Pinky Swear, Allyship (Completed)

CHAPTER 12

Gael’s been texting me the whole time since the bus left. Buti na lamang ay hindi ko na siya nilingon noong pagkasabi ko dahil kung hindi ay baka hindi na ako makakakauwi. His texts were full of questions like does he heard me right, did I really say it to him. My smile didn’t leave my face. I still remember how Gael’s face reacts to what I’ve said. Kung tutuusin ay nakapasimpleng salita lamang noon. But I always tell myself to never say I love you to someone I didn’t really love. I don’t want to give them false hope. Masyadong mabigat ang salitang iyon. 

“Hindi pa talaga kayo? Sinasayang mo ang grasya Bella. Nasa harapan mo a tinatanggian mo pa” sabi sa akin ni Francine. Magkatabi kami ngayon, nasa katapat naman na seat si Vince at nakikinig lamang sa usapan naming ni Francine. 

“Hindi pa nga.”

“Kailan mo sasagutin?”

“Spontaneous na yon Frans,”

“Talaga lang ha. Or baka kaya hindi mo pa sinasagot ay dahil natatakot kang magaya siya kay Nate?” Silang dalawa ni Vince ang talagang nakakaalam ng dahilan ng break up namin ni Nate. Although, naikwento ko iyon kala Sam ay bilang lamang ang mga detalyeng binigay. 

“He’s different with Nate. I don’t like to compare, though. Magkaiba silang magmahal. But I felt more secured and loved kay Gael.”

“Oo dahil kung makatingin sa akin kanina noong niyakap kita ay parang may ginawa akong masama. Parang hindi na ako makakauwi sa mga tingin niya kanina,” natawa naman ako sa sinabing iyon ni Vince. Iyon nga rin ang sinabi ko kay Gael kanina. 

“e noong tumawag nga si Francine kanina para sabihin na sasabay ka, siya na lang daw maghahatid sa akin dahil wala pa lang ay may lalaki na akong kasamang umuwi,” pagke kwento ko sa kanila.

“Ay areh!” madiing sabi niya sa ekspresyon naming mga taga-baler. Areh is an expression which means parang hindi ka makapaniwala. 

“Protective. Territorial. Tunay na mapagmahal.” Page’enumerate ni Francine. “I guess nagbabago ang type ng mga tao,” pagpaparinig sa akin ni Francine. 

Hindi ko talaga gusto ang ganong klase ng pagmamahal. Feeling ko nasasakal ako kapag masyadong territorial ang boyfriends mo. Like when trust reigns in a relationship there’s no need to worry about, right? Pero when Gael showed me that kind of love, I guess there’s nothing wrong with it. Masarap pala sa pakiramdaman na ganoong ang pinaparamdam sa iyo ng partner mo. When it starts to trust down to faithfulness. 

“What about you Francine? Kamusta na kayo ni Ian mo? May progress ba sa pagiging admirer mo? Sabi ko naman kasi sa’yo humanap na ng iba. Tagal mo ng crush yon ‘di ka pa rin pinapansin. Sa ganda mong ‘yan ha”

“Osige, ipaalala mo pa. Kinakalimutan ko na nga eh,”

“O talaga ba? Paano yung limot?” pang-aasar ko pa sa kanya. Inirapan ko na lamang siya at tumawa kami ni Vince sa naging expression niya, nakikinig din pala. 

“Ikaw na may Gael,”

“Talaga,” pang-iinggit ko pa sa kanya. Nag make face na lang siya at hindi na umimik pa. 

Matagal tagal pa ang magiging byahe namin. Kaya natulog na lang muna ako para makabawi sa bitin kong tulog kanina. Nagising na lamang ako ng gisingin ako ni Vince noong nag stop over kami sa bundok. Matagal tagal rin pala akong nakatulog dahil hindi ko na rin namalayan na dumaan kami sa SCTEX. 

Noodles na lang ang kinain ko para magkalaman naman ang tiyan ko kahit papaano at bumili na lang ako ng junkfoods and drinks para may makain sa daan. Ganoon rin ang ginawa nila Francine. Tinext ko rin si Gael na nasa bundok ka kami at agad rin naman siyang nagreply.