istemezdi ama o şansızlık birini bulmuştu , bir olayın tüm hayatını değiştirebileceğini düşünememişti '' [TAMAMLANDI]
