Merhabalar!!!
Güzel bir bölüm ile geri geldim olayları biraz hızlı ilerleteceğim hikayenin sonlarına doğru gelmek üzereyiz çünkü sizleri de fazla sıkmak istemiyorum umarım beğenirsiniz yorumlarınızı bekliyorum...
İyi okumalar sizleri seviyorum...
...
Nefes alamadığı şu son günlerde cehennemi yaşamıştı fakat şuan ki aldığı oksijen bütün bedenini sallamıştı.
Ağır özlem ve aşk bir deprem yaratmıştı vücudunda. Nasıl da özlemişti onun her zerresini. Gülüşünü , kokusunu , gülerken çıkardığı kıkırdamayı bile deli gibi özlemişti.
Bıraksalar sarılmaktan kemiklerini bile kırabilirdi. Bir daha kaybolmaması için kaburgalarında saklayacaktı onu.
"Myung Soo şimdilik diğer odayı hazırlayana kadar benim odamda kal kardeşim tamam mı?" dediğinde Myung Soo kafası ile onayladıktan sonra Jungkook Tae'nin koluna dokunmuştu.
"Sen nerde yatıcaksın meleğim yani istersen benim hani belk-" diyecekken Tae Jungkook'un burnundan öperek cevap vermişti.
"Merdiven altında ki odamda yatarım Jeon Jungkook biliyorsun orayı çok seviyorum" diyerek o pamuk gibi olan suratı ile kızgın olmaya çalışıyordu. Jungkook dudaklarını büzerek Tae'nin elinden tutmuştu.
"O zaman bende oraya geliyorum mağlum kokunla uyumam gereken konular var Kim Taehyung " diyerek sevdiğinin saçlarına elini daldırmıştı.
Üçüde gülmeye başlamıştı. Bu mutluluk mühürlenmeliydi kimse bozmamalıydı. Bir süre sonra yorgun gözlerle Myung Soo abisine bakmıştı.
"Sanırım biraz uyumalıyım yol çok yordu beni" diyerek esnemişti. Tae hemen kardeşinin koluna girerek merdivenlere doğru yönelmişlerdi.
Jungkook aşağıda kalarak atıştırmalık birşeyler hazırlamak için mutfağa girmişti. İçi içine sığmıyordu şuan bile onu özlüyordu fakat gece onun kokusu ile rüyalara dalacağını düşünerek bütün özlemini sakinleştirmeye çalışıyordu.
Bunları düşünürken beline dolanan eller vücudunu sıcacık yapmıştı ve bütün düşünceleri sıcaktan kül olup uçmuştu.
Tae kafasını sevdiğinin sırtına yaslamış bir süre öylece kalmıştı.
"Evimi çok özlemişim" diyerek boynuna küçük öpücükler kondurmuştu. Jungkook gözlerini kapatmıştı o kadar huzurlu hissediyordu şuan zamanın durması için nelerini vermezdi ki.
Belinde ki elleri çözmeden narince yüzünü Tae'nin yüzüne çevirmişti. Hafifçe kafasını eğerek boynuna gömmüştü. Gül , papatya , lavanta bu büyülü kokunun yanında onların kokuları halt etmişti.
"Evine hoşgeldin sevgilim" demişti fısıldayarak.
Kafasını boynundan çekerek masumca bakan gözlerine dikmişti gözlerini.
Belinden tutarak mutfak tezgahının üstüne oturtmuştu. Hazırladığı atıştırmalıkları bir bebeğe yedirirmişcesine tek tek uzatıyordu ağzına.
"Benim yemeğe değil kanatlarının altında dinlenmeye ihtiyacım var sevgilim" dediğinde Jungkook yemek yedirmeyi bırakmıştı. İşte duymak istediği şey de tam olarak buydu. Arkasını Tae'ye dönmüştü sırtını göstererek gelmesi için küçük bir talimat vermişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
A New Hope | Taekook
Fanfiction''Kimse kötü hayatı yaşamak istemezdi ama o şansızlık birini bulmuştu , bir olayın tüm hayatını değiştirebileceğini düşünememişti '' [TAMAMLANDI]
