HERO ( 22 )
Unicode
တစ်ပတ် ။ နှစ်ပတ် ။
ဘယ်လောက်ကြာသွားလဲမသိပေမယ့် ကျွန်တော်တို့
အဆက်အသွယ်မရှိတာ အရမ်းကြာနေပြီ ။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် စိတ်ထိန်းပြီး မောင့်စကားကိုနားထောင်ပြီး
အဆုံးထိ သည်းခံထားပေမယ့် အခုမရတော့ဘူး ။
ဘယ်ချိန်ထိ ဒီလိုနေရမယ်ဆိုတာမသိဘူး ။
အဖေကလည်း မူမမှန်တာသိပေမယ့် ကျွန်တော့်ကို
လည်း မထင်ရင်မထင်သလို Check နေတယ်ဆိုတာ
သိပေမယ့် တကယ် လွမ်းတဲ့ဒဏ်ကို မခံစားနိုင်တော့ဘူး
ထင်တယ် ။
//
အေးစက်လာတဲ့ လက်ဖျားတို့ကို ပါးစပ်နားကပ်ပြီး
အာငွေ့ပေးလိုက်ရင်း တုန်နေမိသည် ။
" အေးလိုက်တာ "
*ကျွီ*
တံခါးဖွင့်သံကို ကြားရလို့ မော့ကြည့်တော့ -
" ဂျီမင်း ? "
" ဟီး မောင် ထွက်လာပြီလား "
ဂျောင်ကု က မျက်စိမျက်နှာပျက်နဲ့ ဂျီမင်းကို အတင်း
အိမ်ထဲဆွဲခေါ်သွားသည် ။
" ဒီလောက်အေးနေတာကို အပြင်မှာဘာလုပ်နေတာလဲ "
" အထဲဝင်လာမလို့ပဲ ။ ဒါပေမဲ့ စဥ်းစားနေတာ ။ "
" မောင်ပြောထားတယ် .. မ... လား "
" သိပါတယ် ။ အဲ့ဒါကြောင့်မို့ မလာဘဲနေမလို့ပါပဲ ။
ဒါပေမဲ့ မနေနိုင်တော့လို့ "
" တစ်ယောက်ယောက်မိသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ။
အခုအချိန်က မောင်အများကြီးပြင်ဆင်နေတဲ့အချိန်လေ ။
မောင်တို့နှစ်ယောက်လုံး ဒုက္ခရောက်အောင်လုပ်နေ
တာလား ပတ်ဂျီမင်း !!!!!!!!!! "
YOU ARE READING
HERO • Kookmin || COMPLETED ||
Fanfictionချစ်ခြင်းမေတ္တာကို ဖန်တီးနိုင်စွမ်းရှိသူက နှလုံးသားရဲ့ ထာဝရ HERO ပါပဲ ။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ဖန္တီးနိုင္စြမ္းရွိသူက ႏွလုံးသားရဲ့ ထာဝရ HERO ပါပဲ ။
