Jenovise's POV
'Flight TYO454 bound Narita Japan you may now start boarding the on Gate C3'
Flight ko na yung naannounce naka connecting flight kasi ako from here to Japan to Seattle ang flights ko.
I never got to say goodbye to Lexy. I missed her already.
"Jenovise"
Pati ba naman boses niya ay naririnig ko pa.
"Jenovise!"
Bat parang palakas ng palakas yung boses niya? Napalingon ako at nakita ko nga siyang hingal na hingal na nakatayo sa harapan ko ngayon.
"L-lexy"
"How could you!" Galit niyang sabi at nilapitan ako.
"Lex sorry"
"Bakit ka na lang aalis ng walang paalam ha! Ganun ba ako ako kadaling iiwan para sayo! Ano ka ha? limited edition na kasiyahan ko!?"
Tumulo ang luha sa mga makikinang niyang mata at tila ba tumigil ang takbo ng oras at ng paligid ko ng marinig ang mga sinabi niya. Nais kong magsalita ngunit walang lumalabas sa bunganga ko.
"You could have said so..I could have waited for you to come back!"
Hindi to tama alam ko namang mas magiging maganda ang buhay niya sa iba at alam ko ring may magpapasaya rin sa kanya kapag wala na ako.
"Nah you'll just get lazy waiting for me" pabiro kong sabi sa kanya sabay hawak ng batok ko.
Imbis na salita ay ang mabigat niyang kamay ang natanggap ko. Sinampal niya ako.
"Kung tatamarin man akong hintayin ka edi sana hindi na ako nagaksaya pa ng lakas at oras na pwede ko namang gamitin para itulog sa bahay para hanapin ka at magkamatayang habulin ka dito!"
Bumagsak ang mga balikat ko at nanggigilid ang mga luha sa mata ko. Sumikip ang dibdib ko't nawawalan ng lakas ang mga tuhod ko. Napahawak ako sa bagahe ko para masuportahan ang sarili ko. Di ko mapigilan ang bagsak ng mga luha mula sa mga mata ko.
'Last call to passengers of FlightTYO454 bound to Narita, Japan your plane is now on boarding process'
"That's your flight isn't it? Go before you miss it" ngumiti siyang abot tenga.
I wiped my tears, turned around and took a step forward.
Hindi pwede hindi ko kayang ganito lang.
Humarap ulit ako sa kanya.
Hinila ko siya palapit at hinalikan.
Niyakap niya naman ako.
"I love you" bulong ko sa kanya.
"I love you too" muli akong na buhayan ng marinig ang mga katagang iyon mula kay Lexy.
Ngumiti ako't kumaway na sa kanya at pumunta na sa boarding gate ko. Naupo na ako sa upuan kong malapit sa bintana. Humingang malalim.
"I love you Lexy and this isn't goodbye yet"
--------------------------------
10 Years Later
After how many years of studies and hundreds of tests and exams ay isang propesiyonal na doctor na ako. Umuwi na ako ng pinas ng hindi man lang sinabihan sila mama o kahit si Lexy.
Andami ng pinagbago sa subdivision na ito mas gumanda na ang mga landscapes tapos yung park ay may day care na sa gilid.
"Mama!!!!!" Narinig ko ang sigaw at pagiyak ng isang batang babae. Ang cute niya habang umiiyak parang si Lexy.
Lalapitan ko na sana ng biglang lumapit ang isang pamilyar na magandang babae sa kanya na nakasuot ng puting bulaklaking damit.
Si Lexis.
"Mama! Huhuhu"
"It's okay wala namang gasgas baby oh tingnan mo. Tara pasok na tayo sa loob naghihintay na si dady"
What?! Mama? Baby? Daddy? Don't tell me. Kung anak niya yan ibig sabihin ay may may......
Out of curiousity ay sinundan ko si Lexy na bitbit yung bata pabalik sa day care.
"Daddy!!!!" Lumapit yung bata sa isang lalaki if I recall his features properly he looks like Tyler.
Wait what?! Akala ko ba si Taylor ang girlfriend ni Tyler then why is Lexy.
Ang gulo na ng isipan ko. Bahala na basta't masaya siya alam ko na rin namang mabait na lalaki si Tyler paalis na ako ng biglang may humawak sa kamay ko. Agad naman akong napalingon na umaasang si Lexy ito pero hindi pala.
"Hey Taylor"
"Jenovise!!!! Ikaw nga! Dali pakilala kita to my twins!!! Tamang tama andito rin si Lexy!"
Hinila niya ako papasok ng day care.
"Mommy" lumapit naman yung dalawang bata sa kanya same na batang lumapit at tumawag na mama kay lexy.
"Akala ko si Lex ang mommy nila mama ang tawag ei" mahina kong sabi.
"Bro your back?!" Sagot ni Tyler.
"Jenovise?!" Gulat na sabi ni Lexy.
"Ano kaba Jen halos wala ngang pansinin na lalaki yan si Lexy hanggang nagcollege kami ei may hinihintay daw" sabi ni Tyler
"Siya nagmamanage ng Day care kaya mama na tawag ng mga bata sa kanya" dugtong naman ni Taylor.
Lumapit ako kay lexy.
I pulled her close to me by the waist. Then caressed her face.
"So you decided not to be lazy after all" I said to her while starring at her beautiful eyes.
She smiled and I kissed her.
"Array!!" Naputol yung halik namin ng mapaaray ako dahil pinalo ako ng libro ng isang bata.
"Inaaway mo si mama!" Sigaw nung bata.
"Niko tama ka inaway niya si mama hindi nga siya nagsabing pupunta siya dito" sabi naman ni Lexy sa bata tapos kinindatan ako.
"Wait what?!"
Napatawa lang si lexy habang kinuha ulit ni Niko yung libro at pinalo-palo ako.
------END-------
//AN: SANA NAGUSTUHAN NINYO ANG KWENTO PAKIVOTE NA RIN KUNG NAGUSTUHAN NIYO. PLEASE SUPPORT MY OTHER STORIES ^~^//
{\__/}
(• ~ •)
/>♡<\I love you all.
BINABASA MO ANG
A Lazy Princess [COMPLETED]
Teen Fiction"Nah you'll just get lazy waiting for me" A tale of a girl who likes to sleep in her classes. A cry baby since a child. A scaredy-cat. Though she still manages to be on top of her class. And catch an unexpected lover. Join Lexis as she slowly uncove...